به گزارش افکارنیوز، اعلام نام افراد متهم به استفاده از مواد نیروزا، کار ساده‌ای است، یک کلیک کافی است تا بمبی خبری را بترکانی! این بمب بسته به میزان اهمیتش، چند روزی خوراک می‌دهد دست رسانه‌ها، ‌ اما بعد از آن ورزشکاری می‌ماند که دیگر امید و انگیزه‌ای برای ادامه کارش ندارد، با آبرویی رفته و شاید عذاب وجدانی که فاش‌کننده خبر را رها نمی‌کند.

لطفعلی پورکاظمی که برای پاسخگویی به خبرنگاران همیشه در دسترس است، ‌ تاکید زیادی به آبروی افراد در بحثدوپینگ دارد و می‌خواهد که رسانه‌ها در این زمینه به او و همکارانش اعتماد کرده و نخواهند که زودتر از موعد مقرر نام افراد متهم به استفاده از مواد نیروزا که البته هنوز تخلف‌شان محرز نشده، را رسانه‌ای کنند.

او حتی از دختری خبر می‌دهد که تهدید به خودکشی کرده بود و نمی‌خواست با اعلام نامش پیش از محرز شدن جرمش، دیگران فکر کنند همه افتخاراتش با دوپینگ به دست آمده است.

دکتر پورکاظمی بیش از سه سال است که بر مسند فدراسیون پزشکی ورزشی تکیه کرده و علاوه بر آن نیز دبیر کلی ستاد مبارزه با دوپینگ را نیز بر عهده دارد.

آماری که او به صورت مستند ارائه می‌‌دهد و خبرها حاکی از آن است که در چند سال اخیر کارهای زیادی در این فدراسیون صورت گرفته است.

گفت‌وگوی او با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس را در زیر می‌خوانید:

* برای بازی‌های کشورهای اسلامی چه اقداماتی از نظر پزشکی صورت گرفته است؟

با افشارزاده دبیرکل کمیته ملی المپیک در تماس هستیم و در زمینه فهرست داروهای ممنوعه، تجهیزات مورد نظر فیزیوتراپی و … اطلاع‌رسانی لازم صورت گرفته و ورزشکاران گروه به گروه در رشته‌های مختلف برای معاینات پزشکی از جمله خدمات مربوط به قلب و عروق، داخلی، چشم‌پزشکی، دندان‌پزشکی، مشاوره دوپینگ و مکمل‌های مجاز و غیرمجاز و همچنین ارتوپدی به فدراسیون می‌آیند. در صورت لزوم MRI، سی‌تی‌اسکن و کارهای تشخیصی و پاراکلینیکی انجام می‌گیرد. این رقابت‌ها از ۳۱ شهریور شروع می‌شود که تیم پزشکی ما شامل چهار نفر از جمله دو پزشک و دو فیزیوتراپ نیز از ۲۷ شهریور عازم محل برگزاری مسابقات می‌شوند.

* فدراسیون پزشکی هم‌اکنون چه جایگاهی در بین فدراسیون‌های عضو FIMS(فدراسیون جهانی پزشکی ورزشی) دارد؟

یک ماه قبل به عنوان یکی از ۶ فدراسیون برتر جهان از نظر علمی و تحقیقاتی در بین ۲۰۰ کشور عضو انتخاب شدیم. متخصصین ما حدود ۲۰۰ مقاله علمی، تحقیقاتی و آموزشی در کنگره‌های بین‌المللی داخلی و خارجی داشتند و دو مقاله ما نیز در یونسکو به عنوان مقالات برتر تحقیقاتی معرفی شد. در زمینه مبارزه با دوپینگ و مکمل‌ها نیز بسیار خوشحالیم که با توجه به برنامه‌مان برای آموزش‌های مکرر، ۷۰۰ دوره آموزشی در سال در کلیه شهرها داشته‌ایم که خوشبختانه نتیجه آن منفی بودن تمامی تست‌های‌مان در رویدادهای مهم المپیک و پارالمپیک لندن، بازی‌های آسیایی گوانگجو بود.

