استقلال با فرهاد مجیدی تابستان عجیبی را پشت سر می‌گذارد. یک فصل نقل‌وانتقالات پرماجرا که با خروج بسیاری از بازیکنان اسم‌ورسم‌دار تیم و جذب عده‌ای بازیکن کم‌نام و نشان همراه بوده است.
تاکنون جدایی نفراتی مثل شیخ دیاباته، هروویه میلیچ، مهدی قائدی، داریوش شجاعیان، فرشید اسماعیلی و مسعود ریگی قطعی شده و جوانانی همچون امیرحسین حسین‌زاده، علیرضا رضایی و محمدرضا آزادی به تیم افزوده شده‌اند. البته بازیکنان نامدارتری مثل امین قاسمی‌نژاد، عارف آقاسی، زبیر نیک‌نفس و احتمالا لوسیانو پریرا هم استقلالی شده‌اند اما به طور کلی سهم جوانان بیشتر به نظر می‌رسد و گویا فرهاد مجیدی در تلاش است تا استقلال را «نو» کند.
از این منظر برخی او را با امیر قلعه‌نویی سال ۸۲ مقایسه می‌کنند؛ زمانی که سرمربی جدید استقلال در آغاز لیگ سوم حرفه‌ای تنی چند از بازیکنان قدیمی همچون هادی طباطبایی، سیروس دین‌محمدی، جواد زرینچه، مهدی هاشمی‌نسب و ... را کنار گذاشت و با میدان‌دادن به جوانانی همچون وحید طالب‌لو، پیروز قربانی، امیرحسین صادقی و داوود سیدعباسی دوران موفقیت‌آمیزی را در این تیم شروع کرد.
آیا واقعا فرهاد مجیدی امروز در موقعیت ۱۸ سال پیش امیر قلعه‌نویی قرار گرفته و تیمی خواهد ساخت که یک دهه پابرجا باشد؟ امیدواریم این اتفاق رخ بدهد اما چند نکته مهم و چند تفاوت خطرناک بین این فرهاد و آن امیر هست که کار مجیدی را کمی سخت می‌کند.
اگر چه سه سال طول کشید تا تیم جوان‌شده امیر قلعه‌نویی در اوایل دهه ۸۰ قهرمان شود و بر قله فوتبال ایران بایستد اما آن تیم و آن جوانان از همان ابتدا نشان دادند پتانسیل بالایی دارند. استقلال در لیگ سوم تنها با دو امتیاز کمتر نسبت به پاس روی پله دوم قرار گرفت.
آنها در همان فصل پرسپولیس پرستاره اکبر غمخوار را در دور رفت شکست دادند که آن پیروزی، سهم زیادی در افزایش اعتماد هواداران نسبت به جوانان قلعه‌نویی داشت. تیم امیر که از ابتدا هم از هواداران سه سال فرصت خواسته بود، در لیگ چهارم روی پله سوم قرار گرفت و نهایتا در لیگ پنجم عنوان قهرمانی را به دست آورد. این یعنی نشانه‌های رونق از همان ابتدا آشکار بود و در چنین شرایطی بردباری آسان‌تر می‌شود.
هواداران پرسپولیس هم در لیگ پانزدهم بهترین فوتبال را از تیم برانکو دیدند و پای آن ایستادند. بنابراین فرهاد مجیدی خیلی فرصت ندارد. تیم او از ابتدای لیگ ۲۱ و شاید پیش از آن، از همین دیدار حساس با الهلال عربستان باید نشان بدهد عوض شده است و آینده درخشانی دارد.
امیر قلعه‌نویی آن زمان تازه سرمربی استقلال شده بود. البته او سابقه دستیاری و هدایت موقت تیم را داشت اما کار جدی و مستقلش به عنوان سرمربی را از همان ابتدای لیگ سوم شروع کرد.
بنابراین از نظر مردم تازگی داشت و بهتر و بیشتر تحمل شد. فرهاد مجیدی اما دو نیم‌فصل کامل سرمربی استقلال بوده است. حالا دیگر خبری از هیجان و طراوت انتخاب اول نیست. وجه سلبریتی مجیدی حالا برای خیلی از هواداران از بین رفته و آنها می‌خواهند از تیم‌شان فوتبال ببینند.
بنابراین یقین داشته باشید دوران مدارا با مجیدی کوتاه‌تر از قلعه‌نویی خواهد بود. اگر امیر در فصل سوم نتیجه گرفت، لیگ ۲۱ برای فرهاد خود «فصل سوم» است!
دوران امیر قلعه‌نویی چیزی به اسم «اینستاگرام» وجود نداشت. فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، این نسل از هواداران فوتبال را کم‌طاقت‌تر کرده است. آن دوران همه چیز در چند روزنامه و هفته‌نامه خلاصه می‌شد و چهار تا شعار هم در تمرین و ورزشگاه چاشنی کار بود.
تازه خود قلعه‌نویی هم استاد این داستان‌ها بود و بازی را خیلی خوب می‌شناخت. امروز اما صبر هواداران کم است. در این تیم علیرضا منصوریان را روی قلمدوش هواداران سرمربی کردند و یک سال و ۲دو ماه بعد «پیتزافروش» صدایش کردند. مجیدی هر چه دارد خیلی زود باید رو کند وگرنه بعدا نمی‌تواند گله‌مند باشد که چرا به من به اندازه قلعه‌نویی فرصت داده نشد. این سال و زمانه، آن روز و روزگار نیست.
