تنها 48 ساعت پس از ورود وزارت ورزش به مشکل بی زمینی تیم ملی، سیاهه‌ای از زمین‌هایی موجود در تهران برای استفاده تیم ملی ردیف شد؛ فهرستی که فقر جدی ورزش ایران در امکانات را به رخ می‌کشد و لاینحل بودن مشکل تیم ملی را ثابت می کند.
دیگر شاید بی‌ربطترین افراد به فوتبال و ورزش هم می‌دانند که مشکل اصلی تیم ملی چیست. بی زمینی معضلی است که چند سالی تیم ملی فوتبال ایران را با مشکلات جدی روبه رو کرده و اکنون با نزدیک شدن به رقابتهای مرحله نهایی انتخابی جام جهانی روسیه و رویارویی با حریفانی که تا بن دندان مسلح هستند، این مشکل عجیب بیشتر آزاردهنده شده است.
تیم ملی در حال حاضر یکی از شانس‌های نخست صعود به جمع 12 تیم صعود کننده به مرحله انتخابی جام جهانی است و اگر اسفند را پایان یافته قلمداد کنیم، شاگردان کی‌روش تنها 5 ماه برای آماده سازی خود جهت حضور در رقابتهای انتخابی جام جهانی 2018 فرصت دارند؛ جایی که حریفانی چون استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، عربستان، امارات، ازبکستان، قطر و... انتظار ایران را می‌کشند و حساسیت‌ها در این دوره با توجه به اتفاقات سیاسی رخ داده در منطقه خلیج فارس هم به شدت افزایش یافته است. البته در این میان پیدا نکردن راه حلی برای رفع اصلی‌ترین مشکل تیم ملی تقریبا دومین صعود پیاپی به جام جهانی را به رویایی از دست رفته برای تیم ملی تبدیل کرده است.
در حالی که کوچکترین کشورهای همسایه ایران در منطقه بهترین امکانات را برای تیم‌های ملی‌شان تدارک دیده‌اند، اما تیم ملی ایران از داشتن یک زمین مناسب و استاندارد در پایتخت 16 میلیونی محروم است.
سه‌شنبه قبل بود که پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان از دستور وزیر ورزش به نصرالله سجادی برای تامین زمین تمرین مناسب برای تیم ملی خبر داد؛ اتفاقی که امیدواری زیادی ایجاد کرد تا تیم ملی بعد از مدت‌ها خانه به دوشی بتواند در یک زمین آبرومند تمرین کند اما 48 ساعت پس از این خبر، فهرستی از زمین‌های موجود در تهران برای تیم ملی ردیف شد که نشان می‌دهد وضع از آنچه تصور می شد، بدتر است.
به این اسامی دقت کنید: احمد آباد مستوفی، دخانیات، دوشان تپه، باغستان شهر قدس، هلی‌کوپترسازی، باباخانی، میلاد، بهار عبدل آباد و ... این زمین‌های تمرینی است که برای استفاده تیم ملی ردیف شده‌اند اما بعید است که حرفه‌ای‌ترین هواداران فوتبال در تهران هم اسم این زمین‌های تمرینی را شنیده یا مثلا سراغ داشته باشند که تیم‌هایی نظیر استقلال و پرسپولیس این ورزشگاه‌ها را برای استفاده و تمرین حتی کاندیدا کرده باشند.
احتمالاً تنها کسانی که در مجاورت این زمین‌های تمرینی زندگی می‌کنند اسم آنها را شنیده‌اند اما حالا بنا به پیشنهاد مطرح شده تیم ملی ایران، بهترین تیم آسیا در رنکینگ فیفا و یکی از سی و دو تیم حاضر در آخرین جام جهانی فوتبال، باید در یکی از این زمین‌ها تمرین کند و این وضعیت و بی توجهی به تیم ملی نگران کننده است.
فارغ از اینکه کی‌روش در تیم ملی می‌ماند یا خیر باید فکری اساسی برای تیم ملی کرد. اگر وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در فراهم کردن اولیه ترین امکانات برای تیم ملی ناتوان هستند، اصلا چه دلیلی برای ادامه کار تیم ملی وجود دارد. اگر قرار است تیم ملی با این وضعیت پا به رقابت با بهترین تیم‌های آسیایی بگذارد و در آنجا در رقابت با تیم‌های متمول و پرامکاناتی نظیر قطر، امارات، استرالیا، کره جنوبی، ژاپن و عربستان شکست بخورد و غرور ملی هشتاد میلیون ایرانی را جریحه دار کند و دوباره همه بر سر فوتبال بکوبند، بهتر است که همین حالا تیم ملی را منحل کنیم تا خیال همه همین جا راحت شود، همین امروز در فاصله بسیار کم تا شروع رقابتهای انتخابی جام جهانی 2018.
