حرامی‌های AFC؛ حرامیان شیخ‌سلمان

یکم- باز هم باید حمل بر اشتباه کرد و احتمال قصد و غرض و مرض را پایین و پایین‌تر آورد؟ ماجرای واکنش عیسی آل‌کثیر در بازی با تیم پاختاکور و ابراز شادی‌اش راه را بر هر گونه اشتباه و اتفاق و تصادف می‌بندد! هیچ اشتباهی در کار نبود! که از همان لحظه اول، می‌دانستند چه باید بکنند و کردند کاری که با حداکثر خبث طینت، ممکن می‌شد! می‌گویند: ...خرِ مانده، منتظر چوش است! و این یعنی فرصت‌طلبی در غایت آن! و این یعنی همان بلایی که AFC بر سر تیم پرسپولیس وارد و نازل کرد، بدترین بلا! حرامیان کنفدراسیون راهزنانه با پرسپولیس مواجه شدند تا مانع قهرمانی‌اش شوند! گناه آل‌کثیر چه بود؟ تقصیری که بتوان به حساب پرسپولیس نوشت، کدام بود که لازمه‌اش، این خباثت شریرانه بود! حکمی آن‌قدر ساختگی و قلابی که نگو و نپرس! برای آنکه پرسپولیس قهرمان آسیا نشود، با شمشیر آخته حرامیان شیخ‌سلمان به کمر تیم یحیی زدند! 

نعره شدید بر سر AFC 
دوم- کار یحیی سخت شد! AFC هر چه سنگ سنگین و بزرگ داشت، ریخت روی پای پرسپولیس تا سد راهش شود دیگ قهرمانی لیگ آسیا ، برای هر که بجوشد عیبی ندارد، برای پرسپولیس- نماینده فوتبال ایران- نجوشد! 
البته که مردان سرخپوش، مرد روزهای سختند! صد البته که نامردی و مزدوری‌های ایادی کنفدراسیون آتش اراده و عزم یحیی و یارانش را تندتر و سرکش‌تر می‌کند! ولی با پلیدی‌های AFC هم باید کاری کرد! 
گردن گذاردن به این قلدری‌های زورگویانه، خلاف روند رو به جلوی فوتبال آسیا به‌شمار می‌رود! ما البته سکوت می‌کنیم ولی قبول نمی‌کنیم و نمی‌پذیریم که با ما دشمنی کنند! باید چاره‌ای برای این دغل‌کاری و حیله‌گری بزدلانه پیدا کرد! AFC را باید به خودش آورد! باید حواسش را جمع کرد! به بی‌لیاقتی‌هایش باید پایان داد! شخصیت توسری خورش را باید عوض کرد یا آنکه کل بساطش را زیر و رو کرد! 
گر چرخ به کام نگردد... کاری بکنیم تا نگردد! 

تکانی باید خورد
سوم- این چندمین بار است که AFC به نیابت سعودی‌ها و قطری‌ها و قبل‌ترها به نیابت کویت، مخل آسایش و آرامش فوتبال محترم و باوقار فوتبال ایرانی می‌شود؟ و تا کجا باید این خوش‌رقصی‌های مأموران حجاز را تحمل کرد؟ چرا یک بار برای همیشه فریادی که باید سر ندهیم!

بهترین فوتبال هفته
چهارم- تماشاگران چگونه ایفای نقش می‌کنند؟ در ورزشگاه کرونازده و خالی، کدام تیم‌ها مهاجم‌تر، کدام تیم‌ها مدافع‌تر و کدامین تیم‌ها راحت‌ترند!
بازی اول جای «ان قلت» و بهانه‌های معمولی را باز می‌کند اما در بازی‌های بعد، چگونه می‌توان از این بی‌تماشاگری تیم‌های همیشه پرتماشاگر استفاده کرد؟
و پرسپولیس، نشان داد که با رفتن همه آنها که رفتند چگونه کنار خواهد آمد! شجاع و دل‌بزرگ یا ترسو و در نهایت کم‌خواهی؟ 
اولین چرا
پنجم- هفته اول لیگ برتر آغاز شد! بازی نفت آبادان و پیکان برگزار نشد! چرا؟ دلیل سازمان لیگ چه بود؟ چرا هیچ توضیحی در این باره نداشت و نداد؟

قدرت بی‌تماشاگران
ششم- استقلال و مس رفسنجان! فکری و ربیعی! دو تازه‌فکر! دو نواندیش! یکی رونده و فوتبال‌بلد و دیگری فیزیکی، خشن و پرتحرک که در مقوله «اشتباه» دو برداشت متضاد دارند! در استقلال، قرار است آن‌قدر با حریف بجنگند که وادار به اشتباه شود! تبم ربیعی، این تفکر را پی می‌گیرد که آن‌قدر خوب پاس می‌دهیم و خوب‌تر جابهجا می‌شویم که حریف با حرکات ما اشتباه کرده و فضای دلخواه را تقدیم کند! 
در دوره کرونا، سبک زندگی و اسلوب زیستن عوض خواهد شد که شده است و شواهدش را شاهدیم! تغییرات رفتاری در فوتبال هم جریان دارد! بدون تماشاگر اما تماشایی بازی کن! قدرت هوادارت را دوچندان کن!