در بخشی از این مصاحبه مجری- تهیه‌کننده برنامه 90 درباره بهترین همبازی علی دایی پرسید که آقای گل جهان اسم افشین پیروانی را آورد تا به همین بهانه سراغ مدیر تیم ملی بزرگسالان برویم.
آقای پیروانی؛ اولین برخورد شما و علی دایی کی بود؟
در بانک تجارت با هم برخورد کردیم و از همان روز اول مهرمان به دل هم نشست و رفت و آمد خانوادگی پیدا کردیم. ارتباط ما طی این سا‌ل‌ها همواره صمیمی و دوستانه بوده است.
علی دایی چه جور رفیقی است؟
دوستی است که همواره می‌شود روی او حساب باز کرد. شاید زود عصبانی شود اما هیچی توی دلش نیست.
این زود عصبانی شدن دایی شامل حال شما هم شده است؟!
نه، اتفاقاً خود من هم آدم واکنشی هستم و زود عصبانی می‌شوم. شاید باورتان نشود از سال 70 با علی دایی رفیق هستم اما حتی یک بار هم با هم قهر نکرده‌ایم. احترام متقابلی بین ما حکمفرما بوده است. متأسفانه برخی بازیکنان جوان امروزی به شوخی به یکدیگر فحش‌های رکیک می‌دهند و آن را نشانه دوستی و صمیمیت می‌دانند در حالی که نسل ما این‌طور نبود. من و علی دایی به هم احترام می‌گذاشتیم و هنوز هم می‌گذاریم.
علی دایی آذری‌زبان چطور با شما که اصالت شیرازی دارید آن‌قدر صمیمی شد؟
اصالت پدر و مادر همسرم آذری است. همین الان هم لهجه آذری گرفته‌ام که نمی‌دانم به 15 سال هم‌اتاق بودن با علی دایی مربوط می‌شود یا خانواده همسرم! البته از شوخی گذشته رفاقت من و علی دایی به اردبیلی یا شیرازی بودن برنمی‌گردد.
جالب بود علی دایی پس از این همه سال بازی در ایران، اروپا و کشورهای عربی از شما به عنوان بهترین همبازی یاد کرده است.
علی دایی مثل برادرم است. برای من هم باعث افتخار است که دوست علی دایی هستم. ما رفت و آمد خانوادگی هم داریم و آرزو می‌کنم هر جایی که هست، موفق و سلامت باشد.
ظاهراً رابطه صمیمانه‌ای هم با شاغلام دارد؟
علی دایی با آقاغلام و امیرحسین برادرم رابطه خوبی دارد و من هم با محمد، حسن و حافظ برادران علی صمیمی هستم.
خاطره جالبی که از علی دایی دارید و تا به حال تعریف نکرده‌اید را می‌توانید بگویید؟
مربوط به همان بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیماست. در بازی با بحرین طحال علی دایی مصدوم شد که عامل آن من بودم!
جداً؟!
بله، این همه سال با هم بازی کردیم. آن لحظه پاس بلندی ارسال کردم که دروازه‌بان بحرین ناجوانمردانه با کف پا به بدن علی کوبید و طحالش پاره شد. همیشه هم به علی گفته‌ام کاش آن پاس را نمی‌دادم تا مصدوم نمی‌شدی.
منظور علی دایی از کسی که تلفن در اختیارش نگذاشت چه کسی بود؟
یکی از مسئولان بود که اگر علی می‌خواست، خودش اسم می‌آورد اما واقعاً دردآور و زشت بود که یک بازیکن ملی‌پوش نتواند با خانواده‌اش تماس بگیرد و آنها را از نگرانی درآورد. البته خدا را شکر مهندس عابدینی بود و خیلی کمک کرد.
در پایان حرف خاصی ندارید؟
نه، امیدوارم فوتبال ایران قدر اسطوره‌هایش را بداند. علی دایی شناسنامه فوتبال ایران است و باید بیشتر از این به امثال او بها بدهیم. البته این حرف من شامل پروین، عابدزاده، مهدوی‌کیا، باقری، کریمی و... هم می‌شود.
