مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می‌فرمود: جهت رفع این گرفتاریها، اگر آقایان چیزی به نظرشان می‌رسد که امر نافعی باشد که امروز مسلمانان بدان مشغول شوند تا بلا‌ها از آن‌ها مرتفع شود، تذکر دهند.
قرآن می‌فرماید:
و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون.
مادام که تو در میان ایشان هستی، خداوند آنان را عذاب نمی‌کند، هم چنین مادام که استغفار می‌کنند، خداوند آنان را عذاب نخواهد نمود؛ و می‌فرماید:
فلولا اذ جاءهم باسنا تضرعوا.
پس چرا هنگامی که عذاب ما به سراغشان آمد، تضرع و زاری نکردند.
هم چنین می‌فرماید:
لما ءامنو اکشفنا عنهم عذاب الخزی فی الحیواة الدنیا و متعنهم الی حین.
هنگامی که ایمان آوردند، عذاب رسواگر را در زندگانی دنیوی از آنان برداشتیم و آنان را تا زمانی (معین) بهره‌ور ساختیم.
در امم سابقه اتفاق که عذاب الهی به همان ترتیبی که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آنان را خبر داده بود، بر بالای سرشان آمده، به طوری که همه یقین کرده و فهمیده‌اند که عذاب خدا نازل خواهد شد؛ ولی با تضرع و ابتهال آن را بر طرف کرده‌اند.
عذاب خداوند از طرف غیب به توسط ملایکه، با توبه و رجوع الی الله و تضرع رفع می‌شود چه استبعاد دارد که عذاب از ما نیز رفع شود؟
