سیامک اطلسی را در مجموعه‌های مختلفی دیده‌اید. بازیگری که از اواخر دهه ۴۰ وارد دنیای تصویر و حوزه دوبله شد. از بین نقش‌های او البته بختیار شهرت ویژه‌ای دارد، چراکه اطلسی در دو سریال این نقش را بازی کرده است، یکی «معمای شاه» و دیگری مجموعه «پدرخوانده» که محمدرضا ورزی کارگردانی‌اش را به عهده داشت.
او جزو بازیگرانی است که با وجود انتخاب‌های تا حدی گزیده‌اش آمار جالب‌توجهی را در کارنامه کاری‌اش ثبت کرده، تا جایی که در سینما حدود ۴۰ فیلم و در تلویزیون هم بیشتر از ۳۰ و اندی سریال دارد. علاوه‌بر این‌ها او سابقه دوبله، کارگردانی و نویسندگی را هم در فعالیت‌هایی که پشت سر گذاشته، داشته است، مواردی که در ادامه از آن می‌گوییم.
در کنار این حرف‌ها، مدت‌هاست که او در تلویزیون حاضر نشده و به‌طورکلی در سکوت به حاشیه کشیده شده است. این ماجرا بهانه‌ای شد تا با او درباره فعالیت‌های اخیرش و نقطه‌نظرش نسبت به محصولات تلویزیون گپ بزنیم.
از آخرین حضورتان در تلویزیون دو سالی می‌گذرد، ولی بازپخش کارهایتان و به‌خصوص مختارنامه موجب می‌شود همواره در کانون توجه مخاطبان باشید.
آخرین بازی‌هایی که در تلویزیون داشته‌ام مربوط به سریال‌های «نزدیکی‌های بهشت» به کارگردانی حسن هدایت و «هست و نیست» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده بوده است و پس از آن کار دندان‌گیری پیشنهاد نشد و بعدتر هم که کرونا آمد و همه چیز را به‌هم‌ریخت، ولی به قول شما همچنان سریال‌هایی مثل «مختارنامه» هستند که در پخش مجدد هم دیده می‌شوند و لطف مخاطبان به ما را رقم می‌زنند. به‌هرحال خیلی جالب است که خودم کمتر از یک سال درگیر بازی در «مختارنامه» بودم، ولی بعد از یک دهه همچنان مخاطبان را غوطه‌ور در این سریال می‌بینم.
شما تجربه بازی در سریال‌های تاریخی دیگر مثل «شیخ‌بهایی»، «هشت بهشت» و «معمای شاه» را هم داشته‌اید. «مختارنامه» چه داشت که این‌قدر بازتاب پیدا کرد؟
متن عالی و دیالوگ‌های وزین سریال را بگذارید کنار هنر کارگردانی داوود میرباقری که برای گرفتن تک‌تک پلان‌ها همه‌جور سختی را به جان خرید، ولی از ایده‌آل‌هایش کوتاه نیامد. شخصیت‌هایی که در این سریال عاشورایی خلق شد، چون بر پایه ماجرای انتقام از قاتلان امام سوم شیعیان پیش می‌رفت به‌شدت کمک کرد به یکتایی سریال.
نقش حصین‌بن‌نمیر که شما در «مختارنامه» ایفا کردید نیز نقشی به‌شدت غیرقابل پیش‌بینی است. از یک طرف یک جنگجوی قابل است و از طرف دیگر او را اهل فلسفه‌بافی می‌بینیم به‌خصوص در برابر ابن‌زبیر.
این فلسفه‌بافی‌ها ناشی از شخصیتی است که داوود میرباقری خلق کرده و البته بعد از مدت‌ها تحقیق به این شخصیت رسیده و، چون حصین را شخصیتی می‌دید که به یزید نزدیک بود و مدت‌ها کنار او حشرونشر داشت برخی از ویژگی‌های او را فراگرفته بود و عجبا که مرگ عجیبی هم داشت و به دست یک پیرمرد نابینا کشته شد!
