مهاجم جوان قائم شهری این بار در ترکیب اصلی قرار گرفت و توانست گل های اول و چهارم تیمش را به تیم جنوبی بزند. تفاوت مهدی عبدی در بوشهر با مهدی عبدی که دیده بودیم موقعیت سازی و دادن پاس های عالی برای گلزنی همبازیانش بود. او نه تنها دو گل برای تیمش زد بلکه در این دیدار دو، سه پاس خوب داد که سایر بازیکنان پرسپولیس قدر آن را ندانستند.
خواندن تازه ترین مصاحبه مهدی عبدی خالی از لطف نیست؛
تبریک می گوییم. بعد از مدت ها دبل کردی. چه احساسی داری؟
احساس خیلی خوبی دارم که نمی توانم آن را توصیف کنم. خوشحالم اما بیشتر از آن به خاطر پرسپولیس خوشحالم که توانستیم به مرحله بعدی جام حذفی صعود کنیم.
وقتی گل مساوی را از شاهین بندرعامری خوردید شاید خیلی ها به یاد قشقایی افتادند و...
نه، البته تیم شاهین بندرعامری تیمی زحمتکش، شریف و روستایی بود که با تلاش فراوان به این مرحله رسیده بود. انصافا فوتبال را هم خوب بازی می کردند و گل مساوی را به ما زدند ولی پرسپولیس کادرفنی با تجربه و بازیکنانی دارد که به این راحتی بازی را نمی دهند.
بین دو نیمه یحیی گل محمدی چه گفت که تیم زیرو رو شد؟
آقا یحیی یک مربی کاردان و با دانش است. خوب می دانست در آن شرایط چگونه ذهن ما را به سمت بُرد سوق بدهد. یکسری صحبت های فنی هم انجام شد اما می دانستیم در نیمه دوم گل می زنیم و...
پرسپولیس هم چند تغییر و ویژه داشت. به چند بازیکن هم استراحت داده بودید و این نشان می داد از پیروزی مطمئن هستید. این طور نیست؟
پرسپولیس همیشه پرسپولیس است. ما بازیکنانی با کیفیت داریم و درهرمسابقه ای با حداکثر توان ظاهر می شویم. البته چند بازیکن مصدوم هم داشتیم ولی خدا را شکر بقیه بچه ها جای خالی آنها را پُر کردند. اینکه از پیروزی مطمئن باشیم به معنای دست کم گرفتن حریفان نیست. شاهین بندرعامری هم حتما تیم خوبی بوده که تا مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی بالا آمده است. بنابراین با این ذهنیت به بوشهر نیامدیم که جلوی تیم ضعیفی بازی داریم.
خودت جزو بازیکنانی هستی که وقتی هم بازی نمی کنی حاشیه ای درست نمی کنی یا اینکه حرفی نمی زنی. اتفاقا پس از پایان دربی عکسی از تو منتشر شد که یحیی گل محمدی را بغل کرده بودی و شادی می کردی. توضیحی می دهی؟
سعی می کنم هر زمان که مربی مرا فراخواند آماده باشم. سخت تلاش می کنم با تمرین بیشتر و بهتر نظر مربیان را جلب کنم. این را بی تعارف می گویم که شاگردی آقا یحیی در پرسپولیس برای من باعث افتخار است. از آن گذشته ما بزرگانی مثل آقا حمید مطهری، آقا کریم باقری و افشین خان پیروانی را داریم که همواره مشغول راهنمایی بازیکنان هستند. آن تصویر هم بحث من نوعی نیست و همه بچه ها همدل هستند و این نیست که کسی نیمکت نشین باشد حاشیه ساز شود، نه این طور نیست. همیشه به پوشیدن پیراهن پرسپولیس افتخار می کنم که نصیب هر کسی نمی شود و قدر آن را من مهدی عبدی می دانم. هر روز سخت تلاش خواهم کرد تا وقتی فرصت بازی پیدا می کنم آماده باشم و بهترین عملکردم را ارائه کنم.
شما به مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی صعود کردید. ترجیح می دهی در مرحله بعدی به چه تیمی بخورید؟
برای تیمی که می خواهد قهرمان شود فرقی نمی کند به چه تیمی بخورد. برای پرسپولیس مهم نیست در یک چهارم نهایی به چه تیمی بخورد چون اصلا و ابدا به قرعه نگاه نمی کنیم. ما امسال می خواهیم برای کسب ۴ جام بجنگیم.
۴ جام؟!
بله، لیگ برتر، جام حذفی، سوپر جام و البته لیگ قهرمانان آسیا که سال گذشته با بدشانسی آن را از دست دادیم.
هنوز هم حسرت گلی که در فینال لیگ قهرمانان آسیا زدی اما درنهایت ۲ بریک به اولسان باختید را می خوری؟
(با خنده) بعضی وقت ها به شوخی به دوستانم می گویم کاش VAR بعد از فینال آسیا به فوتبال می آمد و راه اندازی می شد! البته این حرف شوخی است و آن بازی هم گذشته و تمام شده است. نگاه ما رو به جلوست و انشالله تلاش می کنیم امسال طلسم را شکسته و قهرمان آسیا شویم. تا آخرین لحظه به فتح آن باور داریم.
دربی هم تمام شد...
(با تعجب) یعنی چه؟ تمام شد دیگر!
نه، منظورمان این است که هنوز هم به شکست دادن استقلال فکر می کنی؟
دربی یک بازی خاص و تمام و کمال متعلق به هواداران است. بُرد آن با بقیه بازی ها فرق می کند و هواداران هفته ها و شاید ماه ها با نتیجه آن زندگی می کنند و کُری می خوانند. پیروزی شیرین و دلچسبی بود که فراموش کردن آن سخت است اما به هرحال ما بازی مهمی با ذوب آهن در اصفهان داریم. باید نتیجه بگیریم و بیشتر به آن فکر کنیم.
استقلالی ها پس از آن بازی از اشتباه داوری و خطای پنالتی روی مهدی قایدی انتقاد و به آن اعتراض زیادی کردند. نظر تو چیست؟
- در این رابطه بزرگ ترهای تیم، مدیران، مربیان و مسئولان باشگاه به اندازه کافی صحبت کرده اند. هر چه بوده تمام شده و همان طور که گفتم بهتر است به فکر بازی های بعدی باشیم. من به عنوان یک بازیکن جوان صحبت جدیدی در این رابطه ندارم.
