برومند: ۲ روز به خاطر دربی در زندان بودیم

به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، پرویز برومند و پایان رأفت در آستانه دربی ۷۶ در خصوص این دیدار و البته آخرین دربی جنجالی که در سال ۷۹ برگزار شد صحبتهایی را مطرح کردند که در زیر میآید:

دربی ۷۶ جمعه برگزار می‌شود و حساسیت‌های مربوط به این دیدار همیشه وجود دارد. آقای رأفت شما ۶ بار در دربی به میدان رفته‌اید که حاصل آن ۲ پیروزی ۳ تساوی و یک شکست برای پرسپولیس است. ابتدا در خصوص دیدار دربی نظرات خود را عنوان کرده و در خصوص اینکه چرا دربی با مسابقات دیگر فرق دارد، توضیح دهید.


رأفت: دربی در تمام کشورها از حساسیت خاصی برخوردار است، در کشور ما هم علاقمندان بسیار زیادی هستند که منتظر آغاز این مسابقات می‌مانند تا این دیدار آغاز شود. استقلال و پرسپولیس از دیرباز بازیکنان بزرگی را در ترکیب خود داشته‌اند و این بازیکنان را تحویل تیم ملی داده‌اند و بر همین اساس حساسیت خاصی از این لحاظ بین این دو تیم و هوادارانشان به وجود می‌آید.

۷۵ دربی را گذرانده‌ایم و فراز و نشیب زیادی در این دیدارها وجود داشته است و بردها و باخت‌های فراوانی برای هر دو تیم در این ۷۵ مسابقه به دست آمد، در واقع هیجان فوتبال به همین برد و باخت‌ها است، اما چیزی که از آنها باقی می‌ماند این است که استفاده و نتیجه‌اش برای اهالی فوتبال مشخص شود.

زمانی که هواداران دو تیم به ورزشگاه می‌آیند در درجه اول باید از برگزاری این مسابقه لذت برده و انرژی خود را به بازیکنان منتقل کنند، بنابراین امیدوارم دربی ۷۶ هم یک دربی زیبا و در شأن فوتبال ایران باشد، چرا که دربی را اکثر کشورهای آسیایی مورد پوشش تلویزیونی قرار می‌دهند.

شرایط فنی دربی چگونه است؟

رأفت: از این لحاظ تیمی برنده است که بتواند از شرایطی که دارد به نحو احسن استفاده کرده و معمولاً مربیان برای این مسابقه حساس از بهترین نفرات خود سود می‌برند. نکته قابل توجه اینکه در این دیدار، دو تیم دوست دارند اول گل نخورند و سپس اگر فرصتی وجود داشت آن را تبدیل به گل کنند.

تقابل امیر قلعه‌نویی با تجربه با یحیی گل‌محمدی بی‌تجربه در دربی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟


رأفت: قلعه‌نویی همواره در دربی چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان مربی بردهای خوبی را به دست آورده، از سوی دیگر یحیی گل‌محمدی اولین دربی خود را به عنوان سرمربی تجربه می‌کند و از این لحاظ بی‌تجربه محسوب می‌شود، با این حال فوتبال ورزشی است که ممکن است هزاران اتفاق در مستطیل سبز به وقوع پیوسته و نتایج را رقم بزند. امکان دارد شما برترین تیم میدان باشید و فرصت‌های زیادی را هدر دهید و مسابقه را ببازید. خوشبختانه در حال حاضر هم دربی‌ها با حضور داوران ایرانی به خوبی برگزار می‌شود و اینکه داوران ایرانی می‌توانند دربی را سوت بزنند موضوع مهمی به شمار می‌رود. در گذشته همواره داوران خارجی دربی‌ها را داوری می‌کردند که امروز از این لحاظ بی‌نیاز هستیم.

آیا حضور داوران خارجی برای دربی بهتر نبود؟


رأفت: به نظرم حضور داوران خارجی حساسیت دربی را بیشتر می‌کرد و این شائبه را به وجود می‌آورد که ایرانی‌ها نمی‌توانند این مسابقه حساس را قضاوت کنند، در حالی که آن زمان هم داوران ایرانی می‌توانستند از پس دربی پس بیایند. درست است که همواره در فوتبال اشتباهاتی وجود دارد، در چند دربی گذشته گل سالم محمد نوری به استقلال آفساید حساب شد، اما این اشتباهات همواره وجود دارد و همواره در جام جهانی هم چنین اشتباهاتی را شاهد هستیم و نمی‌توان آن را کتمان کرد. با این حال معتقدم امروز دربی‌های بهتری را شاهد هستیم.

