در بحارالانوار جلد 44 صفحه 287 آمده است:
**ذکر رسول‌الله برای امام علی(ع)
"رسول الله(ص)" خطاب به "امام علی(ع)" فرمودند: فرزند او {مسلم‌بن عقیل} در راه محبت فرزند تو کشته می‌شود؛ پس چشمان مؤمنان بر او اشک‌ّبار خواهد شد و ملائکه مقرب بر او نماز خواهند گذارد." سپس رسول خدا (ص) گریه کردند؛ تا جایی که اشک‌هایشان بر سینه جاری شد و فرمودند: «از آنچه بعد از من بر سر عترتم می‌آید، به خدا شکایت می‌کنم."
**ذکر مصیبت توسط رسول‌الله و گریه "حضرت زهرا(س)"
روایت شده است زمانی‌که "نبی اکرم(ص)" به حضرت "فاطمه(س)" از شهادت فرزندش "امام حسین(ع)" و رنج‌های آن حضرت خبر دادند، "فاطمه(س)" به‌شدت گریستند و عرض کردند: «ای پدر! این {حادثه} چه زمانی رخ می‌دهد؟» "پیامبر(ص)" فرمودند: «در زمانی‌که من و تو و علی نیستیم.»... ای فاطمه، به‌درستی که زنان امت من بر زنان اهل بیت من و مردانشان بر مردان اهل بیت من گریه خواهند کرد و هرسال، نسل‌اندر نسل، عزای او را تجدید می‌کنند و آن را زنده نگه می‌دارند؛ پس در قیامت، تو زنان آنان و من مردانشان را شفاعت می‌کنم.
