سید غلامرضا موسوی تهیه‌کننده سینما، در پاسخ به این سوال که آیا جشنواره فیلم فجر، توانسته به موفقیت فیلم‌های سینمایی در داخل و خارج کمک کند، گفت: جواب این سوال هم بله است و هم خیر؛ در برخی دوره‌ها فیلم‌های جشنواره به جز داخل در خارج کشور نیز موفق بودند و در بعضی دوره‌ها نتوانستند موفقیتی به دست آورند که این به شرایط کمیته انتخاب، داوری، نحوه سیاست‌گذاری جشنواره و ... بر می‌گردد.
وی افزود: با توجه به اینکه جشنواره فیلم فجر به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی، هنری و سینمایی کشور توسط دولت برگزار می‌شود، به طور طبیعی ویژگی‌های یک جشنواره دولتی را دارد. سال‌هاست بحث‌های مختلفی برای برگزاری آن به صورت ملی و غیر دولتی مطرح می‌شود.
تهیه‌کننده «موریانه» اظهار داشت: دولتی بودن جشنواره فیلم فجر باعث شده که نتوان طبق سیاست‌گذاری ثابتی پیش رفت. به عنوان اولین نکته مهم و اساسی در اجرای آن، باید شورای برگزاری دائمی تشکیل شود که با آمد و رفت دولت‌ها و آدم‌ها، هیچ تغییری در سیاست‌های برگزاری این رویداد فرهنگی به وجود نیاید. در غیر این صورت با هر تغییر، سلیقه‌های جدید می‌آیند و به دنبال تجربه‌کردن می روند و این یعنی تکرار اشتباه‌ها.
این تهیه‌کننده گفت: جشنواره فیلم فجر به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی هنری سینمایی ماست و شاید بهتر این است که نمود دولتی نداشته باشد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «من مادر هستم» اذعان داشت: از دیگر نکات مهم این است که با توجه به همزمانی برگزاری جشن های انقلاب و جشنواره فیلم فجر در دهه فجر، بجاست به سمت برگزاری نمایشگاه سینمایی برویم؛ یعنی نمونه‌ای مانند نمایشگاه کتاب. با این اوصاف فیلم‌هایی که مجوز دارند، در همه غرفه های نمایشگاه برای عموم مردم نمایش داده شوند.
وی افزود: با برگزاری نمایشگاه سینمایی فجر مانند نمایشگاه کتاب، می‌توان فیلم‌ها را بنا بر موافقت تهیه‌کننده، در نمایشگاه‌های کل کشور نمایش داد که در این صورت از مشکلات انتخاب و داوری نیز رها خواهیم شد و آثار می‌توانند ارائه‌ای کامل داشته باشند؛ حتی به انتخاب‌های مردمی که از درون نمایشگاه اتفاق می‌افتد، هم می‌رسیم.
موسوی در پایان خاطرنشان کرد: البته برای رسیدن به نتیجه‌ای مثبت درباره تشکیل شورای برگزاری دائمی جشنواره و تبدیل آن به نمایشگاه سینمایی، بحث و بررسی بیشتری لازم است.
