سرویس مذهبی افکارنیوز- امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند:
سفارش می کنم شما را به پرهیزکاری و ترس از خدایی که همیشه نعمتش بوده، مِهرش پایان ندارد، هرگز بندگان از او بی نیاز نشوند و اعمال بندگان، پاداشنعمتهای او نگردد.
آن خدایی که مردم را به پرهیزکاری ترغیب کرده، به زهد و پارسایی دردنیاواداشته، از نافرمانی ها بر حذر داشته، به بقای همیشگی عزیز گشته و مخلوق خود را به وسیله مرگ و نابودی خوار گردانده است.
مرگ، سرانجام همه مخلوقات است و راهی است که همه جهانیان باید آن را طی کنند و بر پیشانی بازماندگان نقش بسته است. فرار کردن فراریان، درمانده اش نکند.
چون مرگ فرا رسد مردم هواپرست را گرفتار کند و بنای هر لذّت و خوشی را فرو ریزد؛ هر نعمتی را بگیرد و هر نشاط و خرّمی را از انسان جدا کند.
دنیا خانه ای است که خداوند فنا و نیستی را برای آن و کوچ کردن را برای مردم آن مقرّر داشته است.
بیشتر مردم قصد ماندن در آن را دارند، و بنای آن را بزرگ دانند. دنیا(در نظر اهلش) شیرین و سرسبز است که شتابان به سراغ خواهانش آید و دل بیننده را به شک اندازد.
دیدن وضع توانگران ناتوانان را به حال نزاری و یأس اندازد و شخص ترسان و اندیشناک وضع آن را خوش ندارد.
پس کوچ کنید از آن - خدایتان رحمت کند - با در دست داشتن بهترینتوشهای که از آن دارید و بیش از مقدار اندکی از آن نجویید؛ و زیاده از آنچه کفایت زندگی را کند، نخواهید و به چیز کمی از آن قانع شوید.
چشمان خود را بدانچه خوشگذرانها از آن بهره گیرند، ندوزید و آن را سبک دانید و کوچک شمارید و آن را وطن خود قرار ندهید(و دل به آن نبندید).
خود را در این دنیا(با تحمل سختیعبادتو ترکشهوات) به تعب و زیان اندازید و از خوشگذرانی و سرگرمی و فکاهیات خودداری کنید؛ زیرا که آنها غفلت و غرور به بار آرند.
آگاه باشید که دنیا(با همه فریبندگی اش) خود را به بیگانگی زده و روی بازگردانده و شیرین گشته و اعلام وداع نموده است.
آگاه باشید کهآخرت(به سوی شما) حرکت کرده و می آید و نزدیک شده و اعلام ورود نموده است.
آگاه باشید که میدان مسابقه(یا زمان آمادگی برای مسابقه) امروز و خود مسابقه فردا است.
آگاه باشید که جایزه برنده این مسابقهبهشتاست و عقب مانده جایشدوزخاست.
پس آیا کسی نیست که پیش از رسیدن روز مرگش از خطایش توبه کند؟
آیا کسی نیست که برای خود پیش از روز سختی و بیچارگی اش کار کند؟
خداوند ما و شما را از کسانی قرار دهد که از او می ترسند و پاداشش را امید دارند.
منبع: چهارده اندرز از چهارده معصوم علیهم السّلام، ص۱۵-۱۶-۱۷.
