رحمان عموزاد ، دارنده ۲طلای جهان و نایب‌قهرمان المپیک، در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی در ریاض هم به قهرمانی رسید. او که به‌تازگی تجربه متفاوت و شیرین پدر شدن را داشته، این روزها علاوه بر فشارهای سنگین مسابقات و اردوهای تیم ملی، سختی‌های دوری از نوزادی را که هنوز یک‌سالگی‌اش را ندیده، باید تحمل کند و همه اینها بخش مهمی از زندگی او را شکل داده‌اند. عموزاد در گفت‌وگو با همشهری از وضعیت تیم ملی، سختی‌های دوری از خانواده و از مبارزه فینال وزن ۶۵کیلوگرم کشتی آزاد در ریاض گفت، فینالی که عموزاد با امتیاز عالی مقابل عبدالمجید کودیف از تاجیکستان به پیروزی رسید اما با خونریزی حریف روی تشک و البته دلجویی‌های عموزاد از او همراه شد.
*فینال خونینی داشتی، ولی با مدال طلا تمام شد. از آن مبارزه بگو.
فینال واقعاً کشتی سختی بود ولی خوشحالم که دل مردم شاد شد و مهم‌ترین چیز همین است. تلاش کردم مثل همیشه تمرکزم فقط روی کشتی خودم باشد. خدا را شکر توانستم حریف قدرتمندم را شکست بدهم و این مدال طلا را تقدیم می‌کنم به مردم عزیز ایران.
*بعد از مسابقات جهانی فقط ۲ماه تا بازی‌های ریاض فاصله بود. این مدت را چطور گذراندی؟
ما بعد از جهانی استراحت نداشتیم. ۳مرحله اردو رفتیم و علاوه بر کار بدنی و فنی، روی مسائل روحی و روانی کار کردیم. نه فقط من، بلکه همه بچه‌ها تلاش کردند تا در این فاصله کم خودشان را روی فرم خوبی نگه دارند. هدف همه ما این بود که دوباره پرچم کشور را بالا ببریم و خدا را شکر که مردم از عملکردمان راضی هستند.
*پدر هم شدی و پسرت هنوز یک‌ساله نشده. دوری از خانواده سخت نیست؟
چرا، واقعاً سخت است. دلتنگی خانواده همیشه اذیت می‌کند، اما ورزش حرفه‌ای قوانین خودش را دارد و باید در چارچوب باشم. از خانواده‌ام خیلی ممنونم که همیشه من را درک کرده‌اند و پشت من بوده‌اند. بدون حمایت آنها هیچ موفقیتی به‌دست نمی‌آمد.
*این که بعد از فینال گفتی «تا حالا پسرت را نخواباندی» خیلی بازتاب داشت. دوست داری چه چیزی به همسرت و خانواده‌ات بگویی؟
اردوهای طولانی‌مدت و مسابقات باعث شده کمتر کنار خانواده‌ام باشم. اینکه گفتم هنوز پسرم را نخوابانده‌ام، دقیقا به همین دلیل است. اما اگر محبت و همراهی همسرم نبود، من نمی‌توانستم با آرامش در اردوها حاضر شوم. از او و همه اعضای خانواده‌ام از صمیم قلب تشکر می‌کنم.
*دوست داری پسرت در آینده کشتی‌گیر شود؟
واقعاً هنوز به این موضوع فکر نکرده‌ام. فقط دعا می‌کنم سالم و موفق باشد. او مثل یک نهال است که باید از او مراقبت کنیم. در آینده خودش تصمیم می‌گیرد که چه چیزی را انتخاب کند. کشتی ورزش خیلی سختی است و شما فقط بخشی از زحمات و رنج‌هایش را می‌بینید.
*چه برنامه‌ای برای لیگ کشتی داری؟
تصمیم گرفتم امسال در لیگ کشتی شرکت نکنم. تمرکزم روی مسابقات اصلی تیم ملی است و فعلاً برنامه‌ای برای حضور در لیگ ندارم.
*هدف بعدی رحمان عموزاد چیست؟
هدف من همیشه بهتر شدن است. هر مسابقه برای من یک شروع جدید است. می‌خواهم در هر رویدادی که برای تیم ملی می‌جنگم بهترین عملکرد را داشته باشم، بهترین مدال‌ها را بگیرم و باز هم دل مردم را
شاد کنم.
*لقب «رحمان بی‌رحم» را دوست داری؟
این لقب را مردم به من دادند و برایم باارزش است. این یعنی زحماتم دیده شده. من همیشه سعی می‌کنم روی تشک بی‌رحم باشم، اما بیرون از تشک معمولی‌ترین آدم دنیا هستم. مردم همیشه به من لطف داشته‌اند و این مدال تقدیم به همه آنها که روی تشک فقط به خاطرشان می‌جنگیم.
