سرویس مذهبی افکار- امام صادق علیه السلام فرمود: دعا كن و مگو سرنوشت ما مقدّر است. همانا در پيشگاه خداى عز و جل مقام و منزلتى وجود دارد كه جز با نيايش و دعا بدست نيايد.
و اگر بندهاى دهان خود ببندد و درخواست نکند چیزى به او داده نشود، پس درخواست کن تا به تو داده شود، هیچ درى نیست که کوبیده شود جز اینکه امید آن رود که به روى کوبنده باز شود.
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:
قَالَ لِی یَا مُیَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ
وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ یَسْأَلْ لَمْ یُعْطَ شَیْئاً فَسَلْ تُعْطَ یَا مُیَسِّرُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ بَابٍ یُقْرَعُ إِلَّا یُوشِکُ أَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِه
الكافي ج۲ باب فضل الدعاء و الحث عليه
