سیاست یک بام و دوهوای وزارت ورزش در برابر ناهنجاری ها

گروه اجتماعی –  مصرف نوشیدنی های الکلی به دلیل ناخلصی ها و دست ساز بودن و رعایت نکردن نکات ایمنی هنگام تولید، هرازگاهی در میان مصرف کنندگان قربانی می گیرد.

 

به گزارش افکارنیوز، این در حالی است که نیروی انتظامی و مراجع قضایی نسبت به خطرات مصرف این نوشیدنی ها و همچنین مجازات های قانویی در نظر گرفته شده، بارها تذکر داده اند اما متاسفانه گویا گوش شنوایی در میان مصرف کنندگان وجود ندارد و الکل همچنان در کشورمان قربانی می گیرد.

میزان مصرف نوشیدنی های الکلی در چند سال گذشته به ویژه در میهمانی های ورزشکاران، هنرمندان، افراد مشهور و خاص به امری متداول تبدیل شده و متاسفانه در این میان نیز افرادی جان خود را از دست داده و قربانی نوشیدن ماده ای شده اند که نه تنها سکر آور نبوده بلکه جانشان را نیز ستانده است.

اوضاع مصرف الکل در میان افراد مشهور و به اصطلاح الگوی جامعه آنچنان بسط یافته که اوایل ماه جاری دادستان‌ تهران نسبت به مشروب خواری ورزشکاران و هنرمندان واکنش نشان داد.

عباس جعفری دولت‌آبادی با اشاره به برخی وقایع اخیر در حوزه ورزش کشور گفت: به وزارت ورزش در مورد جرم مشروب خواری برخی تذکر می‌دهیم که متاسفانه اخیراً برخی حوادث و حتی فوت را در پی داشته است.

دادستان عمومی و انقلاب تهران تاکید کرد: وقتی ورزشکار و هنرمندی دچار این مطلب (مشروب خواری) باشد و حتی مرگش ناشی از این موضوع اتفاق بیفتد این برای ما مناسب و زیبنده نیست.

این اظهارات در حالی مطرح شد که مدیرکل حراست وزارت ورزش در مصاحبه‌ ای اظهار کرد: « آقای دولت آبادی حتما توجه دارند که ماموریت ما محیط های ورزشی است نه حریم شخصی جامعه ورزش؛ شرح ماموریت و تعاریف سازمانی به خوبی این محدوده را روشن کرده است. ورزشکاران و به طور کلی تمامی کادر وابسته به فعالیت‌های ورزشی در مسابقات و اردوها تا زمانی که در ورزشگاهها و مراکز ورزشی زیر نظر وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی مطابق نوع ماموریت و مدت زمان رویداد حضور دارند با نظارت این مجموعه همراه خواهد بود.»

رضا حسنی‌خو بیان کرد: « تاکنون هیچ مرجعی حتی دادستانی، آمار و اطلاعاتی درباره میزان و نوع ناهنجاری‌های ورزشکاران در اختیار ما نگذاشته است. »

وی اضافه کرد: «آقای دولت آبادی برای توجه به این موضوع تشکر می‌کنم و حتما توجه دارند که ماموریت ما مطابق آنچه گفته شد محیط‌ های ورزشی است نه حریم شخصی جامعه ورزش و قطعا ورزشکاران هم مانند سایر افراد جامعه خارج از محیط های ورزشی به عنوان یک شهروند تابع قوانین و نظارت سایر دستگاهها از جمله قوه محترم قضاییه هستند.»

مشاور وزیر ورزش و جوانان تاکید کرد: از تمام نهادهای مسئول می خواهیم چنانچه اطلاعات و آمار مستندی در ارتباط با هرنوع تخلف مرتبط با جامعه ورزش در اختیار دارند برای حفظ آرامش و امنیت روانی جامعه به طور محرمانه در اختیار حراست وزارت ورزش و جوانان قرار دهند تا بتوانیم در مسیر اصلاح و رفع آنها گام برداریم.

با انتشار این اخبار، بسیاری از ورزشکاران در محافل مختلف این مساله را نفی کردند و منکر استفاده از هرگونه نوشیدنی الکلی و یا مواد مخدر و ... شدند اما مهدی هاشمی ‌نسب از جمله فوتبالیست های پرطرفدار کشور در گفت و گو با روزنامه خبر ورزشی از علاقه برخی از فوتبالیست‌ها به مصرف مشروبات الکی یا مواد مخدر پرده برداشت؛ خبری که نشان دهنده عمق فاجعه در میان قشری است که خود را الگوی جوانان نوجوانان و آینده سازان می دانند.

با بررسی صحبت های هاشمی نسب و دادستان تهران می توان نتیجه گرفته که این مساله وجود دارد.

هرچند باید از اظهارات همچنین مسوول حراست وزارت ورزش نیز نتیجه گرفته که به حتم ورزشکاران در محافل خصوصی و ... این کار را انجام می دهند و عقلانی است که اعمال خلاف عرف و شرع را هنگام حضور در باشگاه و سر تمرین و ... انجام ندهند بنابراین تا اینجا وزارت ورزش محق است که هیچ اتفاقی در محیط های ورزشی نمی افتد اما باید از مسوولان وزارت ورزش پرسید که در بسیاری از کشورهای جهان و به ویژه اروپا، مسوولان باشگاه ها حتی در تعطیلات نیز بر بازیکنان و اعمال و رفتار آنها نظارت دارند اما چگونه در ایران این مهم هیچگاه مورد توجه قرار نگرفته است؟

چگونه وزارت ورزش و فدراسیون های مختلف خود را محق بر نظارت بر رفتار ورزشکاران در محیط های غیر ورزشی نمی دانند اما چگونه است که بسیاری از ورزشکاران به سبب شرکت ها در مهمانی، گرفتن عکس با برخی هواداران انتشار عکس در فضای مجازی و ... دچار محرومیت شده اند؟  آیا قوه قضاییه و نیروی انتظامی به دنبال این موارد بوده است؟ آیا این مساله جز سیاست یک بام و دوهوای وزارت ورزش معنای دیگری دارد؟