سرویس مذهبیافکارنیوز- از پیامبر گرامى(ص) آورده اند که فرمود:
هنگامى که روز رستاخیز فرا مى رسد، دخت فرزانه ام، فاطمه علیها السّلام، در میان گروهى از بانوان بهشتى وارد صحراى محشر مى گردد و با آمدن آن حضرت، ندا مى رسد که: هان اى فاطمه! به بهشت پرطراوت و زیباى خدا در آیید! امّا او پاسخ مى دهد: بار خدایا! به بهشت پر طراوت و پر نعمت وارد نخواهم شد، تا بدانم پس از من با فرزند ارجمندم، حسین علیه السّلام، چه کردند؟
آن گاه ندا مى رسد که: هان اى دخت سرفراز پیامبر! بنگر! و او نگاه مى کند که حسین علیه السّلام را با قامتى برافراشته و بدون سر مى بیند؛ و با دیدن آن منظره تکاندهنده و جانسوز فریاد برمى آورد؛ و با فریاد او، من نیز ناله سر مى دهم و فرشتگان نیز پس از ناله جانسوز ما، شیون و فریاد سر مى دهند! سپس دخت سرفرازم ندا مى دهد که: هان اى پسرم! فرزندم! حسین جان! به کدامین گناه، بیداد پیشگان با تو چنین کردند؟
پیامبر گرامى در ادامه بیان مى افزاید: آن گاه خداى دادگر به خاطر ستمى که بر ما رفته است، خشمگین مى گردد و به آتش سهمگینى که «هبهب» نام دارد و هزار سال بر آن دمیده شده و از شدت حرارت و سوزانندگى به سیاهى گراییده و در آن آسایش و نشاطى نیست و اندوه و عذاب دردانگیز آن پایان ناپذیر است، آرى، به آن آتش فرمان مى رسد که:
هان اى آتش! کشندگان حسین را از روى زمین برچین! و آن دریاى آتش، آن فرومایگان را بى درنگ بسان باز شکارى برمى چیند و در کام خویش مى گیرد و نعره و فریادى سهمگین بر مى آورد که از میان خروش و فریاد مرگبار آن، صداى آن تیره بختان دوزخى بر مى خیزد که با زبانى گویا و صدایى رسا مى گویند:
پروردگارا! چرا ما را پیش از بت پرستان در خور این آتش شعله ور و سهمگین ساختى؟
«یا ربّنا! بما اوجبت لنا النار قبل عبدة الاوثان؟»
ندا مى رسد: بدان جهت که آن کسى که مى داند، بسان کسى نیست که نمى داند!
«إنّ من علم لیس کمن لم یعلم»
منبع: در سوگ امير آزادى ( ترجمه مثير الأحزان )، ص: 282.