خیلی از بازیگران در دوران شیوع کرونا، کم‌کار شده‌اند. شما چطور؟ آیا کرونا باعث کم‌کاری شما شده؟
با شیوع کرونا و محدودیت‌های اجتماعی تعداد تولیدات در سینما و تلویزیون نسبت به گذشته بسیار کم شده و این امر باعث بیکاری خیلی از هنرمندان سینما و تلویزیون شده و به همین خاطر آن‌ها از وضع معیشتی مناسبی برخوردار نیستند و نیازمند حمایت و کمک هستند.
برخی می‌گویند شرایط طوری است که حتی پیشنهاد‌های معمولی را هم باید روی هوا زد.
هر کسی تعریف خودش را از هنر دارد، ولی به‌هرحال نمی‌شود بر هنرمندان هم خرده گرفت که چرا در فلان کار سطحی ظاهر شده‌اند. وقتی چرخ زندگی نمی‌گذرد و هیچ ارگانی حمایت معیشتی از هنرمندان ندارد چه باید کرد؟ باید مسافرکشی کنند یا آن‌که به یک پیشنهاد میانه بسنده کنند.
چرا هیچ‌گاه ساختاری برای حمایت از هنرمندان ایجاد نشد؟
چرایش را باید از آن‌هایی پرسید که بودجه‌های هنری دست‌شان است. مگر کم سازمان و نهاد و ارگان داریم که به نام هنر و هنرمند بودجه می‌گیرند. اگر هرکدام از این ارگان‌ها کاری کنند برای معیشت هنرمندان در آن صورت دیگر هیچ هنرمندی مجبور نخواهد بود به ایفای نقش در آثار نازل برای کسب یک لقمه نان.
به نظرتان اگر همین دغدغه‌ها زمینه‌ای شود برای تولید سریال‌های تلویزیونی، کارکردی در جهت بهبود نخواهد داشت؟
در سریال‌ها عموما کلی‌تر می‌اندیشند و سعی می‌کنند دغدغه‌های بخش‌های بیشتری از جامعه را نشان دهند؛ ولی به نظرم چندان بد هم نیست در سریال‌ها از اوضاع زندگی هنرمندان برای مخاطبان بگویند، چون هنوز خیلی از مردم فکر می‌کنند همه هنرمندان غرق در رفاه هستند و هر ماه یک سفر خارجی می‌روند؛ ولی واقعیت چیز دیگری‌است. بدنه هنرمندان ما حتی به اندازه کارمندان یک بانک هم تسهیلات رفاهی ندارند و حالا که کرونا آمده سخت‌تر هم زندگی می‌کنند.
ارتباط‌تان با تلویزیون چطور است، مخاطب برنامه‌ها هستید؟
زمانی که در خانه باشم حتما برنامه‌های تلویزیون را مرور می‌کنم و شبکه‌هایی مانند آی‌فیلم و نمایش را که فیلم‌ها و سریال‌های قدیمی را بازپخش می‌کنند می‌بینم، چون خاطرات گذشته را زنده می‌کنند و باعث می‌شود بفهمیم چه کارنامه‌ای داشته و حالا در کدام نقطه ایستاده‌ایم.
به‌عنوان بازیگری که در کار دوبله هم تخصص دارید، وضعیت امروز دوبله را چطور می‌بینید؟
دوبله با علاقه‌مندان جوانی روبه‌رو شده که برخی استعداد پیشرفت هم دارند؛ ولی، چون فکر می‌کنند باید زود به موفقیت برسند بعد از مدتی کوتاه دچار سرخوردگی می‌شوند. از آنجا که سال‌هاست اکران خارجی نداریم و تنها فضای اصلی کار برای دوبلور‌ها در واحد دوبلاژ سیماست، بسیاری از علاقمندان، بیکار می‌مانند و ناچارند تن دهند به دوبلاژ‌های زیرزمینی که نه مدیر دوبلاژ درستی دارند و نه تیم ترجمه خوبی.
