سرویس مذهبیافکارنیوز- رسول خدا صلى الله علیه و آله می فرمایند:
سوگند یاد مى کنم به آن کسى که به غیر از او خدایى نیست، که هرگز به هیچ مؤمنى خیر دنیا و آخرت عطا نشده، مگر به گمان نیکى که به خدا داشته باشد، و به امیدش از آن جناب، و خوش خلقى که داشته، و به باز ایستادن از غیبت مؤمنان. و سوگند یاد مى کنم به آن کسى که به غیر از او خدایى نیست، که خدا هیچ مؤمنى را بعد از توبه و طلبِ آمرزشِ گناهان عذاب نمى کند، مگر به بدگمانى او به خدا، و تقصیر کردنش در امید داشتن به خدا، و به بدخلقى که داشته باشد، و به غیبت کردنِ مؤمنان.
و سوگند یاد مى کنم به آن کسى که به غیر از او خدایى نیست، که گمانِ هیچ بنده مؤمنى به خدا نیکو نباشد، مگر آنکه خدا در نزدِ گمانِ بنده اى مؤمن خود باشد، و بر وفق گمانش با او عمل نماید؛ زیرا که خدا کریم است و همه خوبى ها به دستِ قدرتِ او است، و شرم مى کند که بنده مؤمنِ او چنان باشد که گمانِ نیک به او برده باشد؛ پس گمان و امید او را خلاف کند، و به خلافِ آنها با او عمل نماید؛پس گمانِ خود را به خدا نیکو کنید، و به سوى او رغبت نمایید».
محمد بن یحیى، از حضرت امام رضا علیه السلام، روایت کرده است که فرمود:
«گمان خویش را به خدا نیکو کنید؛ زیرا که خداى عز و جل مى فرماید که: من در نزدِ گمانِ بنده مؤمنِ خودم، و بر وفق گمانش به من با او رفتار مى کنم. اگر گمانش خوب است، جزاى او خوب باشد، و اگر بد است، بد باشد».
على بن ابراهیم، از پدرش، روایت کرده است که گفت: شنیدم از امام جعفر صادق علیه السلام که مى فرمود:
«گمانِ نیک به خدا داشتن، آن است که غیر خدا را امید نداشته باشى، و نترسى، مگر از گناهان خویش».
پی نوشت:تحفة الأولياء (ترجمه أصول كافى)، ج۳، ص204.
