قرآن از این افراد نگهبانی می کند و آنها را نجات می دهد

در حدیثی از امام علی(ع) در خصوص اینکه تشنگان از این چشمه بنوشند آمده است:

امام علی علیه السلام : عـَلَیـْکـُمْ بـِکـِتـابِ اللّهِ، فـَاِنَّهُ الْحـَبـْلُ الْمـَتینُ وَالنُّورُ الْمُبینُ، وَالشِّفاءُ النّافِعُ وَالرِّىُّ النّاقِعُ وَالْعِصْمَةُ لِلْمُتَمَسِّکِ وَالنَّجاةُ لِلْمُتَعَلِّقِ؛ تمسک کنید به کتاب خداوند، زیرا این کتاب، طنابى محکم است و نورى آشکار و شفایى سـودمـند و چشمه اى سیراب کننده است قرآن براى کسى که به او تمسک می جوید نگهبان است و کسی را که به قرآن چنگ می زند نجات می دهد.

 

نهج البلاغه