پورتو در آخرین بازی لیگ اروپا در شرایطی قافیه را به حریف قدرتمند فرانسوی‌اش لیون واگذار کرد که مهدی طارمی تنها بیست دقیقه در این مسابقه به میدان رفت اما همان بیست دقیقه فرصتی برای نمایش خطراتی بود که او می‌تواند روی دروازه هر تیمی در اروپا ایجاد کند. او اگرچه از سوی هافبک‌ها خوب تغذیه نشد، اما در ثانیه‌های پایانی در آستانه باز کردن دروازه لیون بود اما شیرجه گلر حریف موقعیت بالقوه او برای گلزنی را خنثی کرد.
با این حال طارمی سال شمسی را با اختلافی چشمگیر نسبت به سایر فوتبالیست‌های ایرانی، به عنوان بازیکن سال فوتبال ایران به پایان خواهد برد. در توضیح این عنوان، فقط مرور مطالب مکرر و بسیار خوانده شده در مورد او کافی نیست.
در این مورد باید آمار فردی و تیمی‌اش را از نظر بگذرانیم:
- 34 گل
- 21 پاس گل
- آقای پاس گل لیگ پرتغال
- جایزه بهترین گل چمپیونزلیگ 2021
- صعود با پورتو تا یک‌چهارم نهایی چمپیونزلیگ
- کسب نایب‌قهرمانی پرتغال با پورتو
صعود به جام جهانی با تیم ملی ایران
- انتخاب به‌عنوان زننده دومین گل زیبای سال از نگاه فیفا (جایزه پوشکاش)
تمام این دستاورد‌های فردی و تیمی برای یادآوری سال پرزحمت مهاجم ایرانی تیم پورتو بود. بازیکنی که اگرچه تیم آبی‌وسفیدپوش پرسابقه پرتغالی به‌عنوان یک استعداد او را از ریوآوه خریداری کرد، اما ستاره بوشهری فوتبال ایران تلاش بسیاری کرد تا خودش را به مهره غیرقابل جایگزین این تیم تبدیل کند. او در این دو سال برای حضور در ترکیب اصلی و تبدیل شدن به ستاره اصلی جدال سختی با مهاجمین چندین میلیون دلاری و مشهوری چون تونی مارتینز، مارگا و لوییز دیاز داشته و در نهایت به هدفی که داشته، رسیده است. اینکه هواداران اف‌سی پورتو او را بیش از هر بازیکنی دوست داشته و سه رسانه معروف پرتغالی بیش از هرکسی در مورد او بنویسند.
او که آخرین بازی خود در سال 1400 را در لیگ اروپا برای پورتو برابر لیون انجام داد، احتمالا پیش از سفر به کره جنوبی برای بازی در تیم ملی، سال جدید را با گلزنی، پاس گل یا کسب پنالتی برای پورتو در برابر بواویشتا آغاز می‌کند تا صحه‌ای گذاشته باشد بر آرای 78 درصدی و اختلاف چشم‌گیرش با همه دوستان و رقبایش در فوتبال ایران.
امسال را باید به اسم مهدی طارمی نوشت و البته امیدواریم در سال بعد، او درخشان‌تر و گلزن‌تر باشد. با این پیش‌فرض که احتمالا در تابستان، پورتوی دوست‌داشتنی‌اش را به مقصدی بزرگ‌تر ترک خواهد کرد. تیمی در ایتالیا یا انگلیس یا حتی آلمان که اسم مهدی را بیش از گذشته بر سر زبان‌ها بیندازد.
بازیکنی که همه فوتبال‌دوستان ایرانی مثل پدرش دوست داشتند کمی زودتر به این سطح از موفقیت و حضور در فوتبال اروپا می‌رسید، اما در همین سن هم آنقدر سرپنجه و سرحال است که زیاد نگران تاریخ تولد درج شده در شناسنامه‌اش نباشیم. همان‌طور که بهترین گلزنان فوتبال جهان منهای چند جوان نوخاسته، اغلب سنی بالای سی سال دارند. پس طارمی فعلا وقت کافی برای درخشش دارد.
شاید سال 1400 از نظر ورزشی بهترین سال زندگی مهدی طارمی بوده، اما نمی‌توان از انتظار و اشتیاق شدید ایرانی‌ها برای تماشای درخشش مهدی در سال 1401 سخن به میان نیاورد؛ پس به امید تکرار خوشحالی بعد از گلش برابر پاسوس ده‌فریرا و باز کردن آغوش‌اش به روی هواداران تیم ملی، این بار در قطر و بعد از به ثمر رساندن گل صعود ایران از دور گروهی.
