به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا ،معمولا دستيابي به شواهد دياناي مناسب از يك پوكه خالي گلوله آسان نيست چرا كه يونهاي مس و روي آلياژ برنح به عرق انسان واكنش نشان داده و دياناي را تجزيه ميكنند كه منجر به از بين رفتن شواهد براي شناسايي فرد پر كننده اسلحه ميشود.
ایده اولیه، ایجاد یک پوشش با یک ماده بیوشیمیایی است که به دست افرادی که با آن ارتباط پیدا کرده‌اند، چسبیده و به پلیس اجازه بررسی دست مظنونان را می‌دهد. همچنین محققان در بخش دیگری از فناوری خود از شیوه‌ای استفاده کرده‌اند که می‌تواند سلولهای پوست را از بدن فرد نیز دریافت و ذخیره کند.
چالش پیش‌روی این محققان این بود که باید پوششها با شیوه ساخت گلوله سازگاری داشته و همچنین در برابر حرارت تولید شده در زمان شلیک آن نیز مقاومت کند.
این پژوهشگران ابتدا سطح فشنگ را با غرق کردن آن در محلول اکسید آلومینیوم و اوره سخت کردند تا پس از خشک شدن، یک سطح صیقلی و دندانه‌دار ارائه کند. در این حالت سلولهای پوستی بیشتری قابل جمع‌آوری بوده و شانس بازیابی دی‌ان‌ای قابل مصرف افزایش می‌‌یابد.
محققان با آزمایش این پوشش بر روی گلوله‌های اسلحه ۹ میلیمتری برونینگ دریافتند که ۵۳ درصد دی‌ان‌ای مفید بیشتری از این فشنگها نسبت به گلوله‌های عادی قابل جمع‌آوری است.
محققان براي علامتگذاري بر دستان تمام افراد تحت تماس با گلوله از گرد چسبناك گل سوسن Lilium longiflorum استفاده كرده و آنها را پيش از قرار دادن در پلاستيك مايع در دياكسيد تيتانيوم پوشش دادند. از اين محلول براي پوشش دهي پائين گلوله استفاده شد.