* آمار دوپینگ سال ۲۰۱۲ ما تغییر محسوسی نسبت به سال قبل داشته است؟

بله، با ۶۰ درصد کاهش روبرو بودیم، تعداد نمونه‌های مثبت ما در سال ۲۰۱۱، از ۷۳۰ نمونه، ۲۰ دوپینگ بود اما این آمار در سال ۲۰۱۲ از ۷۵۷ تست، به تنها هفت نمونه مثبت رسید.

* آماری از میزان نمونه‌های مثبت از ابتدای سال ۲۰۱۳ میلادی تاکنون دارید؟

روال ما و در واقع FIMS به این صورت است که در پایان سال میلادی تعداد نمونه‌های مثبت کشورها اعلام می‌شود چون ممکن است در حال حاضر برخی از پرونده‌ها هنوز باز بوده و در مراحل حقوقی باشد و به همین دلیل نمی‌توان آمار درستی ارائه داد.

* نادوها چه زمانی اجازه فاش کردن نام ورزشکاران خاطی را دارند؟

گاهی اوقات ماموران وادا خودشان برای انجام تست در کشور برگزارکننده مسابقه حاضر می‌شوند و گاهی هم وادا به نادوی کشورها ماموریت می‌دهد که خودشان مسئول نمونه‌گیری باشند که مدیریت نتایج تا پایان مسابقه به عهده نادوی کشور است. مثلا رشته‌ای چون وزنه‌برداری تا پایان پروسه رسیدگی به پرونده، اسم افراد خاطی را فاش نمی‌کند، برعکس فیلا که هرگاه نمونه A ورزشکاری مثبت شد، نامش را در سایت خود منتشر می‌کند. من معتقدم آبرو و احترام افراد بیش از هر چیزی ارزش دارد و از همه رسانه‌ها هم خواهش می‌کنم که در این زمینه اجازه دهند دوپینگ افراد قطعی شود و بعد از آن به فکر انتشار نام باشند. چندی پیش دختربچه‌ای که متهم به استفاده از مواد ممنوعه بود با من تماس گرفت و گفت اگر اسمم را اعلام کنید خودم را می‌کشم، من کاری نکرده‌ام و اگر شما اسمم را بگویید همه فکر می‌کنند همه مدال‌هایم را با دوپینگ به دست آورده‌ام. اینکه می‌گویم اسم افراد نباید منتشر شود شامل ابتدای نام و نام‌خانوادگی افراد هم می‌شود، این کار خوبی نیست و باید صبر کرد حکم نهایی صادر شود.

* برخی با استناد به برخی اتفاقاتی که در گذشته رخ داد، معتقدند ستاد مبارزه با دوپینگ ممکن است نام برخی از دوپینگی‌ها را براساس مصلحت‌هایی اعلام نکند، از همین رو به کنکاش در فدراسیون و افراد مربوطه می‌پردازند تا خود نام افراد متهم به دوپینگ را پیدا کنند.

اگر ما اعلام نکنیم، وادا این کار را انجام می‌دهد. ما باید بعد از قطعی شدن خطای فرد، اسم و فامیل وی را بدهیم. چیزی برای پنهان‌کاری نداریم. اگر بعد از انتشار خبر مثبت شدن دوپینگ یک ورزشکار، نام وی اعلام نمی‌شود برای این است که باید مراحل قانونی آن طی شود. اتفاقا در هفته گذشته ورزشکاری را داشتیم که نمونه‌اش مثبت شده بود و برای استفاده از داروی ممنوعه، گواهی پزشک را داشت و یک آمپول معمولی را برای دیسک کمرش استفاده کرده بود که به دلیل ضررهایش جزو داروهای ممنوعه است و به دلیل داشتن نسخه پزشک، تبرئه شد. حالا شما فکر کنید در همان مرحله اول اگر قرار بود نام این ورزشکار اعلام شود، تا زمان تبرئه شدنش چه آبرویی از او می‌رفت. افرادی هستند که بیماری‌های مادرزادی دارند و باید از داروهای خاصی استفاده کنند که این داروها تست دوپینگ را مثبت نشان می‌دهد، برای همین است که از ورزشکاران می‌خواهیم همه کارهای‌شان را زیر نظر پزشک متخصص ورزشی انجام دهند. مثلا یک دارو در دوومیدانی جرم نیست اما در تیراندازی جرم است. همه باید در بحثدوپینگ خیلی حساس باشند، خصوصا رسانه‌ها که باید حیثیت افراد را هم در نظر بگیرند. نباید برای سرعت در کار، آبروی یک سیستم، فدراسیون و افراد را برد. ما علاوه بر اینکه نمی‌توانیم دوپینگ فردی را پنهان کنیم، همچنین نمی‌توانیم کمتر از حد قانونی ورزشکار را محروم کنیم، چون در آن صورت وادا علیه نادوی ایران در دادگاه CAS شکایت خواهد کرد.

