سرویس مذهبیافکارنیوز- ابو بصیر مى گوید: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم:
مقصود از این آیه: وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ یَمُوتُ بَلى وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ «۱» چیست؟
فرمود: اى ابو بصیر! این آیه چه مى گوید؟
عرض کردم: همانا مشرکان مى پنداشتند و براى پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم سوگند به هم مى خوردند که خدا مرده ها را زنده نکند.
حضرت علیه السّلام فرمود: مرگ بر کسى که چنین سخنى مى گوید. از آنها بپرس که مشرکان به لات و عزى سوگند مى خوردند یا بخدا؟
عرض کردم: قربانت گردم تو معناى آن را به من بفهمان.
او مى گوید: حضرت علیه السّلام به من فرمود: اگر چنانچه امام قائم علیه السّلام، از ما ظهور کند، خداوند جمعى از شیعیان ما را براى او زنده گرداند، که شمشیرهایشان را حمایل مى کنند، و این خبر، به گروهى از شیعیان ما رسد که هنوز نمرده اند، و به آنها گویند که فلانى و فلانى و فلانى، زنده شده اند و از گور در آمده اند و اکنون، در خدمت امام قائم علیه السّلام هستند، و این خبر به مردمى از دشمنان ما برسد، و آنها گویند که: این گروه شیعیان چه دروغ پردازند! امروز هم که حکومت شماست باز هم دروغ مى گویید، نه به خدا اینها زنده نشدند و تا روز قیامت زنده نشوند.
حضرت علیه السّلام فرمود: خداوند سخن آنها را حکایت کرده است.
منبع:بهشت كافى / ترجمه روضه كافى، ص: ۸۳
