تهران درقاب  «جایی که هیچ‌کس نیست»

نمایشگاه عکس سعید فلاح‌فر با عنوان «جایی که هیچ کس نیست» ۲۷ مرداد تا اول شهرویورماه در گالری نگر برگزار می‌شود.

در این نمایشگاه ۲۴ عکس سیاه و سفید و رنگی از فضاهای شهر تهران که در دوره سه ساله از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ گرفته شده به نمایش گذاشته می‌شود. فلاح فر همه این عکس‌ها را به عمد با لنز واید گرفته تا مجبور باشد به دل موضوع برود و چیدمان نمایشگاه هم متناسب با این ایده است.

این نمایشگاه جمعه ۲۷مردادماه جاری ساعت ۱۶ در گالری نگر واقع در قیطریه، ضلع جنوبی پارک، خیابان روشنایی، کوچه دلارام، پلاک ۳۳، زنگ سوم افتتاح می‌شود و علاقه مندان تا اول شهریور می‌توانند از این نمایشگاه دیدن کنند.

فلاح‌فر در یادداشت خود برای این نمایشگاه نوشته است: در این نمایشگاه؛ من هم مثل بقیه بازدیدکننده هستم و برداشتی که از عکس‌ها دارم به هیچ قرائت دیگری ارجحیت ندارد. تابلوهای این نمایشگاه، نه به معنی رایج کلمه «مجموعه عکاسی» است و نه «تک عکس». نه پیوسته است و نه منفصل. شما بخوانید تلاشی برای رسیدن به آوازی که بی‌کلام است. شاید با تعریف سنتی اصلا نباید این نمایشگاه‌ها را در گروه نمایشگاه‌های عکس قرار داد.

سودابه کردی که گردآورنده این نمایشگاه است می‌گوید: دوری جستن از تکنولوژی ـ با علم و تسلط بر آن ـ کنار گذاشتن فنون و ترفندهای روایی معمول در عکاسی و ارائه آثار با تمام خلوص و سادگی، این نمایشگاه را از دیگر نمایشگاه‌های عکاسی متمایز می‌کند.

این بار صدای سکوت است که با بلند‌ترین آوا به گوش می‌رسد. روایتی متفاوت در تهران با گفتگوهای عمیق و مصوری که عکاس انتخاب کرده و در می‌انشان زیسته است. آثاری که شاید به زعم عکاس؛ مدعی اتفاق تازه‌ای نیستند، اما به شدت طعم شخصی این هنرمند از شهروندی و همزیستی با شهروندان را در خاطره‌ها به جا می‌گذارند.

 «جایی که هیچ کس نیست» مجموعه‌ای از روایات ساده و ممتنع زندگی در شهر از دریچه دید خالق اثر است. قاب آثار در مرکزیت ایران بسته شده است اما روایتی فرا‌تر از یک شهر، یک فرهنگ و یا قوم و ملیت را در بر می‌گیرد. سعید فلاح فر عکاسی است که به دور از رفتار نمایشی آثارش و برگزاری نمایشگاه، هر لحظه به دنبال کشف و تماشاست. پرکار اما ساکت و گزیده گوست. انگیزه او از برپایی این نمایشگاه، روایت عکس‌هایش با حفظ اصالت، نمایش آثاری از دل شهر، برای مردمان آن شهر و تقدیم آن با تمام شاعرانگیش، به روح سبز مانی لقمانی است که سخت دلبسته این مجموعه بود.