به گزارش افکارخبر، اردشیر زاهدی در 25 مهر سال 1307 متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران و اصفهان به پایان برد و پس از یک سال اقامت و تحصیل در دانشگاه آمریکایی بیروت به آمریکا رفت و پس از دریافت مدرک کارشناسی خود به ایران بازگشت.
زاهدی پس از بازگشت به ایران به عنوان خزانه‌دار و معاونت کمیسیون مشترک ایران و آمریکا برای بهبود امور روستایی به کار پرداخت. وی در آن دوره از دور افتاده‌ترین روستا‌های ایران بازدید و کمک‌هایی را بین روستایی‌های محروم توزیع می‌کرد.
زاهدی در دوران نخست وزیری دکتر محمد مصدق ناچار شد از کار کناره‌گیری کند و استعفاء دهد اما در جریان رویداد‌های برکناری دکتر مصدق و انقلاب سپهبد زاهدی به نخست وزیری در 28 مرداد نقش برجسته‌ای داشت و به عنوان دستیار پدرش در مذاکرات و اقدامات بازگشت محمدرضا شاه شرکت داشت.
اردشیر زاهدی به دلیل خدماتش نشان درجه یک گرفت و به سمت آجودان کشوری منصوب شد.
وی پسر فضل‌الله زاهدی و داماد خانواده پهلوی و همسر شهناز بود که این ازدواج به نزدیکی شاه و او کمک کرد. زاهدی به مدت 2 سال سفیر ایران در واشنگتن بود و در دوره نخست وزیری امیر‌عباس هویدا، وزیر امور خارجه شد.
زاهدی در زمانی که وزیر امور خارجه بود موجب شادی و پویایی این وزارتخانه شد و مؤسسه روابط بین‌المللی که هنوز پابرجاست را تأسیس کرد و بسیاری از جوانان مستعد را دستچین کرد که در این وزارتخانه فعالیت کنند.
اردشیر زاهدی تنها مقام رسمی حکومت پهلوی بود که در زمان بیماری محمدرضا شاه در تبعید کنار او بود و برای اقامت شاه در آمریکا کوشش بسیار کرد.
کتابی به نام «خاطرات اردشیر زاهدی» جلد اول بیانگر خاطرات وی از کودکی تا زمان استعفا فضل‌الله زاهدی از نخست وزیری در ایران چاپ و منتشر شد.
فرزند فضل‌الله زاهدی، داماد محمدرضا شاه پهلوی و وابسته به سیا و معروف به پسر خوب واشنگتن سه ویژگی اردشیر زاهدی در میان درباریان بود.
در سال‌های 46 و 47 چندین بیانیه از سوی درباریان علیه اردشیر زاهدی منتشر شد. وجه اشتراک این بیانیه‌ها زاهدی را دزد، بزهکار، و عیاش و متجاوز معرفی قلمداد می‌کرد. سازمان ساواک هم چندین گزارش علیه زاهدی به دربار ارسال کرد.
