مجید جلالی درباره اعتراض‌ها به داوری در لیگ برتر و سایر مسائل مربوط به فوتبال کشور مصاحبه ای انجام داد که در ادامه می خوانید:
*آنقدر که جنجال داوری هست، وضعیت داوری خراب نیست اما به مرور زمان باور اینکه شلوغ کردن و تحت تاثیر قرار دادن داور می‌تواند به کسب امتیاز کمک کند، زیاد شده است. مطمئن باشید سال بعد این باور بیشتر می‌شود چون مربیان فکر می‌کنند اگر ساکت باشند سرشان کلاه می‌رود. شاید این یکی از دلایل مهمی است که امسال بیانیه نویسی و مصاحبه‌ها علیه داوری زیاد شده است.
*فدراسیون فوتبال در ۲۰ سال گذشته خوب کار نکرده که منجر به این وضعیت شده است. الان باورهای خطرناکی بین اهالی فوتبال شکل گرفته است. اگر فدراسیون نقش بازدارندگی و نظارتی خود را خوب ایفا می‌کردند کار به اینجا نمی‌رسید.
*الان در لیگ هیچ کیفیتی نمی‌بینید چون مربیان جایگاه لرزان دارند. الان باشگاه‌هایی داریم که در چند سال گذشته پول‌های زیادی خرج کردند اما همان تیم‌ها نتیجه نگرفتند. مربی در تیم‌ها محوریت ندارد و چنین باشگاه‌هایی در ایران زیاد شده است. زمان یک باشگاه می‌تواند قدرتمند باشد که قدرتمندترین فرد آن باشگاه، سرمربی باشد. این حرف من نیست بلکه حرف فوتبال است. در تمام دنیا اینگونه است. ما متزلزل‌ترین جایگاه را به مربیان خود داده‌ایم.
*نمی‌دانم چه می‌شود که مدیران ما اینگونه تصمیم می‌گیرند. آیا دلال‌ها برای باشگاه‌ها تصمیم می‌گیرند یا خودشان اینگونه احساسی تصمیم می‌گیرند؟ شده گاهی یک مربی را آورده‌اند و بعد از ۵ هفته او را تغییر داده‌اند. یا در یک باشگاه مربی خوب کار کرده اما عرصه را بر او تنگ کرده‌اند تا مجبور به کنارگیری شده است.
*رسول خطیبی مگر در آلومینیوم بد کار کرد؟ چرا بعد از چند هفته که بد نتیجه گرفت او را کنار گذاشتند؟ محمد ربیعی مگر با مس رفسنجان بد نتیجه گرفته است؟ چرا بعد از چند هفته می خواهند او را برکنار کنند؟ پرسپولیس مگر بد نتیجه گرفته است؟ این تیم نسبت به پارسال در همین جای فصل یک امتیاز بیشتر دارد. چرا کادر فنی این تیم را تحت فشار گذاشته‌اند؟
*پرسپولیس بد نبوده اما رقیب بهتر کار کرده است. همین کادر پرسپولیس دو جام کسب کرده و تیم را به فینال آسیا برده است. در این کارها روحیه قدرشناسی دیده نمی‌شود. ما باید افراد را با کاری که انجام داده‌اند طبقه بندی کنیم و نباید اینگونه باشد که با چند نتیجه لحظه‌ای، یک مربی را مورد ارزیابی قرار بدهیم.
