اوّلاً معناى عدالت این نیست که به همه یکسان بدهیم. آیا معلّمى که به هر شاگردى نمره اى مى دهد و یا پزشکى که براى هر بیمارى دارویى تجویز مى کند، ظالم است؟
ثانیاً نعمتهاى ویژه، مسئولیّتهاى ویژه اى را نیز بدنبال دارد.
ثالثاً ما از خدا طلبى نداریم، تا هر چه بخواهیم به ما عطا کند.
رابعاً الطاف الهى بر اساس حکمت و شرایطى است که انسان یا جامعه آن را بوجود مى آورد.
افرادى با اخلاص، تلاش، علم، تدبیر، صرفه جویى، عدالت و وحدت کلمه، شرایطى را در خود ایجاد مى نمایند که زمینه ى دریافت الطاف الهى و نعمتهاى ویژه مى شود.البتّه گاهى الطاف ویژه به خاطر پاداش عملى است که والدین انسان داشته اند و خداوند مزد کارشان را به نسل آنان عطا مى کند. همان گونه که در داستان موسى و خضر، خداوند آن دو پیامبر را مأمور مى کند دیوارى را که گنجى زیر آن بود و از آنِ کودکان یتیمى بود تعمیر کنند تا در آینده از آن گنج استفاده نمایند، زیرا والدین کودکان نیکوکار و صالح بوده اند. «وکان ابوهما صالحا»
منبع:
تفسیر نور ج8 ص399