به نظرتان دوبله فیلم‌ها و سریال‌های روز خارجی تا چه حد می‌تواند عاملی باشد برای جذب مخاطبان؟
مردم ایران نشان داده‌اند هرقدر نسخه‌های اصلی در اختیارشان باشد باز تماشای نسخه دوبله را ترجیح می‌دهند و دوبله‌های حرفه‌ای را می‌پسندند.
خوشبختانه در تلویزیون همچنان این حرفه‌ای‌گری در دوبله به چشم می‌خورد؛ ولی باز هم نیاز داریم توجه به دوبلور‌ها بیشتر شود و این هنرمندان بیشتر مورد حمایت قرار گیرند.
هیچ حمایتی نداریم
کرونا ، این داستان تکراری که انگار تمام‌شدنی هم نیست، زندگی خیلی‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده، بازیگران هم جزو گروهی‌اند که از این قاعده مستثنا نیستند و این شرایط در کنار پیشنهاد‌هایی که تنها برای بعضی‌ها وجود دارد، باعث شده آن‌ها هم طعم اختلال‌های کرونایی در زندگی را شاید بیشتر از خیلی‌ها بچشند.
موضوعی که اطلسی درباره‌اش گفت: بنی آدم اعضای یک پیکرند و حالا که کرونا آمده این یکپارچگی آدمیان بیشتر معلوم شده‌است. خود من در این مدت به جز مواقع ضروری از خانه خارج نمی‌شوم و در قرنطینه هستم و امیدوارم شرایط به وضع عادی بازگردد و دوستان کارگردان هم به فکر ما بازیگران پیشکسوت و قدیمی باشند و از ما هم در کارهایشان استفاده کنند بلکه اوضاع اقتصادی بهتر شود.
حمایت توسطه ارگانی که مخصوص این قشر باشد هم موضوعی بود که این بازیگر در‌خصوص آن بیان کرد: متاسفانه هنرمندان هیچ ندارند. نه فروشگاهی دارند که تخفیف داشته‌باشد، نه درمانگاهی دارند که رایگان درمانشان کند و نه حتی کارت اعتباری خرید کالا‌های ضروری در اختیارشان است. در حالت عادی هم توجهی به هنرمندان نمی‌شد و با وقوع کرونا هم هنرمندان انتظار داشتند نهاد‌های هنری حمایت‌های زیادی از آن‌ها انجام بدهند؛ ولی متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد.
یک مرور کوتاه
همان‌طور که اول این گپ و گفت هم صحبتش مطرح شد، اطلسی مجموعه‌ها و کار‌های زیادی را در کارنامه کاری اش دارد و در مجموع می‌شود گفت او حدود ۸۰ فیلم و سریال را تجربه کرده و پشت سر گذاشته‌است. پدرسالار، هشت بهشت، مختارنامه، پهلوانان نمی‌میرند، کلانتر۲، شیخ بهایی، تعبیر وارونه یک رویا»، «هشت و نیم دقیقه»، «ملک سلیمان»، «مردی بدون سایه»، «روز واقعه» و... برخی از این فیلم‌ها و سریال‌هاست.
در کنار این‌ها اطلسی در دوبله آثاری مثل مادر، دامبو، رابین‌هود، جنگجویان کوهستان، ایکیوسان، سرنوشت یک مبارز و... هم حضور داشته است. همچنین کارگردانی آثاری مثل «راز شب»، «سفر پرماجرا» و «مشت» هم از دیگر مواردی است که در کارنامه او به چشم می‌خورد.
اطلسی در زمینه نویسندگی هم فعالیت‌هایی داشته که البته محدود به سال‌های قبل است و توسط او ادامه پیدا نکرد.