* دوره چهار ساله‌تان چه زمانی تمام می‌شود؟

اکنون سه سال از کارم گذشته و مهر ماه سال آینده باید انتخابات برگزار کنیم.

* از عملکردتان راضی بودید؟

ما یک سری اقدامات ماندگار داشتیم. هیئت رئیسه‌مان هر سه ماه یک بار تشکیل جلسه می‌دهد و تمام موارد در آن ذکر می‌شود. اقدامات زیربنایی زیادی داشتیم.

* برخی از ورزشکاران نسبت به اینکه در ایران جراحی شوند حساسیت زیادی دارند و خواهان اعزام به خارج از کشور هستند، واقعا نیاز به این اعزام‌ها هست؟

من باید این را بگویم که بهترین فوق‌تخصص‌ها را در ایران داریم، مثلا حداقل ۲۰ فوق‌تخصص زانو، آرنج، کتف و … داریم. کجا بهتر از ایران، با کمترین هزینه، ورزشکاران بهترین کیفیت را دریافت می‌کنند، خیلی‌ها از کشورهای دیگر برای درمان به ایران می‌آیند.

* بودجه سالیانه‌تان چقدر است و چه میزانش را دریافت کرده‌اید؟

ما تنها فدراسیونی هستیم که از وزارت ورزش بودجه نمی‌گیریم.

* پس هزینه‌های‌تان از کجا تامین می‌شود؟

از محل کارت‌های بیمه ورزشی، ما سالانه حدودا دو میلیون و ۶۰۰ هزار کارت را صادر می‌کنیم. این کارت‌ها در رشته‌هایی چون همگانی، فوتبال، رشته‌های رزمی، والیبال، بسکتبال که در بین عموم پرطرفدار است، بیشتر صادر می‌شود. همان کارتی که بابتش هشت هزار تومان پرداخت می‌کنند و خدمات پزشکی می‌گیرند. فدراسیون با این کارت تا سقف سه میلیون و نیم هزینه جراحی‌ها را می‌دهد و هفت میلیون تومان نیز هزینه نقص عضو و فوتی. البته تعدادی از ورزشکاران حرفه‌ای، علاوه بر بیمه فدراسیون پزشکی، بیمه تکمیلی صندوق حمایت از پیشکسوتان و قهرمانان هم هستند.

* همچنان طرح نظارت بر باشگاه‌ها در زمینه استفاده از مواد نیروزا و مکمل‌های غیرمجاز را ادامه می‌دهید؟

بله، این کار همچنان در حال اجراست. ما ۱۶ هزار باشگاه خصوصی و دولتی داریم که چهار هزار تا باشگاه بدنسازی و پرورش اندام هستند که بسیاری از آنها را کنترل کرده و امسال به ۸۹ باشگاه اخطار دادهایم. آنهایی که اخطار دریافت کردهاند، در طول سال چند بار مورد بارزسی مجدد قرار میگیرند. ما به همه توصیه کردهایم که مکملها را حتما از داروخانه و با تجویز کارشناس تغذیه دریافت کنند و این کار را مربیان انجام ندهند.