خداوند در قرآن کریم محبوب های خود را برشمرده و برای محبت نیز درجاتی ذکر می کند.
1. اهل توبه و طهارت و پاکیزگی محبوبان الهی هستند: ﴿إن الله یحب التوابین و یحب المتطهرین) [1]
2. اهل تقوا و پرهیزکاری محبوبان خدایند: ﴿إن الله یحب المتقین) [2]
3. مبارزان و مجاهدان نستوه محبوب اویند: ﴿إن الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کأنهم بنیان مرصوص) [3] و ...
ولی هیچ محبوبی به عظمت حبیب الله (پیامبر) نیست، زیرا او مظهر محبت کامل حق است، از این رو خدای سبحان رسولش را محور محبت قرار داد و فرمود: اگر می‌خواهید محبوب خدا باشید، پیرو حبیب او باشید: ﴿إن کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله) [4]
محبت حبیب الله، انسان را محبوب خدا می‌کند، زیرا کسی که پیامبر را دوست دارد، می‌کوشد مثل او باشد؛ همانطور که پیامبر(ص) چون خدا را دوست داشت، خود را به اخلاق الهی آراسته نمود.
پی نوشت:
[1] بقره، 222.
[2] توبه، 4.
[3] صف، 4.
[4] عمران، 31.