شرایط دربی برای بازیکنان چطور پیش می‌رود؟


رأفت: دربی شرایط خاص خود را دارد و هر بازیکنی که بتواند از لحاظ روحی، روانی و ذهنی خود را آماده کند می‌تواند در این مسابقه موفق‌تر عمل کند. در هر حال تیمی در دربی موفق است که بازیکنانش در پازل تاکتیکی کادر فنی موفق‌تر عمل کند.

آیا واقعاً اینکه تیم ضعیف‌تر می‌تواند در دربی موفق‌تر عمل کند واقعیت دارد یا کلیشه‌ای بجا مانده از سال‌های دور است؟


رأفت: چنین مسائلی وجود دارد، همان زمان که ما بازی می‌کردیم، اگر پرسپولیس ضعیف‌تر بود، بهتر از استقلال بازی می‌کرد و برعکس و چنین مواردی بود. در حال حاضر هم استقلال در صدر جدول است و علاقه ندارد صدر را از دست بدهد، بنابراین آبی‌پوشان استرس بیشتری دارند که این اتفاق نیافتد و در مقابل پرسپولیس هم چیزی ندارد تا از دست بدهد و تیمی که دوازدهم جدول بود و نیم‌فصل را از دست داد و حتی دیگر به قهرمانی هم فکر نمی‌کند، می‌تواند در این مسابقه با شرایط روانی بهتری بازی کند چون باز هم تأکید می‌کنم چیزی برای از دست دادن ندارد. پرسپولیس می‌تواند در این مسابقه حیثیتی بازی کرده تا بازیکنانش ادعا کنند که رقیب دیرینه‌مان را که در صدر جدول بود شکست دادیم، البته استقلال در تمام نقاط زمین از بازیکنان خوبی بهره می‌برد. در دربی هر مربی برای خودش تفکراتی دارد و باید تا جمعه صبر کرد و دید کدام مربی می‌تواند با تاکتیک و افکاری که دارد موفق‌تر باشد. این دیدار هم سه امتیاز دارد اما مهم به جا ماندن خاطره‌ای خوب از این دربی در ذهن هواداران است.

چرا بازی‌های پیش‌دربی هیچ زمان خوب از آب در نمی‌آید؟

رأفت: این هم برمی‌گردد به مسائل روحی و روانی که در آستانه دربی برای بازیکنان به وجود می‌آید. همانطور که دیدید نه پرسپولیس مقابل داماش و نه استقلال مقابل ملوان نتوانستند بازی همیشگی خود را ارائه دهند. استقلال در انزلی ضعیف‌ترین بازی فصل خود را ارائه کرد.

در ۶ دربی که به میدان رفتید کدامیک خاص‌تر بود؟

رأفت: دبی سال ۷۸ که توانستم گلزنی کنم بیشتر از همه در خاطرم مانده است. ما این مسابقه را با دو گل من و هاشمی‌نسب که از روی ارسال‌های حمید استیلی به ثمر رسید ۲ بر صفر پیروز شدیم. در این دیدار ستار همدانی در دقایق ابتدایی مسابقه توسط مارکوس مرک آلمانی اخراج شد و شرایط برای پرسپولیس بهتر شد، اما ما هم در یک دیدار جلوی استقلال ۹ نفره شدیم که حدود ۶۰ دقیقه توانستیم با ۹ نفر مقابل این تیم دوام آورده و گل نخوریم.

استقلالی‌ها معتقدند که در بین دو نیمه دربی سال ۷۸ که پرسپولیس ۹ نفره شد به آنها توصیه شد که پرسپولیس را شکست ندهند؟

رأفت: من در همان بازی گل زدم که داور خطای امامی‌فر را اعلام کرد که این گل توسط کارشناس برنامه ۹۰ سالم اعلام شد. داور عربستانی این دیدار در ابتدا محمدخانی سپس هلالی در همان ۳۰ دقیقه نخست اخراج کرد و همین موضوع باعثشد تا علی پروین در صحبت‌هایی که با ما داشت اعلام کند که با ۹ نفر مقابل ۱۰۰ هزار نفر تمام غیرتمان را به کار بگیریم. در همین مسابقه پروین یک خط من را به عقب آورد و یک هافبک اضافه کرد تا در کنار حمید استیلی با جنگندگی بیشتر مقابل حملات استقلالی‌ها قرار بگیریم.

