کتاب « انسان طاغی » اثر آلبر کامو با ترجمه مهدی ایرانی طلب منتشر شد. این کتاب تلاش‌های تیره‌ای از تفکر اروپایی را در چند سده اخیر شرح می‌دهد. تفکری که تلاش کرده است هدفی برای معنا و حضور انسان در این جهان بیابد . در نهایت بی واسطه یا با واسطه به خشونت روی آورد و با وجود پیروزی هایش، اعتبار فکری و فلسفی اش را از دست داد و در ردیف تفکراتی قرار گرفت که توانستند «سکوت جهان» را بشکنند.
«انسان طاغی» پراهمیت‌ترین و در عین حال نامکشوف‌ترین نوشته فلسفی متفکری است که در «خشم و هیاهوی» دورانی که فکر « وجدان انسانی» را زاید می‌شناسد و پیروزی را به جای آن می‌نشاند، همواره «وجدان انسانی» دغدغه اش بوده است.
کتاب «انسان طاغی» را با این دو جلمه کلیدی می‌توان فهمید. در این دو جمله می‌خوانیم:
«انسان یگانه آفریده‌ای است که نمی‌خواهد آنچه هست، باشد.»
«تاریخ غریبی که در اینجا روایت می‌شود، تاریخ غرور اروپاست.»
