
مدتی است که در محافل رسمی و غیررسمی، زمزمههایی به گوش میرسد درباره نقش فردی خاص، موسوم به "هوادار متمول"، که گویا در اغلب امور جاری باشگاه پرسپولیس دخالت میکند. تا پیش از این، این سخنان در حد شایعه بود؛ اما اکنون و به اذعان مستقیم سروش رفیعی در برنامه زنده فوتبال برتر، این مسئله ابعاد تازهای یافته است.
رفیعی به صراحت میگوید که به این شخص مبالغی را به عنوان پاداش پرداخت میکند و او نیز آن را در اختیار امید عالیشاه، کاپیتان تیم، میگذارد تا بین بازیکنان تقسیم کند. این اعتراف صریح، نه تنها تأیید شایعات گذشته است، بلکه زنگ خطر بزرگی برای باشگاه پرسپولیس و حتی فوتبال حرفهای کشور محسوب میشود. کمکهای مالی هواداران، امری پسندیده و مرسوم است و جای تقدیر دارد؛ اما وقتی این کمکها خارج از کانالهای رسمی و از مسیرهای غیرشفاف دست به دست میشود، دیگر سخن از یک «حمایت» ساده نیست، بلکه نشانهای از ضعف و فرسایش ساختار مالی و اداری باشگاه است.این رویه، اگر استمرار یابد، سه آسیب بنیادین در پی خواهد داشت: نخست، تضعیف سیستم مالی باشگاه، که عملاً زیر سوال میرود و اعتبارش را از دست میدهد. چرا بازیکن باید پاداش را از دستان فردی خارج از باشگاه بگیرد و نه از حساب رسمی باشگاه؟ دوم، ترویج بازیکنسالاری و شکلگیری کانونهای قدرت غیررسمی در رختکن؛ جایی که جریان پول از مسیرهای غیرشفاف، وفاداریها و تصمیمها را تحت تأثیر قرار میدهد. و سوم، خدشهدار شدن جایگاه و شأن کاپیتان تیم؛ کاپیتانی که به جای نقش رهبری فنی و اخلاقی، به ناچار به نقش خزانهدار پاداشهای غیررسمی آن هم مع الواسطه تنزل مییابد.
اگر باشگاه پرسپولیس میخواهد در مسیر حرفهایگری گام بردارد، باید فوراً به این مسئله ورود کند. شفافسازی درباره این روابط، تدوین سازوکارهای مشخص برای دریافت کمکهای مردمی، و برگرداندن جریان پاداشها به ریل رسمی و قانونی، کمترین انتظار از مدیران باشگاه است. البته مدیری که قبلا همه اینها را تکذیب کرده بود .پرسپولیس، باشگاه بزرگی است که شایسته نیست با چنین رخدادهایی، دچار مرگ تدریجی ساختار و اعتبار شود. این زخم، اگر امروز درمان نشود، فردا به بحرانی فراگیر بدل خواهد شد.به پرورش امثال حسینی و روزبه چشمی در پرسپولیس کمک نکنیم و ریشه ای اقدام شود.