شک نداریم برای خیلی‌ها در ایران مهم است که بدانند علی دایی این روزها کجاست و چه می‌کند؟
دایی چنان که همه می‌دانند یکی از فعالان اقتصادی کشور است؛ کسب و کارش برقرار و حال و روزش عالی است؛ تنها نکته ای که مستتر باقی می‌ماند اینکه در حال حاضر در فوتبال ایران؛ او در همان نقطه ای ایستاده که عادل فردوسی پور را می‌توانیم در همان جایگاه تصور کنیم؛ در بی خبری مطلق...
هر دو هستند، خوب و خوش؛ فقط در فوتبال نیستند! جالب است در فوتبال ما که هر کسی به خودش اجازه اظهارنظر می‌دهد، مدیران این ورزش سوالی از وضعیت علی دایی ندارند. یعنی در ورزش ما، همه می‌توانند مسولیت داشته باشند، مدیرعامل یا عضو هیئت مدیره شوند و سرمربیان تیم‌های لیگ برتری را دست به دست بچرخانند؛ این وسط لابد فقط برای علی دایی جا ندارند.
بی تعارف خوشحالیم که اعتبار و وجاهت دایی خرج این نیمکت‌های بی اعتبار مربیگری نمی‌شود. کیف می‌کنیم از اینکه به اجبار هم شده، دایی با دست خودش بر این اعتبار جهانی روی نیمکت‌های مربیگری در فوتبال ایران چنگ نمی‌اندازد.
رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا حال و احوال دایی را جویا می‌شود و برایش در ویدیویی پیام می‌فرستد. رئیس فیفا هم وقتی در فرودگاه ایران، دایی را می‌بیند با او سلام و عیلک گرمی می‌کند. همه این شواهد کافی است تا بدانیم سراغ نگرفتن این فوتبال و مسولانش از دایی برای او ضرر که نبوده هیچ، خیر و منفعتش هم از همه این بی خبرهای نصیب علی دایی شده است.
شاعر چه زیبا سروده: مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان...
