
فریده شجاعی نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال، اظهارداشت: ما ۵ رده تیمهای ملی داریم که ۲ رده زیر ۱۷ و بزرگسالان در فوتسال است.
در سه رده رویداد مهمی را پیش رو داریم البته تمام تیمهای ما متناوب تمرینات خود را برگزار میکنند.
وی افزود: همه تیمهای ما واقعاً حمایت میشوند. تاج و همکارانشان به بازیکنان ما سرویس میدهند و من خوشحالم که میبینم بچهها با خیال راحت اردوها را پشت سر میگذارند. میتوانیم اردوهای تدارکاتی را هم برای آنها برنامهریزی کنیم اما باید تاکید کنم ۳ رویداد بسیار مهم پیش رو داریم که امیدوارم با قدرت در آنها شرکت کنیم.
شجاعی در ادامه در پاسخ به این سوال که به نظر میرسد شما تغییر و تحولاتی در تیم ملی فوتسال دارید و در این خصوص روز گذشته جلسه برگزار کردهاید، خاطرنشان کرد: من نمیتوانم صریح اظهار نظر کنم و بگویم چه اتفاقاتی افتاده است جلساتی داشتهایم، نقاط قوت و ضعف تیم بررسی شده است. اساتید و کارشناسان به این نتیجه رسیدند که تیم نیاز به تقویت دارد. در دو سه روز آینده نتیجه نهایی اعلام میشود.
وی در پاسخ به سوال دیگر مبنی بر اینکه آیا در هیات مدیره استقلال به کارش ادامه خواهد داد یا خیر و اینکه بین فدراسیون فوتبال و استقلال کدام را انتخاب میکند تصریح کرد: اجازه دهید در مورد استقلال صحبتی نداشته باشم چون این تیم سخنگو دارد.
نایبرئیس بانوان فدراسیون فوتبال در ادامه در پاسخ به سؤال خبرنگاری که پرسید شما برای این تیم آرزوی قهرمانی و موفقیت کردید و این موضوع حاشیهساز شد گفت: چه اشکالی دارد؟ من به تراکتور هم برای قهرمانی تبریک گفتم چون وظیفه من است بهعنوان نایبرئیس این کار انجام دهم.
شجاعی همچنین در مورد اینکه دو نفر از بستگان او در تیم استقلال بهعنوان شورای سیاستگذاری و مسئول تیم بسکتبال فعالیت دارند، آیا این موضوع را تایید میکنید، عنوان کرد: دلم میخواهد خیلی در این مورد صحبت کنم. عسل پورحیدری یک برند و یک بسکتبالیست تیم ملی است که بهعنوان لژیونر زندگیاش در کشور دیگر را رها کرده و ۴ سال است که در تیم ملی بازی میکند و عاشق ایران است. الان هم در تیم نفت بازی میکند اما چون استقلال قرار شد در بسکتبال تیمداری کند، او بهعنوان بازیکنی که میتواند اثرگذار باشد هم اینکه پدر و مادرش زندگیشان را برای استقلال گذاشتهاند، چه اشکالی دارد بهجای اینکه در نفت بازی کند به استقلال بیاید؟ این موضوع چه شائبهای ایجاد کرده است. متأسفم دخترانی که این چنین زندگیشان را برای کشورشان میگذارند اما مورد اهانت قرار میگیرند.