‌کیا و بچه‌های محرومی که لژیونر می‌شوند

به گزارش افکارنیوز، مهدوی‌کیا که در هفته های گذشته به دلیل پوشش خبری تیم آکادمی کیا و حضور این تیم در تورنمنت زیر ۱۱ سال اتریش دوباره خبرساز شده است، امروز در این جلسه درباره فلسفه راه اندازی این تیم و اهداف آینده به تفصیل سخن گفت. بازیکن سابق تیم های هامبورگ و پرسپولیس با شوق و ذوق فراوان از کاری می‌ گوید که سال ها آرزوی انجام دادنش را داشته و حالا بخشی از ایده آن را در یک تیم جمع و جور با استعداد پیاده کرده است. تیمی که بازیکنان نخبه زیر ۱۱ سال فوتبال ایران را دور هم آورده است. تیمی که با ۳ ماه تمرین به مقام دوم تورنمنتی رسیده که یکی از بهترین ها در سطح جهان است. چکیده ای از حرف های مهدوی‌کیا را با هم مرور می‌ کنیم:

جذب بچه های محروم و با استعداد

بعد از جلسه ای که با آموزش و پرورش داشتیم، بنابر این شد که آنها به ما از سراسر کشور استعدادهای قابل ذکر را معرفی کنند. با توجه به اینکه در آموزش و پرورش و در مدارس رقابت ها برقرار است و استعدادها خودی نشان می‌ دهند، ما با این شیوه موفق شدیم تعداد زیادی از بچه های مستعد این سن و سال(۱۱ سال) را کشف کنیم و در قالب یک تیم به رقابت های اتریش بفرستیم. اولویت ما هم این بود که این بچه ها از همه کشور بخصوص مناطق محروم به تیم ما ملحق بشوند.

روز اول و حرف های آقای دوستی

ما اردوگاه میرزاکوچک خان رامسر را از آموزش و پرورش تحویل گرفتیم تا آنجا کمپ تیم ما باشد. بچه های زیادی را دیدیم، سفرهای زیادی رفتیم و این چهره ها را انتخاب کردیم. در این بین خیلی ها هم به ما استعدادهایی که دیده بودند را معرفی می‌ کردند و بعضی ها هم از طریق فیلم این کار را انجام می‌ دادند. در نهایت چیزی که از غربال ها گذشت، همین تیم بود. روز اول این بچه ها که تا به حال تمرین نکرده بودند، در شرایط خاصی پا به زمین چمن گذاشتند که هیچ کس باور نمی‌ کرد تبدیل به یک تیم بشوند. اما آقای دوستی به من گفت که صبر کن و نتیجه را ببین. من اولش خیلی امید نداشتم اما نظر آقای دوستی کاملا درست بود و ما توانستیم یک تیم خوب و درجه یک در سطح پایه بسازیم. تیمی که همه کارش را خودمان کردیم و همین مساله و پیشرفت این بچه هاست که حالا به ما انرژی و شوق کار کردن می‌ دهد.

تورنمنت اتریش

این تورنمنت یکی از معتبرترین رقابت های در رده پایه اروپا محسوب می‌ شود که از همه جای دنیا برای حضور در آن می‌ آیند. بازی ها در مرحله مقدماتی ۷ نفره و در ۱۵ دقیقه بود اما در مراحل بعدی این زمان به نیم ساعت(۲ تایم ۱۵ دقیقه ای) افزایش پیدا کرد. ما با تیم های خوبی مثل لورکوزن، آژاکس و بایرن مونیخ بازی کردیم و خیلی خوب نتیجه گرفتیم. اول کار هیچ کس روی تیم ما حساب نمی‌ کرد اما به مرور همه سطح استعداد بچه های ما را دیدند. مربی آژاکس بعد از حضور ما در فینال از من سوال می‌ کرد که چند وقت است این بچه ها با هم هستند و زمانی که من می‌ گفتم فقط ۳ ماه باورش نمی‌ شد. آنها حداقل ۴ سال کنار همدیگر بازی کرده بودند. حالا شما خودتان ببینید وقتی ما با ۳ ماه کار این نتیجه را گرفتیم، اگر این زمان به یک سال و دو سال افزایش پیدا کند، چه می‌ شود؟

خوشحال تر از جام‌جهانی

من در تمام زندگی فوتبالی ام صدایم نگرفته بود مگر در این مسابقات. لذت به میدان رفتن تیمی که خودتان درستش کرده اید و پیشرفتش را می‌ بینید، غیرقابل وصف است. ما با هم این مسیر را طی کردیم و پیش رفتیم. بچه ها با همه مشکلات با حمایت خانواده شان به تمرین ها می‌ آمدند و بعد از مدتی همه متوجه تغییرات شدیم. در تورنمنت هم خیلی خوب کار کردیم و مثلا در بازی بایرن مونیخ تا آنها چشم به هم بزنند، ۳ گل وارد دروازه شان کردیم. حالا این بچه ها تجربه حضور در یک تورنمنت بین المللی را دارند و لحظه شماری می‌ کنند برای سال بعد. قطعا با همین روند این بچه ها وقتی در رده نوجوانان به میدان بروند، میدان دیده شده اند و به هیچ وجه استرس بازی ندارند.

