«اینجا کسی نمی‌میرد» روی موج سینمای اجتماعی سوار نیست

حسین کندری تلاش کرد تا اولین ساخته بلند سینمایی خود را در گونه کمتر تجربه شده در سینمای ایران (سایکودرام) جلوی دوربین ببرد. در این فیلم از بازیگرانی که سابقه تئاتر دارند بهره برد.این فیلم در ابتدا پروانه ساخت ویدیویی داشت و با توجه به شرایط فیلمنامه که باید در فصل خاصی فیلمبرداری می شد و زمان کافی برای دریافت پروانه سینمایی وجود نداشت  به ناچار گروه آن را با پروانه ساخت ویدیویی تولید کردند. درباره المان های فیلم برای حضور در جشنواره های خارجی، فضای فیلم که مخاطب را به تفکر وامی دارد و توجه به سینمای اروپا در اولین ساخته کندری با وی به گفت و گو نشستیم که از نظرتان می گذرد:

یک اثر هنری در گونه سایکودرام

«اینجا کسی نمی میرد« در بخش هنر و تجربه به جشنواره راه یافته است چقدر این اثر در فرم و محتوا نسبت به آثار دیگر متفاوت است؟

در حوزه محتوا بسیار متفاوت است زیرا در گونه سینمای سایکودرام است و ما در سینمای ایران این گونه را کم داریم. از لحاظ فرم نمی توانیم بگویم یک اثر تجربی است، یک فیلم هنری است  و در سینمای ایران یک فیلم متفاوت محسوب می شود.

 

فیلم انسان را به چالش وادار می کند

با توجه به این مهم که مخاطب گروه هنر و تجربه مخاطب سخت گیری است چقدر مخاطب می تواند با این اثر ارتباط برقرار کند؟

 نسبت به مخاطب هنر و تجربه معتقدم که فیلم متناسب با سلیقه هنر و تجربه است و  اندیشه مخاطب را درگیر می کند و انسان را به چالش وادار می کند، طبیعتاً احتمال رضایت مخاطب زیاد است زیرا فیلمی است که مخاطب را مجبور به فکر کردن می کند.

بازیگران و عوامل چگونه کنار شما قرار گرفتند؟

اتفاقی خیلی خوبی که افتاد این بود که آقای  سعیدیان، خانم کاتوزی و من در هسته این گروه تمامی عواملی که می خواستیم و در وهله اول مد نظرمان  بود در کنار خودمان داشتیم . دوستان با شرایط مهربانانه لطف کردند و در جمع ما قرار گرفتند. فیلم به  لحاظ بودجه محدود بود و با هزینه کمی تولید شد و دوستان با ما همکاری بسیار خوبی داشتند از بازیگران آقای هومن  سیدی و رضا بهبودی افتخار دادند که ما را همراهی کردند در بحث فنی هم دوستان خوبی در کنار ما بودندو همگی از لحاظ شرایط مالی خیلی با ما کنار آمدند

قشر اخلاقمند سینما دور هم جمع شدیم

فیلمنامه چقدر  در جمع شدن این گروه خوب فیلمسازی موثر بود؟

فیلمنامه خانم بهار کاتوزی متفاوت نوشته شده بود در کنار   جذابیت های فیلمنامه اخلاقیات همه عوامل و  گروه را می توان مثال زدنی دانست.  تمام عوامل دوستانی بودند که جزء قشر اخلاق مند سینما هستند . به خاطر حضور زنجیروار عوامل و فیلمنامه خوب باعث شد همگی در کنار هم یک تیم بسیار خوب را رقم بزنیم.

 

فیلم گیشه خوبی خواهد داشت

فیلم در گروه هنر و تجربه می تواند گیشه خوبی داشته باشد؟

من معتقدم گیشه مناسبی می توانیم داشته باشیم در این گروه البته این نکته قابل توجه است که در سینمای ایران  گیشه قواعد کلیشه ای نیست و نمی‌توان پیش بینی کرد اما با پارامترها و نگاه بین المللی که داریم حضور در جشنواره های مختلف احتمال این که گیشه موفقی هم داشته باشیم بالا است. باز هم سلیقه مخاطبین تعیین می کند.

فیلم را با مخاطب دیدید؟

 من تنها فیلم را برای اساتید نمایش دادم برای این که بتوانم  نظراتی بگیرم. در پروسه پس تولید ما در چند مرحله فیلم را تدوین و صداگذاری کردیم و به اساتید فیلم را  نشان دادیم و نظراتشان را گرفتیم و اعمال کردیم.

برای چه قشری از اساتید فیلم را نمایش دادید؟

دوستان زیادی بودند از جمله آقای مسعود فروتن و رضا نبوی که راهنمایی هایی کردند و من از آن استفاده کردم.  آقای رسام و آقای موسوی نژاد هم کار را دیدند.

با نظر اساتید پایان بندی فیلم تغییر کرد

چقدر نظرات اساتید در فیلم اعمال شد؟

مواردی بود که جالب وجذاب بود. آقای فروتن یک موردی را مطرح کردند  که در پایان بندی اثر بسیار تاثیرگذار بود و پایان فیلم یک تغیراتی کرد که مفهوم را  بهتر برساند. آقای نبوی هم نظری داشتند که اعمال شد و تاثیرگذار بود.

