آخرین هفتۀ دور رفت مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران نیز انجام شد، نکته ای که در این دوره کاملاً به چشم می آمد برنامه ریزی مسابقات بود که گویا مسئولان مربوطه تمام تلاش خود را به کار بسته بودند تا دیدارهای پرتماشاگر را به حداقل برسانند. به عنوان مثال رجوع می کنیم به آخرین دیدار تیم استقلال که در استادیوم آزادی با تعداد زیر پنج هزار نفر تماشاگر!!! برگزار شد و این اتفاق در دیدار تیمی مثل استقلال فقط می تواند یک شوخی باشد که مسئولان فدراسیون با جدیت تمام آن را به واقعیت حال حاضر فوتبال ما تبدیل کرده اند!
همگی بخاطر داریم که در روزهای نه چندان دور، یکی از دلخوشیهای فوتبال دوستان برای تعطیلات آخر هفته، مسابقات لیگ بود که در روزهای پنجشنبه و جمعۀ هر هفته بطور منظم برگزار می شد(مگر در مواقع ضروری). اما در سالهای اخیر و بخصوص امسال(به عنوان گل سرسبد برنامه ریزی مسابقات) تنها نکته ای که مدنظر نبود انبوه حضور مردم و لذت از نزدیک دیدن مسابقات بود که همین عامل هفته های آخر را از رونق انداخته بود و البته دلیل آن هم در ظاهر قضیه روی گردن سرمای هوا و … سنگینی میکرد!
یک نگاه آماری به برنامه ریزی مسابقات نشان می دهد که ۱۰ هفته از مسابقات در روزهای وسط هفته برگزار شد که با توجه به جمعیت استادیوم رونده در ایران(مردانی که باید دغدغۀ رسیدن به بازی را با زودتر تمام کردنِ کارِ خود و یا با مرخصی ساعتی برطرف می کردند و با خستگی حاصل از کار روزانه به بازی می رسیدند و همین علت هم تعداد تماشاگران را به شدت کاهش میداد) یک خیانت نابخشودنی به فوتبال ما محسوب می شد و احتمال برنامه ریزیِ بدون فکر و باری به هرجهت را در خیلی از هفته ها بالا می برد، گواه این مطلب هم برنامه ریزی همین سه هفتۀ آخر لیگ و بعد از بازی تیم ملی با ازبکستان است که با کمی
انعطاف می شد بازیها را در روزهای تعطیل هفته برگزار کرد تا مردم دلزده از نتیجۀ تیم ملی، براحتی بازی تیم محبوب باشگاهی خود را تماشا کنند که بابی سلیقگی و البته سنگدلی هرچه تمامتر در روزهای شنبه، یکشنبه، دوشنبه، سه شنبه(دیدار عقب افتادۀ استقلال و داماش) و چهارشنبه انجام شد.
از هفده هفتۀ دور رفت تنها ۳ هفتۀ مسابقات در روزهای پنجشنبه و جمعه برگزار شد که مردم را با فراق بال به تماشای بازی دعوت کند نه با خستگی و دغدغه! چهار هفتۀ مسابقات هم در روزهای جمعه و شنبه برگزار شد که قطعاً دیدار یکی از تیمهای پرهوادار پایتخت را در روزی غیرتعطیل در بر می گرفت. درهمین رابطه نکتۀ جالب، روزهای شروع دور برگشت مسابقات است، هفتۀ هجدهم در روزهای سه شنبه و چهارشنبه(۵ و ۶ دی ماه)، هفتۀ نوزدهم در روزهای یکشنبه و دوشنبه(۱۰ و ۱۱ دی ماه) و هفتۀ بیستم در روزهای جمعه و شنبه(۱۵ و ۱۶ دی ماه) برگزار خواهد شد.
در مورد دور رفت مسابقات، شاید دوستان برنامه ریز، دیدارهای تیم ملی و یا حضور تیمها در مسابقات باشگاههای آسیا را بهانه کنند که جواب این توجیه در نکته ای جالب خلاصه می شود، دور رفت مسابقات چهار بار به دلیل اردوهای تیم ملی و … متوقف شد، چهاربار با فاصله های تقریباً ۱۲ روز، ۱۶ روز، ۱۸ روز و ۱۷ روز که دقیقاً می توان گفت هیچ اثر مثبتی برای تیم ملی نداشت، یک پیروزی مقابل کرۀ جنوبی در تهران، یک شکست مقابل لبنان(ضعیف ترین تیم گروه) و یک شکست دیگر مقابل ازبکستان در تهران ماحصل این تعطیلی های گاه و بیگاه بود، توقفهایی که خرجِ اردوهای بلند مدتِ تیم ملی شد(اردوهایی که سالهاست
در فوتبال روز دنیا منسوخ شده) و جالب اینکه ماحصل آن برطرف کردنِ حتی یک نقطه ضعفِ مثلاً خط دفاعی تیم ملی هم نبود، به عنوان مثال می توان از ضعف خط دفاع در سانتر از جناحین توسط حریفان تیم ملی نام برد که در هر بازی به کرات اتفاق می افتد و قطعاً برای حریفان ایران یک موقعیت گل با درصد بالا محسوب می شود!
بله! با نگاهی کلی می توان دریافت مسئولان فدراسیون با برگزار کردنِ بازیها در روزهای میانی هفته که با کمی انعطاف در برنامه ریزی و کم کردنِ تعطیلات، می شد بهتر اتفاق بیفتد، اولین ضربۀ مهلک را به فوتبال کم رمق ما وارد کرد، ضربه ای که شاید یک موفقیت برای فدراسیون ما محسوب می شود! دومین ضربه هم زمانی وارد شد که تیمهای لیگ برتر که با برنامه ریزی پیش می رفتند(مثل پرسپولیس) وقتی بعد از چند بازی به آمادگی و هماهنگی مورد نظر میرسیدند با یک توقفِ بی موقع و بی هدف از رمق می افتادند و از برنامه خود عقب می ماندند و همین عامل تماشاگر فوتبال بین را از رفتن به استادیوم وامیداشت، زیرا
باید بازهم چند هفته منتظر می ماندند تا تیمشان به آمادگی مطلوب برسد.
بهرحال از رمق انداختن تماشاگران گویا هدفی بود که مسئولان فدراسیون با پشتکار بالا آن را پیش گرفتند و موفق هم شدند که سرمایه های اصلی فوتبال را که بودنشان باعثجذابیتِ صدچندان یک بازی می شوند را از رو ببرند و خانه نشین کنند!
