به گزارش افکارخبر، علیرضا نورمحمدی هم از اتفاقات روز بازی پرسپولیس و صبای قم گفت و هم در خصوص وضعیت کنونی سرخپوشان در آستانه دیدار با سیاه‌جامگان توضیحاتی داد.
ماحصل حرف های نورمحمدی پیش روی شماست:
* به بازی با صبای قم که فکر می‌کنی چه صحنهای به یادت می‌آید؟
- ببین قاسم دهنوی دوست من است بیرون از جو بازی هم هیچ مشکلی با یکدیگر نداریم. در جریان بازی از این اتفاقات می‌افتد زیاد به این مسئله فکر نکنید درست می‌شود.
* این مسئله از چند بابت حائز اهمیت است. درخصوص تک‌تک موارد توضیح می‌دهی؟
- بفرمائید؟
* اولاً اینکه از تو بعید بود چون به عنوان کاپیتان پرسپولیس باید سایر بازیکنان را آرام کنی نه اینکه شروع کننده درگیری باشی.
- راستش واقعاً قبل از شروع این دیدار تحت تاثیر جو خاص این بازی قرار داشتم و دلم برای هادی حسابی تنگ شده بود و جای خالی این دوست و همبازی عزیزم را به شدت احساس می‌کردم بازی هم که شروع شد بارها و بارها تصویر هادی در ذهنم نقش بست. راستش بیشتر به یاد هادی بودم تا یاد مسائل…!!!
* حتماً در همین فکر غوطه‌ور شده بودی که حواست نبود به قاسم دهنوی چه می‌گویی و از زبان وی چه می‌شنوی؟
- من شروع کننده درگیری لفظی نبودم. قاسم دهنوی جر و بحثکلامی را آغاز کرد. من اشتباهم این بود که در آن لحظه جواب قاسم را دادم که باید گذشت می‌کردم و می‌گذاشتم خود دهنوی به اشتباهش پی ببرد نه اینکه جر و بحثرا ادامه دهم و کار به اینجا بکشد که هر دو نفر ما اخراج شویم، البته گفتم که دهنوی شروع کننده این درگیری لفظی بود و خودش هم تاوان داد من هم به آتش این قضیه سوختم و…!
* به این فکر نکردی که با اخراج احتمالی‌ات از این دیدار چقدر پرسپولیس ضرر می‌کند؟
- در آن لحظه واقعاً از شیوه برخورد دهنوی دلخور بودم و دیگر به این مسائل فکر نمی‌کردم.
* و از همه مهم‌تر در روز یادبود هادی و در اولین بازی که به عنوان کاپیتان اول پرسپولیس وارد زمین شدی کارت قرمز گرفتی. این یک اتفاق ناخوشایند نیست؟
- چرا قبول دارم به حرمت‌ها هم که بود نباید جواب دهنوی را می‌دادم. باید از کنار این قضیه می‌گذشتم هر چند که … بگذریم ولی همین قدر از من بپذیر در جریان این درگیری بنده کمترین تقصیر را داشتم.
* جای خالی هادی واقعاً احساس شد این طور نیست؟
- واقعاً و متاسفانه این جای خالی به این زودی‌ها پر نمی‌شود. همه بازیکنان قبل از شروع این دیدار حال و هوای خاصی داشتند. انگار یک قدم روی سطح زمین حرکت می‌کردیم خاطره‌های او، رفاقت پاکش با بازیکنان به طور مرتب در ذهنمان مرور می‌شد واقعاً که حال و هوایی داشتیم و هنوز داریم که قابل تصور نیست.
* چقدر با اظهار نظر دایی در خصوص اینکه داور قصد داشت بازی را دربیاورد موافق هستید و معتقدید داور نمی‌خواسته غم دیگری را بر غم از دست دادن هادی اضافه کند و به همین دلیل به گونه‌ای سوت زده که این بازی مساوی شود؟
- راستش نمی‌دانم چه بگویم فقط معتقدم علی‌آقا بزرگتر ماست و اگر حرفی می‌زند به گردن همه ما حق استادی دارد اما قطعاً فکر نمی‌کنم داور بازی قصد چنین کاری داشته است وگرنه به عنوان مثال دلیلی نداشت، در صحنهای که منجر به درگیری بین من و دهنوی شد هر دوی ما را اخراج کند. شروع کننده درگیری دهنوی بود و در اصل او باید اخراج می‌شد. من ولی فکر کنم هر دوی ما را اخراج کرد تا متهم به جانبداری نشود. به هر صورت همانطوری که گفتم علی‌آقا بزرگتر ما و کلیه اهالی فوتبال است و احترامش بر همگان واجب، همین.
* اوضاع پرسپولیس را چگونه می‌بینی؟
- به هر روی مسئولان باشگاه نهایت تلاش خودشان را دارند تا تیم حتی‌المقدور از این وضعیت و حضور در رده‌های میانی جدول تکان بخورد و دوباره به جمع مدعیان لیگ اضافه شویم.
* ولی ظاهراً تلاش‌ها نتیجه چندانی نداشته؟
- نه، چرا داشته ولی متاسفانه مسئولان رده بالای دستگاه ورزش تیم ما را در اولویت چندم قرار داده‌اند و مشکلات پرسپولیس برایشان چندان مهم به نظر نمی‌رسد. در نتیجه نمی‌توانیم بگوئیم امیدواریم اکثر مشکلات تیم در کوتاه مدت حل شود ولی هواداری که به عشق پیروزی تیم محبوبش به ورزشگاه می‌آید هم حق دارد. به همین خاطر باید با همین داشته‌ها سعی کنیم بهترین نتایج را کسب کنیم و کاری به این قضیه نداشته باشیم که دوستان پرسپولیس را تنها رها کرده‌اند و مدیران باشگاه کماکان با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کنند.
* این روزها چندین بار شنیده‌ایم بعضی از همبازیان شما از حرف‌های رفاقتی خودشان با هادی پرده بر می‌دارند و از دلخوری‌ها و نگرانی هادی نوروزی در ماه‌ها و هفته‌های آخر می‌گویند؟
- من کاری به بقیه ندارم اما خودم دوست ندارم حرف‌های رفاقتی‌ام با هادی را با مطبوعات و رسانه‌های گروهی و حتی بقیه همبازیانم مطرح کنم. این حرف‌ها به رسم رفاقت و تا آخر عمر نزد من باقی خواهد ماند.
شناسه خبر:
۴۵۸۲۳۵
حرف های هادی را تا آخر عمر به کسی نمی گویم!
کاپیتان پرسپولیس گفت: «من اشتباهم این بود که در آن لحظه جواب قاسم را دادم که باید گذشت می‌کردم و می‌گذاشتم به اشتباهش پی ببرد نه اینکه جر و بحثرا ادامه دهم و هر دو نفر ما اخراج شویم.»
۰
