جزای بردن آبروی مؤمن در کلام امام صادق(ع)

حفظ آبروی مومن از واجباتی است که در آیات و روایت به آن اشاره شده است. حجت الاسلام و المسلمین سید مهدی حائری زاده کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی در این باره توضیحاتی ارائه کرده اند.

این کارشناس مذهبی درباره اهمیت موضوع آبروی انسان گفت: یکی از مصادیق عبارت حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ در دعای تحویل سال، این است که انسان تلاش کند در سال جدید حریم و آبروی دیگران را بیش لز پیش حفظ کند. من به عنوان یک مسلمان نباید به خود اجازه دهم که وارد حیاط خلوت و زندگی خصوصی دیگران شوم. در روایات و آیات تجسس در زندگی دیگران و ریختن آبرو به شدت نهی شده است. درباره بحث آبرو در قرآن دو بار کلمه «وجیه» استفاده شده است. وجیه یعنی آبرومند. عده‌ای از دشمنان می‌خواستند، آبروی دو فرستاده خدا را ببرند. آن دو پیامبر حضرت موسی (ع) و حضرت عیسی (ع) بودند. آنجا خداوند تمام قد از حیثیت این دو پیامبر دفاع می‌کند که در قرآن نیز به آن اشاره شده است.

وی افزود: امام صادق (ع) فرمود: اگر کسی یک حرکتی را از برادر مومن خود دید؛ سپس جای دیگر آن را نقل کرد و انگیزه اش این بود که بخواهد او را ترور شخصیت کند، خدا او را به شکل بدی مجازات می‌کند؛ آن فرد در همین دنیا چوب عمل زشتش را می‌خورد، هر چند که نتیجه این کار در قیامت محفوظ است. اگر کسی آبرویش را ببرد، خدا آبروی او را می‌برد. اگر هم کسی آبروی مومنی را حفظ کند، خدا آبرویش را حفظ می‌کند. خیلی سفارش شده است که حرمت مومن و آبروی او، جان مومن و حیثیت او از کعبه بالاتر است. در سال جدید باید با خدا پیمان ببندیم که در حفظ آبروی مومنان کوشا باشیم و به خود اجازه ندهیم که به راحتی درباره افراد قضاوت کنیم.