استقلال فصل بسیار عجیبی را در فوتبال ایران سپری کرده است. این تیم در همین فصل به قدری مدیر و مربی بالای سرش دید که حاصلش، عملکردی معکوس در نتایج بود. آن‌ها در لیگ برتر شرایط بسیار بدی را تجربه کرده و حتی در بازه‌ای از زمان مجبور شدند برای فرار از منطقه قرمز جدول، تلاشی چندباره به خرج دهند.
نیمکت استقلال در این فصل بیش از هر زمان دیگری بی‌قرار نشان داد؛ از جواد نکونام گرفته تا حالا که مجتبی جباری بر مسند قدرت نشسته، این صندلی دست به دست شده است؛ آن‌هم بین ایرانی‌ها و خارجی‌ها. این تیم با وجود این تغییرات گسترده، خیر ندید و حالا فقط دلخوش به کسب جام حذفی است. جامی که اگر توسط مجتبی جباری به دست بیاید، ممکن است معادلات این تیم در فصل آینده را هم دستخوش تغییر کند.
دوپارگی در هیات‌مدیره استقلال
برای تداوم روزهای آشفته استقلال همین بس که این روزها انتشار یک فایل صوتی، از دو یا چندپارگی نظرات در کادری که باید برای فصل آینده این باشگاه تصمیمات کلیدی بگیرند، خبر می‌دهد. البته که این تعدد نظرات ابتدا به ساکن بد نیست ولی یارکشی و تاکید بر حق داشتن و نشنیدن نظرات مخالف، می‌تواند حال بد استقلال را وخیم کند. هرچند که به قرار، وجه اشتراک تمامی اعضای هیات‌مدیره، یک نفر است: مجتبی جباری. با این حال، مسئله پست و مقام مجتبی یکی از همان چندپارگی‌های موجود است؛ اینکه مجتبی باشد، نباشد، نفر اول باشد یا نفر چندم؟ این‌ها بخشی از پرسش‌هایی است که می‌تواند علاوه بر سرنوشت جباری، روی سرنوشت استقلال در فصل آینده هم اثر بگذارد.
مجتبی نفر اول باشد
همین حالا زمزمه‌هایش به گوش می‌رسد. کم نیستند افراد و بازیکنان قدیمی استقلال که می‌گویند مجتبی جباری شایستگی نشستن روی نیمکت این تیم به عنوان نفر اول را دارد. آن‌ها نتیجه‌گیری استقلال در 2 بازی گذشته و تغییر سبک و نگرش این تیم به فوتبال، زیر نظر مجتبی جباری را دلایل اصلی می‌دانند. البته که فراتر از آن، فرزند استقلال بودن، آگاهی نسبت به شرایط این باشگاه، لیگ برتر و فوتبال ایران و فاکتور جوانی هم مزید بر علت شده، تا نفر اول بودن مجتبی روی نیمکت استقلال در فصل آینده مورد بحث قرار بگیرد.
مجتبی نفر اول نباشد
همزمان با نظراتی که اعتقاد به استفاده از جباری به عنوان سرمربی استقلال برای فصل آینده دارد، کم نیستند افراد و نظراتی که سرمربیگری در استقلال را برای جباری زود می‌دانند. نداشتن تجربه کافی در امر مربیگری از یک سو و احتمال سوزاندن قریب‌الوقوع او از سوی دیگر، 2 دلیل عمده برای آن‌هایی است که مخالف سرمربیگری جباری در استقلال برای فصل آینده هستند. به اعتقاد این نفرات، بهترین گزینه برای استقلال استفاده از یک مربی خارجی خوب در این باشگاه است.
ترکیب خارجی-جباری
این یکی از آن دست نظریاتی است که این روزها طرفداران بیشتری دارد. بسیاری با استناد به استارت کار فرهاد مجیدی، طرفدار این فرضیه هستند که مجتبی جباری به عنوان دستیار یک مربی خارجی در استقلال کارش را شروع کند و بعدها به عنوان نفر اول، روی نیمکت سرمربیگری بنشیند. البته که این‌جا هم حرف و حدیث کم نیست؛ اینکه آن «خارجی» چه کسی باشد اهمیت دارد.
داستان جباری-بوژوویچ، مثال روشنی برای یک ناکامی است تا مشخص است هر ترکیبی قرار نیست، نسخه شفابخش استقلال برای فصل آینده باشد. بدیهی است که به زعم طرفداران این فرضیه، بهترین اقدام، جذب یک مربی مطرح خارجی برای استقلال است تا جباری علاوه بر آنکه داشته‌هایش از فوتبال ایران را به آن مربی خارجی انتقال دهد، بتواند کسب تجربه کرده و برای روزهای سخت‌تر استقلال در آینده آمادگی بیشتری داشته باشد.
به هر روی، آن‌چه که مشخص است اینکه «فعلا» مجتبی، قطعه تغییرناپذیر پازل فنی استقلال در فصل آینده است؛ مگر اینکه خودش نخواهد و مسیر دیگری را انتخاب کند.