چقدر تغییرات اعمال شد؟

تغییراتی که دادیم حدود 10 درصد بود و زیاد نبود فقط در پایان فیلم اعمال شد که نتیجه خوبی را شاهد بودیم.

وجه سرگرمی سینما غالب بر اندیشه است/فیلم روی موج سینمای اجتماعی ایران سوار نیست

چقدر فیلم با فضای  سایکودرام  نیاز جامعه امروز ما است؟

از چند زوایه می‌توان نگاه کرد سینمای امروز ما مخاطب را کمتر مجبور به تفکر می کند و وجهه سرگرمی سینما غالب شده و اندیشه در آثار  کمرنگ شده است از این منظر اگر توجه کنیم واقعا انسان را به چالش می کشد. اما موضوع فیلم چقدر دغدغه امروز باشد فیلم اجتماعی نیست و روی موج سینمای اجتماعی ایران اصلا قرار نمی گیرد.

 

مخاطب عادت کرده با ریتم تند اتفاقات فیلم را دنبال کند فیلم چقدر این سرعت و ذائقه مخاطب را تامین می کند؟

در آغاز فیلم ریتم تندی نداریم فضای شخصیت اصلی را به مخاطب انتقال می‌دهم از  میانه فیلم به بعد وقتی ماجرای فیلم شکل می گیرد و گره های داستان شروع می شود، اقتضا می کرد ریتم تندتری داشته باشیم  و ریتم رو به رشد برود .

ویژگی فیلم را از منظرگاه کارگردان بفرمایید.

فکر می کنم این سوالی است که مخاطب بهتر بتواند به آن  جواب بدهد. من ویژگی های متفاوتی ممکن است در نظر بگیرم اما نهایتاً  برداشتی که مخاطب از فیلم داشته باشد مهم است و ممکن است برخی از ویژگی ها را بزرگ و بولد کند . نیاز مخاطب  است که تعین می کند کدام ویژگی پررنگ شود.  

از نظر من به عنوان سازنده فیلم  ویژگی های بسیاری وجود دارد که مخاطب باید آن ها را انتخاب و پررنگ کند

نهاد یا ارگانی از فیلم حمایت کرد یا با سرمایه شخصی فیلم ساخته شد؟

فیلم کاملاً مستقل و با سرمایه شخصی آقای سعیدیان تولید شد. ریالی از نهادی یا ارگان برای تولید دریافت نکردیم حتی از سرمایه گذار خصوصی سینمای گیشه و... هیچ فاندی نگرفتیم و با سرمایه آقای سعیدیان فیلم ساخته شد این استقلال برای من  بسیار مهم بود زیرا در سینما  مایلم کاری که دوست دارم انجام بدهم و احیاناً خواسته های کسی را به جز خودم وعوامل فیلم تامین کنم خدا را شکر این  استقلال را داشتم.  

جشنواره کن اولین حضور بین المللی فیلم 

در صحبت هایتان گفتید فیلم المان های بین المللی دارد و می تواند در جشنواره ها مطرح شود برای جشنواره ای فیلم را ارایه داده اید؟

ما برای پخش بین المللی فیلم  با خانم نسرین میرشب مذاکره کردیم و به نتیجه رسیدیم و اولین حضور بین المللی  فیلم (که فرم را پر کردیم) فستیوال کن خواهد بود. البته برنامه جدی برای بخش بین الملل داریم .

فیلم با قواعد سینمای اروپا هماهنگ است

در این سالها سینمای ایران در بخش بین الملل به جشنواره توجه می کند و به اکران در بخش بین الملل بی توجه است.

برای اکران برنامه جدی داریم. خانم میرشب از بهترین پخش کننده ها و توزیع کنندگان هستند و انشاءالله بعد از حضور در  جشنواره بین المللی فوکوس   روی پخش خواهیم داشت فیلم  با قواعد سینمای اروپا هماهنگی دارد و با سینمای آمریکا نزدیکی نداریم اما با قواعد سینمای اروپا نزدیکتر هستیم. 

سیاست های ارایه شده از سوی سازمان سینمایی (روزنه امید در فیلم‌ها، بنیان خانواده و...) چقدر در نگارش و تولید اثر به این موارد مهم توجه داشتید؟

 قالب و داستان فیلم اصلا زاویه نگاه اجتماعی ندارد که بخواهیم به این مسایل توجه کنیم. فیلم به بخش خاصی از جامعه اشاره می کند و نمی توانستیم به این موارد توجه کنیم همینطور که سیاه نمایی یا ناامیدی نداریم و امید هم نداریم  فضای قصه ما مربوط یک آدم خاص است و قصه ما متفاوت است و مسایلی که عنوان کردید در فیلمنامه ما نمی توانست جای داشته باشد. 

با توجه به دوستان خوبی که کنار هم قرار گرفتید و فیلمی با فضای متفاوت خلق کردید پیش بینی برای دریافت سیمرغ دارید؟

چند روز گذشته به آقای علم الهدی هم صحبت کردم و این مهم را یادآور شدم؛ متاسفانه بخش هنر و تجربه تعداد جوایزش بسیار کم است و 2 جایزه بیشتر ندارد. عوامل  11 فیلم برای این دو جایزه تلاش می کنند.  سخت است با این تعداد جایزه کم بخواهم دریافت سیمرغ را پیش بینی کنیم اما امیدواریم اگر در فیلمنامه به امید اشاره ای نداشتیم اما در زندگی به امید باور داریم.