محرم نویدکیا به عنوان اسطوره سپاهان ، بارها پیشنهاد دستیاری را -حتی از امیر قلعه نویی- نپذیرفت و می‌خواست تا زمانی که خودش سرمربی و نفر اول باشد، صبر کند. اتفاقی که بالاخره افتاد و او دو فصل در لیگ برتر هدایت سپاهان را بر عهده داشت و نتوانست جام بگیرد.
محرم مشکلات فراوان آن تیم را دلیلی بر ناکامی خود می‌دانست. او با مس رفسنجان به لیگ برگشت، اما دل در گرو خانه یعنی سپاهان داشت و وقتی مورایس و کارترون هم نتوانستند سپاهان را به خواسته اش برسانند، دوباره نوبت محرم شد. محرمی که حالا با تجربه نوبت قبل، این بار کادر فنی متفاوتی را برگزید. احسان حاج صفی هم برگشت تا در کنار جوان‌هایی که خود محرم به آنها میدان داده بود، همه چیز برای موفقیتش آماده شود.
محرم برای بازی با الحسین اردن ترکیب تیمش را به هم ریخت. اخباری بار دیگر جانشین حسینی شده بود، گولسیانی کنار دانشگر تا حزباوی و محمدی نیمکت نشین باشند. اما مهم‌ترین تغییر در پیشانی خط آتش بود، جایی که سپاهان نتوانست در بازی‌های قبلی از حملاتش نتیجه بگیرد و اینجا شفیع دوست و عسکری دو طرف علیاری به میدان آمدند. اما نتیجه؟ دوباره همان همیشگی شد!
مثل فصل قبل، شکست با اختلاف یک گل مقابل نماینده اردن در قدم اول لیگ قهرمانان، سپاهانی که لیگ نخبگان را باخته، در لیگ برتر ناامیدکننده بود و به پرسپولیس به عنوان رقیب همیشگی باخته و حالا دیگر دیگه کوپنش پر شده است!
با این نتایج و با حل مشکلات مربی خارجی، شک نکنید سپاهان خیلی زود دنبال تغییر روی نیمکت خواهد رفت و محرم نهایتا تا هفته دهم -یا حداکثر تا نیم فصل- فرصت دارد. این بار اگر محرم برود، شاید دیگر تا سال‌ها نتواند برگردد.
فراموش نکنیم هر مربی جوانی که از چرخه مربیگری در ایران خارج می‌شود، زمینه برای بازگشت یک مربی با تجربه را فراهم و فوتبال ما شانس برون رفت از شرایط فعلی را به تعویق خواهد انداخت!