اما استقلالی‌ها خیلی خوشحال بودند که می‌توانند پس از مدت‌ها ۶ گل را جبران کنند.

رأفت: این موضوع هم به مسائل روحی روانی برمی‌گردد. اگر آنها ما را به عرض کشانده و برای گلزنی از عمق استفاده می‌کردند می‌توانستند به راحتی به برتری برسند که این امر اتفاق نیفتاد. ما گلزنی را رها کرده و بیشتر به فکر دفاع بودیم با این حال در دقایق آخر حتی می‌توانستیم گل را بزنیم. حتی یک بار هم حمید استیلی از روی نقطه کرنر به تیر دروازه استقلال زد.

چرا حساسیت‌های دربی روز به روز کمتر می‌شود؟

رأفت: خدا را شاهد می‌گیرم در آن سال‌ها در تمرینات قبل از دربی که در باشگاه کارگران برگزار می‌شد به اندازه‌ای تماشاگر می‌آمد که به سختی وارد زمین می‌شدیم. در حال حاضر چهار روز مانده به دربی شاید ۲۰۰ نفر هم تمرینات دربی را نبینند. آن زمان از ۱۰ صبح ورزشگاه آزادی پر می‌شد در حالی که امروز نیم ساعت مانده به بازی شاید ۵۰ هزار نفر به ورزشگاه نروند و در نهایت آزادی هم پر نمی‌شود.

در همان سال‌ها شما یکی از بازیکنان علی پروین بودید و علاقه وافر پروین به شما مثال‌زدنی بود.

رأفت: زمانی که می‌خواستم به پرسپولیس بپیوندم خیلی‌ها معتقد بودند من به درد این تیم می‌خورم و حتی علی پروین روی این موضوع اصرار داشت اما عابدینی مدیر وقت پرسپولیس علاقه‌ای به حضور من در این تیم نداشت و اعتقاد داشت مهاجمان دیگری هستند که می‌توانند به پرسپولیس کمک کنند و حتی در موقع عقد قرارداد با سیاستی که داشت به من گفت که من علاقه‌ای به حضور تو در این تیم نداشتم اما علی پروین تو را آورده و باید خودت را نشان دهی. اگر خودت را نشان داده و فیکس بازی کنی و نظرم را جلب کنی علاوه بر پول قراردادت ۲ میلیون هم اضافه پرداخت می‌کنم. آن زمان ۴ میلیون می‌گرفتم و قرار شد با این تبصره ۶ میلیون از پرسپولیس بگیرم.

همواره در ترکیب ثابت پرسپولیس به میدان رفته‌ام، روزی در عربستان به عابدینی گفتم حاج آقا به بازیکن فیکس تبدیل شدم و شب عیدی ۲ میلیون بدهید و گفت هنوز به استقلال گل نزده‌ای که در پاسخ گفتم قرارمان گلزنی به استقلال نبود که او هم در پاسخ به من گفت برای گرفتن ۲ میلیون به استقلال هم گل بزنی.

دو هفته دیگر با استقلال بازی داشتیم و توانستم به این تیم گل بزنم که عابدینی علاوه بر ۲ میلیون یک توپ طلا هم به من هدیه داد. البته این توپ را به خاطر گرفتاری زیاد فروختم، چراکه زمان ما هیچ پولی نبود.

اما امروزی‌ها پول خوبی می‌گیرند.


رأفت: نوش جانشان. اگر فوتبال با کیفیتی ارائه داده و مردم را راضی کنند، اشکالی ندارد، اما در مقایسه با پولی که ما می‌گرفتیم هیچ چیز نبود.

همان زمان هم همان چهار، پنج میلیون را در چندین قسط در طول سال می‌دادند، البته بعضی بازی‌های حساس را هم می‌بردیم، پاداش خوبی می‌دادند. به طور مثال استقلال رشت که ناصر حجازی را روی نیمکت داشت را در رشت و زیر باران ۴ بر یک بردیم که با نظر پروین نفری ۳۰۰ هزار تومان پاداش گرفتیم.

