به گزارش افکارنیوز، او جزئی از برنامه کارلوس کروش برای ساختن تیم ۲۰۱۸ ایران در جام جهانی روسیه است. منصوریان در این باره می‌گوید: «بازیکنان نفت جوان و فوق‌‌العاده هستند و «قطعاً» ستون اصلی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ را تشکیل می‌دهند.» این یعنی همکاری نزدیک منصوریان و کارلوس کروش برای پیشرفت فوتبال ملی. علیرضا در تیم امید با کروش همکاری کرد؛ چه پس از کناره‌‌گیری او از این تیم در آستانه بازی‌های آسیایی و با وجود جایگزینی نلو وینگادا، کروش تلویحاً به انتقاد از مسئولان فدراسیون فوتبال پرداخت: «چرا باید منصوریان که مربی خوبی است،
از تیم ملی می‌رفت؟!» این حمایت کروش بی‌دلیل نبود. منصوریان در کنار تیم ملی نشان داد که یک استعداد بالقوه است و در راه درستی قرار گرفته است. منصوریان پیش از این تجربه کار با یک مربی حرفه‌ای را روی نیمکت نداشت اما کروش که احساس می‌کرد او آمده تا یاد بگیرد، تجربیات خود را به علیرضا منتقل کرد. این دوستی و قرابت زمانی بیشتر شد که منصوریان توانست مخفیانه از تمرین کره‌جنوبی پس از بازی با ایران فیلم بگیرد و از سوی کروش «سرباز وطن» خوانده شود. منصوریان با این پیش‌زمینه به نفت تهران رفت. او سعی کرد ماکتی از تیم ملی را در نفت تهران بسازد؛ چیزی غریبه در لیگ برتر
ایران. منصوریان می‌گوید: «شکل تمرینات، شکل آنالیزها، بدنسازی و برنامه غذایی ما مثل تیم ملی مدرن و به روز بود.»
دیدارهای ۳ ساعته کروش و منصوریان
کروش اولین بار با منصوریان در تیم ملی آشنا شد؛ وقتی بعد از جام ملت‌ها او مقابل روسیه روی نیمکت ایران نشست و کروش آمده بود تا بازی ایران را ببیند. پس از برد تیم ملی در آن مسابقه، کارلوس مصمم شد تیم ملی را بپذیرد. منصوریان هم بعدها حرفی زد که همه می‌دانستند: «کروش خودش به من گفت یکی از دلایل بستن قرارداد با ایران بازی با روسیه بود. گفت آن شب عجب تیمی بودید.»
منصوریان در ابتدای ورود کروش علاقه‌مند بود دستیار اولش شود اما کارلوس او را برای تیم امید می‌خواست. به همین خاطر به منصوریان گفت بهتر است سرمربی تیم المپیک شود تا بتوانند همکاری نزدیکی برای پیشرفت تیم ملی داشته باشند. کروش رو به منصوریان گفت: «هر تجربه‌ای که داشته باشم، به تو منتقل می‌کنم. از طرفی در تیم ملی هم دستیار و آنالیزور من هستی.» علیرضا هم که در آن برهه فقط دوست داشت یاد بگیرد، کارش را با کروش آغاز کرد. منصوریان درباره آن روزها و همکاری‌هایشان می‌گوید: «رابطه من و کروش خیلی خوب بود و هست. روزی ۳ ساعت و نیم در هتل با هم بودیم. می‌گفت کجا باید جوابگو
باشی، کجا باید کار تاکتیکی نکنی، کجا مدیریت کنی و… من از او خیلی چیزها یاد گرفتم. بعد از تعطیلی بازی‌های تیم امید، من تمام تمرکزم را گذاشتم برای ۳ بازی آخر ایران در مقدماتی جام جهانی. دستیارانم هم به تیم ملی بزرگسالان کمک می‌کردند.»
منصوریان مثل کروش بی‌رحم است
منصوریان پس از حضور در نفت تلاش کرد همین مسیر را ادامه دهد. دوستی او با کروش به قدری نزدیک بود که سرمربی تیم ملی در روزی که کریمی ساکش را برداشت تا از هتل برود، به منصوریان زنگ زد تا به اردو برود و او را آرام کند. این مربی در نفت برای اولین بار برنامه غذایی را با راهنمایی کروش پیاده کرد. او همچنین تمرینات بدنسازی تیمش را به روز کرد تا امروز نفتی‌ها پس از یک فصل فرسایشی، همچنان ۹۰ دقیقه در زمین بجنگند. آنالیزهای کادر فنی نفت هم دقیقاً مثل تیم ملی است؛ آنالیز عمودی و افقی که به بازیکنان این امکان را می‌دهد تا بازیکنان رودرروی خود را به خوبی بشناسند و برای مقابله
با آنها آماده شوند. کروش در تیم ملی فوق‌‌العاده بی‌رحم است و خیلی وقت‌ها تا ساعت ۲،۳ صبح دستیارانش را بیدار نگه می‌دارد تا فیلم ببینند. منصوریان هم با خنده می‌گوید: «راستش من هم مثل او دستیارانم را اذیت می‌کنم. امیدوارم از من راضی باشند.»
نفت منصوریان در مسیر ساختن تیم ملی
منصوريان و كروش حالا در مسير پيشرفت فوتبال ايران قرار گرفتهاند. آنها شايد در ظاهر از هم دور باشند اما يك هدف مشترك دارند؛ پرورش استعدادها و بالا بردن كيفيت بازيكنان. منصوريان ميگويد بازيكنان او اسكلت اصلي تيم ملي را در جام جهاني ۲۰۱۸ روسيه تشكيل ميدهند و اين حرفي است كه او روي هوا نزده است. ارسلان مطهري، كمال كاميابينيا، پورعليگنجي (كه از نفت رفت)، بيرانوند، وحيد اميري و... از جمله بازيكناني هستند كه هر روز پيشرفت بيشتري ميكنند. تا دو سال قبل كسي اين بازيكنان جوان را نميشناخت ولي حالا در پروسه پيشرفت، تبديل به بازيكناني كليدي شدهاند. بيشك منصوريان در نفت
يا هر تيم ديگري، اين پيشرفت را ادامه ميدهد و پشت پرده، همكارياش با كروش ادامه خواهد داشت.
