همزمان با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد، مسعود ده نمکی با حمایت سینمای مستند تجربی اولین فیلم سینمایی خود با نام اخراجی ها را جلوی دوربین برد.
اخراجی ها با در دست داشتن حمایت های معنوی دولت توانست از خط قرمزهای موجود عبور و با ارائه کلمات و شوخی های بسیار بی سابقه و تبلیغات گسترده تلویزیون فروش بسیار بالایی را از آن خود کند.
اخراجی های(۱) قصه چند جوان جنوب شهری است که یکی از این جوانها به مقام شهادت می رسد و دیگران به مقام اسارت. در دنیای ده نمکی اخراجی ها –مجید سوزوکی و رفقایش - مظهر فتوت و جوانمردی هستند و همچنین صاحب مکتبی والا و ارزشمند که همه اعم از بسیجی و رزمنده و آزاده و زن و مرد اگر می خواهند رستگار شوند باید از این مکتب پیروی کنند، با کمی دقت متوجه می شویم که در اخراجی های(۱) اخراجی ها تغییر نمی کنند و رفتار و کردار و گفتارشان همانند رزمنده های بسیجی نمی شود، بلکه «سید» با بازی آقای جواد هاشمی به عنوان شاخص رزمنده های بسیجی است که تغییر می کند و رفتار و گفتارش همانند اخراجی ها می
شود! در اخراجی های(۲) رفقای مجید سوزوکی به اردوگاه اسراء در عراق می روند و باز هم همه را تحت تاثیر قرار می دهند و همه را پیرو خود می کنند.
به عبارتی دیگر اخراجی ها بعد از متحول کردن بسیجی با ایمانی مثل «سید» در جبهه حالا در قسمت دوم خود وظیفه دارند که اسرا را نیز با مکتب «با حال»! خود آشنا کنند و خود را به عنوان الگوهایی بسیار خوب در خدمت آنها قرار دهند. اوج خود خواهی و نارسیسم موجود در اخراجی ها در قسمت سوم آن بروز و نمود پیدا می کند، زمانی که نشان داده می شود که به غیر از حزب سیاسی یکی از اعضای اخراجی ها یعنی «سید»، همه جناح های سیاسی موجود در ایران فاسد و فاسق و طمع کار هستند و بهترین کاری که «ایران» می تواند بکند این است که به کسی رای دهد که مورد تایید اخراجی ها است و در حقیقت یکی از آنها است!
اخراجی ها در قسمت سوم خود باز هم هیچ تمایلی به تغییررفتار و کردار خود ندارند و آنچه در این فیلم تغییر پیدا می کند، رفتار و کردار و گفتار مردم ایران است. اندرزها و نصیحت های ده نمکی در مورد پیروی بی چون و چرا از اخراجی ها به همین جا ختم نمی شود، بلکه وی در فیلم رسوایی با سوژه قرار دادن دختران بد کاره به آنها می فهماند که تنها راه رستگاری و نجات، دوری از آدم های پولدار و پیوستن به یکی از برادران اخراجی است!
