به گزارش افکار نیوز،روز گذشته لیست ۲۲ نفره از خبرنگاران رسانه‌ها منتشر شد که قرار است در شصت‌وششمین دوره جشنواره کن این رویداد سینمایی را پوشش خبری دهند. مطلبی که یکی از روزنامه صبح دیروز منتشر کرد حاکی از آن است که ۲۲ خبرنگار ایرانی حاضر در این جشنواره حداقل باید هرکدام ۱۵میلیون تومان برای سفر هزینه کنند.
اما همه کسانی که در مسیر خبرنگاری قدم برداشته باشند می‌دانند که بسیار سخت است کسی در این وضعیت سخت مالی توان داشته باشد آنگونه که ادعا شده شخصا به چنین سفری برود.
نکته دیگر این است که نگاهی گذرا به اسامی مطرح شده در این خبر نشان می‌دهد که بسیاری از آنها یا خبرنگار نیستند یا نمایندگی آن رسانه‌ای که عنوان شده را یدک نمی‌کشند و در میان آنها چهره‌هایی دیده میشود که بیشتر به جریانات خاص سینمایی در «خانه سینما» مربوط میشود.
این همه، سوالات بسیاری را به وجود می‌آورد، از آن جمله که چگونه هزینه چنین سفری تامین شده است؟ چقدر حضور این افراد به رسانه‌ها و متعاقبا به مردم چهره واقعی جشنواره کن را نشان می‌دهد؟ و چقدر حضور این افراد در جشنواره‌ای که سیاست‌های ضدایرانی دارد و سالهاست از سینمای انسانی ایران هیچ فیلمی را برای حضور در بخش‌های مختلف رقابتی انتخاب نکرده است، لازم و ضروری است.
آیا حضور چند فیلم کوتاه ایرانی که بعضا دارای مشکلاتی است و یا فیلم «گذشته» اصغر فرهادی نیازمند این همه خبرنگار است؟
آیا خبرنگاران عازم به کن روایت واقعی و ایرانی خود را از کن ارائه خواهند کرد یا چنان که گفته شده مات و مبهوت این جشنواره هزار رنگ خواهند شد و به قول یکی از روزنامه‌ها «کافی[است] تا یک بار در این جشنواره حضور داشته باشی و همین کافی است تا ویروس کن فرد را آلوده و دیگر سفر نکردن به کن از دشواری های زندگی خواهد بود!»
این که چه کسی متولی حضور ایران در جشنواره کن، مدیریت حضور در بازار کن، بخش‌های متنوع و … این جشنواره است نیازمند یک دیپلماسی فرهنگی جدی است.
دیپلماسی فرهنگی که سردمداران آن در وزارت ارشاد و سازمان فرهنگ و ارتباطات بدون هماهنگی یکدیگر آن را دنبال می‌کنند. البته حضور کارشناسان در این جشنواره لازم است اما کارشناسانی که مرعوب زرق و برق جشنواره نشوند و تنها به فکر بهره برداری از نکات مثبت و استفاده آن در سینما و جشنواره‌‌های ایران باشند در غیر این صورت این لشکر سلم و تور مدیران فرهنگی و خبرنگاران برای حضور در جشنواره کن نمی‌تواند آنگونه که باید به درستی عمل کند و در جهت ارتقاء سطح کیفی سینمای ایران قدم بردارند.
با این اوصاف نباید به خبرنگاران و شاید بهتر باشد بگوییم خبرنگارنمایان گلایه کرد وقتی که هزینه حداقل ۳۳۰میلیون تومانی سفر آنان به کن خیلی کمتر از هزینه سفر مسئولان سینمایی به جشنواره کن است که برای دو هفته اقامت حدود ۲۰میلیون تومان برای هر نفر (بدون احتساب حق ماموریت ۱۵۰تا ۳۰۰یورویی که البته امسال گویا به خاطر انتقادات، در قالب دیگری و از محل برگزاری جشنوارهها به آنها پرداخت خواهد شد) در نظر گرفته میشود.
