آنتونیو آدان دوشنبه‌شب برای اولین‌بار درون دروازۀ استقلال ایستاد. او جانشین حسینی شده بود که بیش از یک دهه درون قفس توری یا روی نیمکت آبی‌پوشان بود. هواداران استقلال به همین دلیل مشتاقانه منتظر دیدن عملکرد چهرۀ تازۀ تیمشان بودند.
این دروازه‌بان اسپانیایی کارنامۀ پرباری در طول فعالیت حرفه‌ایش داشته. از بازی در رئال و اتلتیکومادرید و قهرمانی در جام‌های اسپانیا گرفته تا کسب عنوان بهترین گلر سال با اسپورتینگ لیسبون در پرتغال.بااین‌حال چیزی که باعث می‌شد هواداران با دیدۀ تردید به جذبش نگاه کنند، علاوه بر سن بالا (۳۸سال) مصدومیتی بود که در زمان اسپورتینگ باعث شده بود ۴ ماه از میادین دور باشد.او به دلیل مشکل عضلانی ۱۲۳ روز یا به عبارتی ۱۶ بازی اسپورتینگ را از دست داد. این بلندترین مدت زمان دوری وی از زمین چمن بود. او در طول دورۀ فعالیتش تنها سه بار مصدومیت را تجربه کرده بود که از قضا آخری از همه سنگین‌تر بود.
قرارداد آدان پس از پایان مصدومیتش با اسپورتینگ تمدید نشد و او از اواسط سال ۲۰۲۴ دیگر برای تیمی به میدان نرفت. طلسمی ۵۳۳ روزه. بااین‌حال او پس از پیوستن به استقلال و در شرایطی که تمرین کمتری نسبت به فرعباسی با آبی‌پوشان انجام داده بود، درون چارچوب ایستاد و تا دقیقۀ ۸۴ نمایش بی‌نقصی داشت.
اوج واکنش‌های آدان مهار ضربه سر بازیکن تراکتور از درون محوطۀ شش‌قدم بود. او در چند نوبت هم شوت‌های از راه دور آن‌ها را دفع کرد.
اما همه چی از این دقیقه در سرازیری افتاد. اشتباه سامان فلاح و خطای هند پنالتی و سپس اقدام عجیب آرمین سهرابیان در رهاکردن توپ باعث شد تا در عرض ۴ دقیقه دروازۀ آدان برای دو بار باز شود
استقلال در نهایت سوپرجام را دو بر یک به تراکتور باخت. بااین‌وجود نمایش آدان به‌عنوان جانشین حسینی برای هواداران و کارشناسان رضایت‌بخش بوده. البته کند بودن او در خروج از دروازه که احتمالاً نشان‌دهندۀ سن‌وسال او و آمادگی کاملش نیست، از چشم‌ها دور نمانده. علاوه بر این گلر نیاز به ارتباط کلامی با خط دفاعش نیز دارد. ارتباط کلامی که در صحنۀ گل دوم نبودش کاملاً مشخص بود. ضعفی که باتوجه‌به تازه اضافه‌شدن او به تیم فعلاً قابل‌چشم‌پوشی است.
علی‌رغم شکست به تراکتور و ازدست‌رفتن یک جام برای آبی‌ها آن‌ها با دیدن عملکرد گلر جدیدشان نسبت به آیندۀ حراست از دروازۀ تیمشان امیدوار شدند.
