به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا، آنچه مسلم است برخي از برنامههاي تلويزيوني را نميتوان بدون اجراكنندگان آنها شناخت. مجريان اين برنامهها، هويت برنامه را شكل ميدهند و اين امر به حدي مسجل است كه گاه خود آنها نيز از برنامهاي كه به اجراي آن ميپردازند، به عنوان برنامهي من ياد ميكنند.

شهرت مجریانی که یک برنامه را به نام خود تمام می‌کنند و در واقع از نامشان به عنوان برند برنامه استفاده می‌کنند نه تنها در ایران بلکه در شبکه‌های تلویزیونی جهان هم پذیرفته شده است و شهرت بسیاری از برنامه‌ها با مجریان آن‌هاست؛

به عنوان مثال لری‌کینگ، به مدت ۲۵ سال برنامه‌ای گفت‌وگو محور را روی آنتن می‌بُرد که با نام او شناخته می‌شد، بعد از خداحافظی لری‌ کینگ از سی‌ان‌ان نیز، برنامه دیگری که مشابه این برنامه بود، اما با نامی متفاوتی جایگزین آن شد.

اما این روال در تلویزیون ایران کمی متفاوت است. در تلویزیون ایران برخی چهره‌های مطرح که برندهای خاصی را در برنامه‌سازی داشته‌اند، ‌ از برنامه‌هایی که با طرح و ایده‌ی آن‌ها راه‌اندازی شده، کنار گذاشته می‌شوند.

برنامه‌هایی مثل «هفت» و «ماه عسل» در هفته‌های اخیر شاهد تغییر مجری بوده‌اند و جیرانی و علیخانی از اجرای برنامه‌ای که خودشان آن را تاسیس کرده‌اند، کنار گذاشته شده‌اند؛ هرچند نام برنامه «ماه عسل» که با فرمتی یکسان اما فضایی شادتر قرار است از شبکه سوم سیما روی آنتن برود، تغییر کرده و این برنامه با عنوان «با اجازه خدا» با اجرای سید علی ضیا ماه رمضان امسال پخش می شود.

پیش از این نیز وقتی «عموهای فیتیله‌یی» با دلخوری، برنامه‌ی چندین ساله‌شان را ترک کردند، ‌ برنامه‌ای با همان شکل و قواره و اجرای چند بازیگر جوان که سعی در تقلید صرف از عموهای فیتیله‌یی داشتند، از شبکه دوم سیما روی آنتن رفت اما چندی بعد، نام این برنامه تغییر کرد و عموهای فیتیله‌یی، این نام را همراه با خود بردند تا در شبکه نمایش خانگی یا دیگر برنامه‌هایشان از آن استفاده کنند.

نگاهی دقیق‌تر به قانون مالکیت‌های فکری و معنوی، نشان می‌دهد استفاده از یک برند معتبر که توسط سرمایه‌ی فکری یک فرد ساخته شده، نیازمند هزینه‌ای هنگفت است و مطابق قانون مالکیت فکری یا همان کپی‌ رایت نمی‌توان به راحتی از آن استفاده کرد؛ حتی برخی برندهای صنایع مختلف که اندک‌ اعتباری کسب کرده‌اند،

با مبالغ زیاد خرید و فروش می‌شوند اما در ایران، ‌ مجریان و تهیه‌کنندگان یک برنامه که برنامه‌ای را با نام خود و سرمایه فکری خود راه‌اندازی کرده‌اند، به راحتی کنار گذاشته می‌شوند و بدون دخالت و اعمال نظر آن‌ها، هر کسی ممکن است جایگزینشان شود.

بر این اساس، برندها که جزیی از قانون کپی‌رایت و مالکیت فکری را تشکیل می‌دهند، همانند سایر بخش‌های این قانون در ایران معنایی ندارند و چندان نباید تعجب کرد که یک برنامه‌ی محبوب از یک مجری گرفته و به فرد دیگری سپرده شود.

پیام ابراهیم‌پور تهیه‌کننده سابق «شب‌های روشن» ‌ نیز که برنامه‌اش با تغییر مجری و تهیه‌کننده مواجه شده است، در این‌ زمینه می‌گوید: با توجه به خبرهایی که درباره‌ی نبود احسان علیخانی در برنامه «ماه عسل»، حذف برنامه «پارک ملت» و تغییر تهیه‌کننده «شب‌های روشن» مطرح شده است،

به طور کلی به لحاظ حقوق معنوی و اخلاقی نیازمندیم تا فضا و نام این برنامه‌ها تغییر کند و این طور نباشد که یک برنامه‌ای که پیش از این به روی آنتن رفته ولی حالا حذف شده و یا مجری آن تغییر کرده است، همچنان با همان نام پخش شود.

او كه در تهيهكنندگي برنامه ماه عسل سال ۸۸ با احسان عليخاني همكاري داشت، ادامه میدهد: از رسانه اخلاقي ما انتظار ميرود كه به حقوق معنوي تهيهكنندگان احترام بگذارد و زماني كه يك تهيهكننده مولف يك برنامه است، نبايد همان برنامه را با تهيهكننده و مجري ديگري با همان نام توليد كنند.