در آن زمان فوتبال ایران در کشورهای زیادی لژیونر داشت اما امروز دیگر چنین بازیکنانی را نداریم و تیم ملی پر از دورگه شده است، البته من هم دورگه بودم. آذربایجانی بودم و در تهران بازی می‌کردم، ای کاش آن زمان کی‌روش بود و من را هم به تیم ملی دعوت می‌کرد. آرزو به دل ماندم تا به تیم ملی دعوت شوم. البته دعوت هم شدم اما استفاده که نکردند هیچ، خط‌‌مان هم زدند. بنابراین اجازه ندادند تا بازی ملی برایم به ثبت برسد.

در آن زمان بهترین زوج شما در پرسپولیس کدام بازیکن بود؟


رأفت: باغمیشه، بزیک، سراج و علی کریمی در این تیم مهاجم بودند اما خود من به شخصه با بزیک راحت‌تر بودم و زوج آن روزهای پرسپولیس من و ادموند بودیم. با علی کریمی هم در ترکیب احساس راحتی می‌کردم.

از مهاجمان امروزی کدام‌شان بیشتر شبیه شما هستند؟

رأفت: به واقع کسی را شبیه خودم نمی‌بینم اما یک مقدار محمد غلامی بازی فیزیکی و قدرتی را به نمایش می‌گذارد. فرزاد حاتمی هم بازیکن خوب و تکنیکی است که برخی مواقع به حاشیه می‌رود.

آقای برومند شما در خصوص شرایط دربی و جوی که معمولاً در این مسابقه ایجاد می‌شود چه نظری دارید؟


برومند: این دیدار با سایر دیدارها از لحاظ امتیازی تفاوتی ندارد، اما از قدیم‌الایام این دو تیم تهرانی به عنوان بزرگان پایتخت محسوب می‌شدند و مخالفان زیادی داشتند، بر روی حساسیتی که به وجود آمده است، قطعاً نقش داشته است با این حال معتقدم که امروز دیگر از آن حساسیت‌ها خبری نیست و هیچ جذابیتی در دربی وجود ندارد. در گذشته دربی به خاطر تعصب بازیکنان نسبت به پیراهن تیمشان جذابیت زیادی داشت. اما در حال حاضر بازیکنان بیشتر به سه امتیاز فکر می‌کنند تا حساسیت‌ها و کری‌ها و غیرتی که باید در بازی به خرج دهند.

نکته قابل توجه اینکه به اندازه‌ای این موارد تکرار شده است که حتی به بازیکنان تهمت زده می‌شود که از پیش در مورد نتیجه حاصل شده به آنها توصیه می‌شده است. عشق و علاقه به پیراهن باعثشده بود که در گذشته دربی بیش از پیش حساس شود، اما متأسفانه امروز این حساسیت‌ها وجود ندارد.

آقای برومند شما در دیدارهای دربی به همراه استقلال، یک پیروزی، ۴ تساوی و ۲ باخت را تجربه کرده‌اید، کدامیک بیشتر از همه به خاطرتان مانده؟


برومند: بدون شک دربی فصل سوم لیگ برتر که دو بر یک پرسپولیس را شکست دادیم، از بهترین خاطراتم محسوب می‌شود. در دربی‌هایی که بازی کرده‌ام، حساسیت به اندازه‌ای زیاد بود که همیشه اینگونه بود که تیم ضعیف‌تر بازی را به نفع خود به پایان می‌رساند. خود من اولین دربی‌ام زمان ناصر حجازی بود و تیم ما خیلی قوی‌تر از پرسپولیس بود. خود من برای اولین بار پیش‌بینی کردم که به راحتی سه گل به حریف سرخ‌پوشمان می‌زنیم اما در نهایت یک بر صفر بازی را باختیم.

در همان مسابقه هم در اواسط نیمه اول، زمانی که هاشمی‌نصب گل زد دیگر بازی برای ما به پایان رسید و جالب اینکه دیگر پس از این دقایق را به یاد نمی‌آورم، چرا که قدری حساسیت زیاد بود که معمولاً پیش‌بینی درست از آب در نمی‌آمد. در آن مسابقه هم ما با یک غرور خاصی پا به میدان گذاشتیم، اما در نهایت بازنده میدان استقلال بود.

