فرشاد احمدزاده را در سال‌های نه چندان دور با لقب پسر برانکو می‌شناختیم. هافبک ریز نقشی که مورد علاقه مرد کروات پرسپولیس بود و به بهترین شکل از او بازی می‌گرفت. شماره دهی که با قد و قامت کوتاهش در بازی‌های مهم لیگ برتر و آسیا برای قرمزهای تهرانی با سر گل زده بود. اما فوتبال برای احمدزاده به سمتی چرخید که برای یافتن جایگاه سابق خود در لیگ برتر به عنوان یک هافبک قابل قبول باید تلاش مضاعفی می‌کرد. او پس از اینکه دوبار با پرسپولیس به قهرمانی لیگ رسید با رویای بازی در اروپا به شلاسک وروتسواف لهستان کوچ کرد اما در این لیگ آن چنان دیده نشد تا تنها پس از یک فصل به ایران برگردد.
در بازگشت فرشاد به ایران برای او فرش قرمز پهن نکرده بودند. حافظه هواداران پرسپولیس یادآور این بود که احمدزاده وقتی پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس بسته بوده از تهران رفته است. او در شرایطی به پرسپولیس برگشت که دیگر خبری از برانکو روی نیمکت نبود و در یک اتفاق جالب پیوستن او به پرسپولیس قبل از مشخص شدن تکلیف سرمربی این تیم بود. اما احمدزاده در بازگشت به پرسپولیس دوران کوتاهی را با کالدرون سپری کرد و شگفت انگیز بود که در نیم فصل یحیی گل‌محمدی او را از دست داد.
