تابستانی که گذشت پرسپولیس در جذب بازیکنان دلخواه یحیی گل‌محمدی حداقل آن‌هایی که تاپ بودند و در راس فهرست او قرار می‌گرفتند عاجز بود اما بالاخره تیم با گزینه های دوم و سوم او بسته شد و این بازیکنان همان هایی هستند که یحیی می‌خواست.
در واقع غیر از نبیل باهویی نفراتی مثل شهاب زاهدی، مسعود ریگی و محمد حسین کنعانی زادگان بازیکنانی نیستند که یحیی نخواسته باشد اما خب شاید می‌شد در خط حمله وضعیت بهتری را رقم زد و با در نظر گرفتن اینکه جذب نبیل باهویی بدون اینکه نظر مساعد یحیی اتفاق افتاد می‌توان از باشگاه پرسپولیس انتقاد کرد و کمبودها را متوجه عملکرد آن‌ها دانست.
با این وجود این موجودی تمام چیزی است که یحیی و کادرش در اختیار دارند وقرار نیست بازیکنی به این تیم اضافه شود. پرسپولیس مجبور است حداقل تا قبل از انتقالات زمستانی با همین موجودی بسازد و بهترین بهره‌وری را از آن‌ها داشته باشد.
البته غیر از پست مهاجم نوک، پرسپولیس در هر پست بهترین‌های فوتبال ایران را دارد و شاید تنها پستی که کمی خالی به نظر می‌رسد دفاع چپ تخصصی است که حالا با یک بازیکن از پستی دیگر پر شده.
در عین حال همه از تاثیر وحید امیری و مهدی ترابی در این تیم خبر دارند و بدون یکی و با توجه به فرم نصف و نیمه دیگری نتیجه گرفتن برای یحیی سخت خواهد شد اما این موجودی به گونه‌ای هم نیست که نتوان برایش کاری کرد.
حالا یحیی و کادرش ماموریت دارند تا از همین موجودی دوباره یک تیم قدرتمند بسازند که در بازی‌های مهم پیش‌رو تا قبل از جام ملت‌ها هم صعود به مرحله حذفی آسیا میسر شود هم اینکه در لیگ برتر، پرسپولیس دوباره در نقش مدعی حداقل نیم‌فصل را با شرایط خوب با صلابت به پایان برساند.