در خصوص دربی‌های اخیر چه نظری دارید؟

برومند: باز هم تأکید می‌کنم که از آن حساسیت‌ها خبری نیست، اینقدر دربی کسل‌کننده شده است که همه منتظر سوت پایان هستند، اما آن زمان‌ها اصلاً متوجه نمی‌شدیم که داور چه زمانی سوت پایان بازی را زده است.

دیگر کدام دربی در ذهنتان بیش از همه نقش بسته است؟


برومند: دربی سال ۷۹ که نتیجه ۲ بر ۲ به پایان رسید به نظرم بهترین و جذاب‌ترین دربی تاریخ محسوب می‌شود. دیداری که پر از صحنه‌ها، حرکات، تاکتیک‌ها و گل‌های زیبا بود.

آیا هیچ موقع قبل از دربی‌ها در خصوص نتیجه‌ها به شما توصیه‌ای شده بود؟

برومند: خیر، اما در خصوص نحوه آرایش موها و یا رفتارمان از قبل توجیه می‌شدیم و مواردی مثل منشور اخلاقی حالا را توصیه می‌کردند و در حد همین موارد کوچک بود. در خصوص توصیه در آن بازی معروف ۹ نفره هم چیزی به یاد نمی‌آورم و اگر هم حرفی به فتح‌الله‌زاده زده بودند وی در این خصوص چیزی به ما نگفت.

بدترین گلی که در دربی خوردید کدام گل بود؟


برومند: همان دربی اول که بازی کردم و از هاشمی‌نسب گل خوردم، بدترین گلی بود که در دربی‌ها دریافت کردم.

برسیم به قسمت هیجان‌انگیز داستان؛ دربی سال ۷۹ که دعوای معروف شما هنوز در اذهان علاقمندان به فوتبال ماندگار است.

برومند: در خصوص تمام زیبایی‌های آن دربی صحبت کردم تا به اینجا نرسیم و خیلی نمی‌خواهم زشتی‌های آن دیدار را باز کنم، چون چندین سال از آن گذشته و لزومی ندارد.

رأفت: آن دربی دیگر تمام شده و به تاریخ پیوسته است. درست است که باز هم رسانه‌ها به درگیری‌های آن مسابقه اشاره می‌کنند اما جذابیت این دیدار معروف بیشتر در ذهنمان مانده تا مواردی که پیش آمد، جالب بود که امروز هیچکس راجع به مسائل فنی بهترین دربی تاریخ صحبت نمی‌کند و همه درگیری‌هایی که در این مسابقه به وجود آمده می‌پردازند.

قبول دارید که اتفاقات پس از گلزنی هاشمی‌نسب، باعثایجاد هیجان کاذب بر روی سکوها شد؟

برومند: هاشمی‌نسب در آن دیدار به من گفته بود که انگار دارم بر روی زانوهایم راه می‌روم. آن زمان هاشمی‌نسب به تازگی به استقلال آمده بود و باعثایجاد چنین حساسیتی شده بود. مهدی هم از اول یک احساس خاص داشت که پس از گلزنی‌اش به پرسپولیس هیجانش دو چندان شد و باعثشد تا مرز تشنج پیش برود. اتفاقات پس از گلزنی دیگر دست هاشمی‌نسب نبود و خودش هم می‌گوید آن اتفاقات را به یاد ندارد، با این حال معتقدم اگر مهدی پس از گلزنی‌اش در زمین می‌ماند می‌توانستیم پرسپولیس را شکست دهیم. نتیجه گرفتن در دربی قدری اهمیت داشت و این بازی به اندازه‌ای حساس بود که باعثایجاد چنین دربی‌ای در سال ۷۹ بود.

در دقایق پایانی رأفت از کنار شما عبور کرده و صحبت‌هایی را عنوان کرد که واکنش شما را با آن مشت معروف به همراه داشت. در واقع رأفت چه حرفی زد که تا این حد برافروخته شدید؟

برومند: هزاران بار تا به حال روی رأفت را بوسیده و همان زمان از وی معذرت‌خواهی کردم. به واقع نمی‌خواهم دیگر به اتفاقات آن دربی بپردازم و زشتی‌ها را بگویم. من تا آن زمان هیچ سابقه‌ای نداشتم و بازیکنی آرام و شوخ‌طبع محسوب می‌شدم که با همه بازیکنان بگو و بخند داشتم و آخرین دیدارم با رأفت بود.

