آموزه های علوی و حکمت های ناب برجای مانده از ایشان نه فقط در عصر حیات ظاهری آن حضرت(ع) بلکه پس از آن و تا قیام قیامت بهترین نقشه راه برای رسیدن به حیات طیبه است.
از این رو، در ذیل حکمت هفتم از نهج البلاغه که به ایثار اقتصادى و آخرت گرایی (اخلاقى، اقتصادى) نظر دارد، مرور می شود:
وَ قَالَ [علیه السلام] وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِى عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِى آجَالِهِمْ.
و درود خدا بر او، فرمود: «صدقه دادن دارویى ثمربخش است و کردار بندگان در دنیا فردا در پیش روى آنان جلوه گر است.»
