سرویس مذهبی افکار نیوز- روزی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
کاش برادرانم را می دیدم، برادران من کسانی اند که پس از شما[اصحاب] می آیند، و با آن که مرا ندیده اند، به من ایمان می آورند، مرا دوست دارند و یاری و تصدیقم می کنند. کاش آن برادرانم را دیدار می کردم!
ایمان به غیب مصادیق گوناگونی دارد.
یکی از آن مصادیق درباره مسلمانان متعهّد و خدا باور این عصر و زمان است که حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم از آنان به عنوان «برادر» یاد کرده و ایمان و اعتقادشان را ستوده است. کسانی که زمان پیامبر را درک کردند و از عطر نفس او برخوردار بودند و نزول وحی و معجزات پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و امدادهای غیبی و اخلاق کریمانه خاتم انبیا را دیدند و به رسالت او ایمان آوردند، گر چه ایمان و عملشان ستودنی است، اما کسانی که در آخرالزمان و چهارده قرن پس از وفات پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم می آیند و تنها بر اساس آیات قرآن و روایات و منابع حدیثی و تاریخی به وجود
پیامبر و نبوت او و اعجاز قرآن ایمان می آورند و حبّ پیامبر را در دل می پرورند و با جان و دل او را یاری می کنند؛ ارزشی برتر دارند.
پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آرزو می کند که کاش برادران آخرالزمانی خود را می دید.
ایمان در عصر غیبت مهم تر و وفاداری به مکتب اسلام در عمل و تعهّد ستودنی تر است. قدر این نعمت را بدانیم.
منبع:حکمتهای نبوی، ص ۶۷.