با این حال پایان رأفت یک سوابقی از تمارض کردن در منطقه هجده قدم حریفان داشت؟


رأفت: وظیفه مهاجم گلزنی است و در کنار آن وظایفی از جمله گرفتن پنالتی و ایجاد کردن موقعیت گلزنی برای سایر هم‌تیمی‌هایش است. بازی من فیزیکی و درگیرانه بود. به همین دلیل من هم باید در شرایطی که داشتم برای تیمم استفاده می‌کردم. به نظر من هم این یکجور فوتبال است که بارها تیم پرسپولیس از این موضوع استفاده کرده و به گل می‌رسید. تخریب و جنگ با من بود و گلزنی با سایر بازیکنان.

برومند: به نظر من دیگر چنین فوتبالی در دنیا وجود ندارد و چنین بازیکنانی را دیگر نداریم.

پس از آن دربی چه اتفاقاتی افتاد؟

برومند: من و حمید استیلی و محمد نوازی تا ۴۸ ساعت در زندان بودیم، البته در قرنطینه بودیم و داخل بازداشتگاه ما را نبردند. آن زمان قالیباف رئیس نیروی انتظامی بود و مدعی‌العموم از ما شاکی بود که با پیگیری‌های مسئولان دو تیم به ویژه علی پروین حل و فصل شد.

در زمان‌های قدیم بازیکن اگر در دربی می‌باخت تا چند روز خود را حبس می‌کرد، موضوعی که به نظر می‌رسد دیگر خاطره شده است.

برومند: در اوج جوانی‌ام قرار داشتم و در تیم ملی بازی می‌کردم، اما پس از دربی که یک بر صفر باختیم انواع و اقسام بهانه‌ها را آوردم و دیگر فوتبال بازی نکردم. واقعاً به جایی رسیدم که دیگر دوست نداشتم بازی کنم و واقعاً این شرایط نه تنها برای من بلکه برای تمام بازیکنان استقلال و پرسپولیس بود. این شرایطی که دیگر امروز وجود ندارد.

در آن زمان همیشه یک ساعت زودتر به تمرین می‌رفتم تا فقط ناصرخان را از نزدیک ببینم و تا این اندازه به فوتبال و فوتبالیست‌ها علاقه داشتم.

رأفت: معمولاً ۴۸ ساعت قبل از دربی‌ها به هتل استقلال می‌رفتیم که معمولاً یک شب‌اش را با استقلالی‌ها به صورت مشترک می‌گذراندیم. خدا را شاهد می‌گیرم به اندازه‌ای استرس داشتم که شب قبل از دربی تا صبح نمی‌خوابیدم و به هیچ وجه خواب راحتی نداشتم. مواردی وجود داشت که حساسیت دربی را به طرز وحشتناکی بالا می‌برد اما متأسفانه دیگر این حساسیت‌ها وجود ندارد، شاید هم باشد اما مقدار آن بسیار اندک است.

برومند: یک زمان استقلال با بانک ملی بازی می‌کرد و ۷۰ هزار تماشاگر از آن استقبال می‌کردند در حالی امروز تعداد تماشاگران کم شده است. بالاخره هوادار هم تعصب و جنگندگی یک بازیکن را می‌فهمد و همین مسائل روی تعداد آنها در ورزشگاه‌ها تأثیر گذاشته است. به طور مثال پایان رأفت در آن زمان به گونه‌ای بازی می‌کرد که امروز نمونه‌اش را در فوتبال ایران نمی‌بینم. تازه رأفت در بین پنج مهاجم برتر آن زمان شاید در رتبه چهارم قرار داشت و شاید نفرات خیلی بهتر هم وجود داشت، اما نمونه همین بازیکن را هم نداریم و حتی پنج سال پیش هم نداشتیم.

در آن زمان اختلافات زیادی با هادی طباطبایی داشتید.

