امام حسن عسکری علیه السلام: در تفسیر منسوب به ایشان درباره آیه شریف «و تا آنان طلب آمرزش می‌کنند، خدا عذاب کننده آنان نخواهد بود*»:
یعنی تا اظهار توبه و انابه می‌کنند؛ زیرا از احکام خداوند در دنیا، این است که تو را به پذیرفتن ظاهر و جستجو نکردن از باطن، امر می‌فرماید؛ چون دنیا سرای مهلت و فرصت است، و آخرت، سرای سزاست و نه عبادت و عمل.
متن حدیث:
الإمام العسکری علیه السلام فی التَّفسیرِ المَنسوبِ إلَیهِ، فی قَولِهِ تَعالی: «وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ *»: یُظهِرونَ التَّوبَةَ والإِنابَةَ؛ فَإِنَّ مِن حُکمِهِ فِی الدُّنیا أن یَأمُرَکَ بِقَبولِ الظّاهِرِ وتَرکِ التَّفتیشِ عَنِ الباطِنِ؛ لاِءَنَّ الدُّنیا دارُ إمهالٍ وإنظارٍ، وَالآخِرَةَ دارُ الجَزاءِ بِلا تَعَبُّدٍ.
*سوره انفال، آیه ۳۳
"بحارالانوار، ج ۴۲، ص ۴۲- التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: ص ۶۳۳"
