چند روز قبل ویدئوی کوتاهی از مهدی طارمی پخش شد که آرزوی یک شخص کم‌توان را برآورده کرد و با او عکس یادگاری انداخت. ویدئویی که اشک را از چشمان هر بیننده‌ای جاری می‌کرد. امروز هم حسین عبدی گفت شاید خود مهدی راضی نباشد که من این حرف را می‌زنم اما او پنهانی برای یکی از بازیکنان تیم ملی نوجوانان که کتانی‌اش پاره شده بود، یک جفت کتانی نو خرید و نامش را هم روی آن کتانی حک کرد. عبدی گفت مهدی با آن حرکت فقط برای شاگرد من کفش نخرید بلکه زندگی دوباره‌ای به او بخشید.
باور کنید با همین کارهای به ظاهر ساده می‌توان خوب بود، فرهنگ‌سازی کرد و البته رضایت خداوند را هم جلب کرد. خیلی‌ها مثل طارمی مشهورند و پولدار اما سال تا سال به این کارهای انسان‌دوستانه فکر هم نمی‌کنند. خیلی‌ها دوست دارند دیده شوند و برای کمک به سیل‌زده‌ها و زلزله‌زده‌ها هم که می‌روند با خودشان عکاس و فیلمبردار می‌برند اما طارمی این کار را نکرد. کارهای مهدی چون دلی بود به دل همه مردم نشست. او دنبال دیده شدن نبود و ماجرای خرید کتانی را هم اگر حسین عبدی لو نداده بود، هیچ‌کس نمی‌فهمید.