برومند: اختلاف زیادی از جانب من وجود نداشت. من همیشه به مسائل خیلی ساده نگاه می‌کردم. خود من باعثشدم که طباطبایی به استقلال بیاید. در آن زمان با من مشورت کردند و من اعلام کردم هیچ مانعی وجود ندارد، هر اندازه فکر می‌کنم چه موضوعی باعثشده است که می‌گویند من و هادی با هم اختلاف داریم، به هیچ نتیجه‌ای نرسیده‌ام، اما از جانب طباطبایی مطمئن نیستم و شاید چیزهایی در ذهن ما وجود داشت.

در یک دربی هم که طباطبایی دروازه‌بان بود شما به نشانه قهر ورزشگاه را ترک کردید.

برومند: در تیم ملی فیکس بازی می‌کردم و توقع داشتم در ترکیب ثابت استقلال قرار بگیرم. در برخی بازی‌ها نیز ذخیره می‌شدم به این دلیل که در اوج بودم و شاید احتیاجی به بازی نداشتم، اما هادی طباطبایی به خاطر مسائل روحی روانی احتیاج داشت بازی کند. این موضوع با کدام منطق فوتبالی قابل هضم است؟ سیستم ما چرخشی نبود بلکه نرمشی بود. با طباطبایی به نرمی برخورد می‌کردند تا روحیه‌اش قوی شود.

اگر یک روز مربی شوم، پاداش بازیکنی که خوب بازی کرده است را در بازی بعدی با قرار دادنش در تیم ثابت می‌دهم. در همان دربی هم که من قهر کردم ارنج را اعلام کرده و دروازه‌بان را نگفتم. پس از مدتی یک نفر آمد و دروازه‌بان را گفت و فرار کردم و از هیچکس نتوانستم دلیل نیمکت‌نشینی را بپرسم و زمانی که دیدم هیچکس جوابگویم نیست از سیدعباسی خواستم که ساکم را بیاورد و به خانه‌ام رفتم، چون واقعاً ناراحت شدم. چون کسی نبود جوابم را بدهد، من تا پایان بازی موبایلم را جواب ندادم، اتفاقاً پس از آن جریمه‌ای نشدم و گفتند به خاطر اذهان عمومی تو را جریمه صوری می‌کنیم.

در خصوص دربی سال ۷۶ چه نظری دارید؟

رأفت: استقلال روند رو به رشد خود را از هفته پنجم آغاز کرده است و معمولاً تیم‌های قلعه‌نویی اینگونه هستند که کم کم آغاز کرده و سپس در سطح می‌ایستند. استقلال امروز صدرنشین است و وضعیت خوبی دارد، از سوی مقابل پرسپولیس در نیمه اول افتضاح بود و چیزی از آن ندیدیم، اما شرایط این تیم پس از حضور گل‌محمدی که یک مربی جوان محسوب می‌شود خوب شده است. بر همین اساس پرسپولیس روند رو به رشدی را شاهد بوده است که توانسته یک مقداری از آن حالت اولیه جدا شده و به روزهای اولیه امیدوار شود.

با این حال شرایط این دربی با همه بازی‌ها متفاوت است و تنها موردی که باعثضعف پرسپولیس می‌شود بی‌تجربه بودن گل‌محمدی در دربی‌ها است اما این هم دلیل قانع‌کننده‌ای نمی‌تواند باشد. فوتبال است و هزار اتفاق و حتی نمی‌دانیم چه بازیکنی در ترکیب تیم‌ها بازی می‌کنند.

قبول دارید بازی رفت دو تیم ضعیف‌ترین بازی دو تیم بود؟


رأفت: واقعاً افتضاح بود و هیچ چیز نداشت. حرفش را هم نزنید.

برومند: بازی رفت مانند بازی داماش ایرانیان بود و شهرداری اراک.

