کلام امام رضا(ع) در روزی که تمام اموال خود را انفاق نمود

امام رضا‌‌ علیه‌ السلام زمانی که در خراسان بودند، در روز عرفه‌ ای تمام اموال خود را به فقرا انفاق نمود. «فضل‌ بن سهل» به او اعتراض کرد و عرضه داشت: این خسارت و زیان است. 

حضرت در جواب فرمود: بَلْ هُوَ الْمَغْنَمُ لَا تَعُدَنَّ مَغْرَماً مَا ابْتَغَیتَ بِهِ أَجْراً وَ کَرَما؛ بلکه مفید و سود آور است، هرگز خسارت نشمار آنچه را که به عنوان اجر (الهی) و یا کرم و بخشش داده ‌ای.

متن حدیث: 

وَ فَرَّقَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ بِخُرَاسَانَ مَالَهُ کُلَّهُ فِی یَوْمِ عَرَفَةَ فَقَالَ لَهُ اَلْفَضْلُ بْنُ سَهْلٍ إِنَّ هَذَا لَمَغْرَمٌ فَقَالَ بَلْ هُوَ اَلْمَغْنَمُ لاَ تَعُدَنَّ مَغْرَماً مَا اِبْتَغَیْتَ بِهِ أَجْراً وَ کَرَماً.

 

«مناقب، جلد ۴، صفحه ۳۶۱- بحارالانوار، جلد ۴۹، صفحه ۱۰۰»