اللهمّ زَيّنّي فيهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرني فيهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ واحْمِلني فيهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّي فيهِ من كلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِكَ يا عِصْمَةَ الخائِفين

…

معبودا
در این روز پاکدامنی و پوشیدگی را زینت من قرار بده
و مرا به جامه قناعت و خویشتنداری بپوشان
عدل و انصاف را بر من بیارای
و از هر آنچه ترس و واهمه دارد, مرا در امان دار
به حقیقت نگاهداریت
ای حامی واهمه داران

…

. چه زیبا بندگانی که حریم خویش را از پلشتی ها در امان دارند
چه زیبا خدا خواهانی که پاکی نفس خویش را از خدای خود به منت دارند
چه زیبا زینتی است پوشیدن و پوشانیدن
و چه زینت چشم و دلنوازی است عفاف خدا دادی
چه زیبا لباسی است قناعت و چشم و دل سیری
چه زیبا حمایلی است خویشتن داری
و چه زیبا سلوکی است عادلانه زیستن
واز آن زیباتر طی طریقی منصفانه
وچه شجاعتی است نهراسیدن از نفس طغیانگر
وچه جدال شکوهمندانه ای است, جنگ با ابلیس.
ونهراسیدن از همه آنچه که خلایق را می لرزاند, صفت
هم نشینان خدای مهربان است که
الا ان اولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون
و تمام این نجوای عاشقاته را در این کلام میتوان یافت که
ای معبود جان نواز من
مرا جامه دوستی ات بپوشان
آمین