لازم است یک موردی را توضیح بدهم. من یک پرسپولیسی نیستم، اما زمانی که بچه بودم و طرفدار بودم، طرفدار بیشتر بازیکنان استقلال بودم، طرفدار برخی بازیکنان پرسپولیس مانند محرمی و محمدخانی، چون تیم ملی را خیلی دوست داشتم و این تیم پر از بازیکنان استقلال و پرسپولیس بود، علاقه خاصی به هر دو تیم داشتم. یک چیز غیر قابل باور را به شما بگویم که اگر حتی امروز هم پرسپولیس در ورزشگاه آزادی به یک تیم شهرستانی می‌بازد من نابود می‌شوم چه برسد به استقلال. من در سپاهان بازی کرده‌ام، در همان زمان محرم نویدکیا در مصاحبه‌ای گفت که قطب ورزش ایران به اصفهان آمده است. به عنوان کسی که بچه تهران بودم به اندازه‌ای بابت این موضوع گوشت تنم ریخت، دوست داشتم همان لحظه با دندانم خرخره محرم را می‌جویدم که همچین حرف صد درصد اشتباهی را زد. اصفهان کجا است؟ مربیان و بازیکنان تهرانی ورزش اصفهان را به این حد رسانده‌اند. این حرف را زدم که بگویم بازیکنانی که به استقلال و پرسپولیس می‌آیند نمی‌دانند به چه تیمی می‌آیند تا از خود تعصب به خرج دهند؛ به طور مثال بازیکنی که چهره می‌شود، سریع یکی مثل رویانیان او را می‌خرد، مدیرعامل هم تقصیری ندارد و دوست دارد تیمش را بر اساس علاقه مردم ببندد و بازیکن مقصر است که معنی تعصب را درک نمی‌کند.

پولی که می‌گیرند نوش‌جانشان، اما بدانند برای چه تیمی رفته و برای چه پیراهنی بازی می‌کنند. خیلی وقت‌ها هواداران بدون پول از شهرهای دیگر برای دیدن بازی‌های این دو تیم می‌آیند. یک بازیکن باید این مسائل را بفهمد که پیراهن یکی از این دو تیم را بپوشد.

آقای برومندی شما شرایط دربی ۷۶ را چگونه می‌بینید؟

برومند: فکر نمی‌کنم چنگی به دل بزند.

چه پیش‌بینی از این دیدار دارید؟

رأفت: به نظرم مساوی با گل می‌شود. البته دوست دارم پرسپولیس ببرد اما روند بازی به گونه‌ای است که بازی مساوی می‌شود.

برومند: از لحاظ بازی چنگی به دل نخواهد زد اما به نظرم مسابقه برنده دارد که دوست دارم استقلال پیروز میدان باشد، البته منطق چیز دیگری می‌گوید اما منطق در این مسابقه جایی ندارد و احساسات حرف اول و آخر را می‌زند.

چه تیمی قهرمان می‌شود؟

برومند: شک نکنید استقلال قهرمان این فصل است.

رأفت: به نظر من هم استقلال قهرمان می‌شود.

به نظر می‌رسد پس از دربی سال ۷۹ ریشه جنجال‌ها در دربی خشکیده شد.


برومند: خدا را شکر.

رأفت: امیدوارم دو تیم چشم نخورند و همین روند ادامه داشته باشد.



آقای برومند کدام دروازه‌بان امروز شبیه شما است؟

برومند: واقعاً هیچکس را در حد خود نمی‌بینم. اوج دروازه‌بان که رحتمی است که آن هم از تیم ملی خداحافظی کرد.

به عنوان سؤال پایانی آیا دربی بازیکن دربی‌باز می‌خواهد؟

رأفت: به واقع همین‌طور است. در دربی دعوا هست، بزن بزن هست و دو تیم محکم بازی می‌کنند و بازیکن باید جربزه حضور در میدان را داشته باشد. آنجا شیر تقسیم نمی‌کنند که کسی در صف بایستد، باید جنگید و پیروز شد و بازیکنان باید با نیت پیروزی به میدان بروند.

برومند: آن زمان که ما احساسی بازی می‌کردیم فوتبال حرفه‌ای معنی نداشت، اما اگر الان فوتبال حرفه‌ای را حساب کنیم بازیکنی مانند جواد نکونام در سطح بالایی فوتبال بازی کرده و تجربه پیدا کرده راحت‌تر می‌تواند کار را دربیاورد و بازیکن دربی‌باز و باتجربه به درد می‌خورد. البته جسارت و تعصب در ته‌مانده‌ای از بازیکنان مثل مهدی مهدوی‌کیا، علی کریمی، مجتبی جباری و فرهاد مجیدی در صورتی که بازی کنند باقی مانده است. به همین دلیل نمی‌توان انتظار داشت آن جذابیت سابق در این مسابقه وجود داشته باشد.

آقای رأفت در پایان نمی‌خواهید بگویید چه چیزی به برومند گفتید که آن مشت را زد؟

رأفت: گفتم دوستت دارم که گفت برو پی کارت (با خنده).