بچه هایی که بزرگ شدند

روز اول که این بچه ها را در اردو جمع کردیم به پدر و مادرشان گفتیم که باید آنها را رها کنند تا این بچه ها به وضعیت اردو خو بگیرند. این اواخر قبل از سفر به اتریش هم آنها را بیشتر از هم دور کردیم تا بچه ها در طول مسابقات دچار مشکل روحی نشوند. شب اول در اتریش وقتی وارد هتل شدیم و کلیدها را تحویل گرفتیم یکی از اعضای تیم گفت همه تیم در اتاق ها مشغول گریه هستند. این خیلی غیرطبیعی نبود و من تصمیم گرفتم بلافاصله بچه ها را به تمرین ببرم. با هم بیرون رفتیم و بعد از دیدن فضا و زمین تمرین همه چیز عوض شد و آنها کلا یادشان رفت. در طول تورنمنت هم آنقدر درگیر هیجان مسابقات بودیم که هیچ کس حواسش به مسائل طبیعی سن و سال زیر ۱۱ سال نبود. این بچه ها در این رقابت بزرگ شدند و قد کشیدند.

مسی اردبیل هم با ما بود

بازیکنی که در برنامه نود به فوتبال ایران معرفی شد و بعد گفتند پرسپولیس با او قرارداد بسته را با توجه به زمینه ای که از وی داشتیم به اردو دعوت کردیم. او اصلا بعد از این همه اتفاق شرایط روحی خوبی نداشت، وزن اضافه کرده بود و دستش دو بار شکسته بود. ما وزن او را پایین آوردیم و به شرایط عادی نزدیکش کردیم و در تورنمنت از او استفاده کردیم. مساله توجه بیش از حد رسانه ای در این سن به نظر من مانع از پیشرفت طبیعی استعدادها می‌ شود و باید برای آن فکری کرد.

از یزد تا بندر کنگ

در تیم مان همه جور بازیکن داشتیم، با هر لهجه و شرایط. یکی از بچه های ما یزدی بود و یکی از بندر کنگ می‌ آمد. بهترین گلزمان هم از روستایی در نزدیکی مرز عراق. اما با وجود همه این اختلاف فرهنگی، ما به مرور تیم شدیم و در این رقابت ها هم به گفته مسوولان از نظر رعایت مسائل حرفه ای یکی از بهترین تیم ها بودیم.

ژیمناست ایرانی و عکس برگزیده تورنمنت

یکی از بچه های تیم ما که از یزد به جمع ما پیوسته و من و آقای دوستی او را از بین ۵۰ نفر جدا کرده بودیم، ژیمناستیک کار کرده بود. در بازی فینال وقتی از مونیخ ۱۸۶۰ در ضربات پنالتی عقب افتادیم. بازیکن آنها پشت توپ ایستاد و اگر گل می‌ کرد بازی تمام بود اما او توپ را به آسمان زد و سجاد از صف ما جدا شد و شروع کرد به پشتک و وارو زدن … البته ما در ضربات بعدی خوب نبودیم و دوم شدیم اما کار سجاد برای همه جالب بود و استادیوم را تحت تاثیر خود قرار داد. در آخر تورنمنت همه تیم ها از او می‌ خواستند که این کار را دوباره انجام بدهد که او یک بار دیگر هم این پشت نیم واروها را برای همه اجرا کرد و حالا عکس او به عنوان عکس برگزیده این تورنمنت در سایت بازی ها قرار گرفته است.

آینده تیم کیا

من قصد دارم برای دیدن دوره مربیگری و حضور در تیم زیر ۱۴ سال هامبورگ به آلمان بروم تا هم از رده پایه مربیگری را یاد بگیرم، هم تحصیلات این کار را طی کنم که این یک دوره ۱۱ ماهه از زندگی ورزشی من را اشغال خواهد کرد. باشگاه هامبورگ به تازگی مدیرسابق هوفن هایم را استخدام کرده که او قصد دارد انقلابی در تیم های پایه هامبورگ ایجاد کند و یک کمپ مجهز برای تیم های پایه افتتاح خواهد شد. من می‌ خواهم در این مدت در هامبورگ باشم و همه ریزه کاری های مربوط به این سن و سال را یاد بگیرم تا انشاالله در آینده استعدادهای بیشتری را به فوتبالمان معرفی کنیم. سایت آکادمی ما به زودی بالا می‌ آید و همه آدم هایی که فکر می‌ کنند استعدادی دارند، می‌ توانند بیایند آنجا و تست بشوند و اگر خوب باشند ما انتخابشان می‌ کنیم.

بچه هایی که به اروپا خواهند رفت

صددرصد هدف من این است که برای این بچه های بااستعداد همه کار بکنم. می خواهم زمینه حضور آنها در فوتبال اروپا را ایجاد کنم. به هر حال وقتی ما در یک تورنمنت مهم موفقیت آمیز ظاهر می شویم، استعدادیاب های باشگاه های بزرگ کار ما را زیر نظر می گیرند و اگر استعداد واقعی در جمع بچه های ما باشد، حتما به اروپا خواهند رفت. البته در حال حاضر اروپا قانونی را گذرانده که بازیکنان زیر ۱۵ سال استخدام نشوند و قرارداد حرفه ای نبدند اما به هرحال با مشارکت خانواده ها انشاالله چیزی که من به آن فکر می کنم پیش خواهد رفت. البته کار سختی است چون مرکز کار ما تهران است و بیشتر این بچه ها در شهرستان ها زندگی می کنند.